Μέχρι Να Συνηθίσεις, Το Νού Σου!

Αφορμή για αυτό το post, μια σειρά παρόμοιων άρθρων που παρακολούθησα το τελευταίο καιρό σε διάφορα blogs (και με πρώτο αυτό της disillusa και μετά του Κουρετίνιο) σχετικά με τα 10+1 Άχρηστα Πράγματα περί "εμού, του ιδίου του blogger".

Αποφάσισα λοιπόν να αλλάξω λίγο τους κανόνες και να γράψω 10+1 (χρήσιμα και άχρηστα) πράγματα για ετούτο εδώ το τόπο και για να καταλάβεις το γιατί, ένα πράγμα έχω να σου πώ:

"Θα τα πούμε στα αγάλματα στις δέκα...Αμα δείς και έχει γέφυρα νωρίς, περπάτα πρός το στρογγυλό και θα βρεθούμε." *

Ο λόγος για τη τοπική γνώση μέσα στην οποία μεγάλωσες και δε της δίνεις και πολύ σημασία, άλλωστε τα ευκόλως εννοούμενα παραλείποντε και κάνουν την επικοινωνία μας πιο αποτελεσματική. Μέχρι που κάποια στιγμή φοράς μια άλλη πραγματικότητα...ετούτη εδώ τη πραγματικότητα ίσως τη βρείς να σε "στενεύει" στα εξής σημεία:

1) Στην Αγγλία τα αυτοκίνητα κινούντε στην αριστερή πλευρά του δρόμου, αυτό σημαίνει οτι όταν πάς να περάσεις απέναντι σου έρχοντε απο δεξιά. Μέχρι να συνηθίσεις....το νού σου!!!

(Στα αεροδρόμια και γύρω απο το πανεπιστήμιο -όπου υπάρχει μεγαλύτερη πιθανότητα να βρείς "αφηρημένους"- ο δρόμος σε προσέχει απο μόνος του. Photo:AA)

2) Σαν συνέπεια του #1, η θέση του οδηγού είναι στη δεξιά πλευρά του αυτοκινήτου γι' αυτό μη παρεξηγηθείς αν όταν πάς να μπείς στο Taxi σου πεί ο οδηγός "It's alright mate, i am driving for you tonight"

3) Παρ' όλο που ισχύουν τα #1 και #2, το κιβώτιο ταχυτήτων έχει τις σχέσεις στην ίδια διάταξη. Αυτό σημαίνει οτι η πρώτη εξακολουθεί να είναι...πάνω-αριστερά, μόνο που τώρα τη βάζεις με το αριστερό χέρι.

(Μπορεί ότι έμαθες να πρέπει να το εφαρμόσεις ανάποδα, αλλά η οδήγηση στην Αγγλία δεν είναι τελικά τόσο δύσκολη όσο ίσως τη φαντάζεσαι: Photo απο το Minimania)

4) Το κλειδί στίς περισσότερες πόρτες μπαίνει με τα δοντάκια προς τα επάνω (πιθανότατα ανάποδα απο οτι έχεις συνηθίσει). Αυτό σημαίνει οτι η πόρτα ξεκλειδώνει πρός τα δεξιά.

(Σε όσες κλειδαριές έχω δεί μέχρι τώρα, το κλειδί έμπαινε ανάποδα...απο ότι τουλάχιστον είχα συνηθίσει. Photo: AA)

5) Συναφές με το #4 είναι και το γεγονός οτι πολλές βίδες, "λύνουν" πρός τα δεξιά.

6) Παρ' όλο που το δίκτυο ηλεκτρικού ρεύματος είναι AC, 220V, 50Hz όπως και σε όλη την υπόλοιπη Ευρώπη οι πρίζες είναι τελείως διαφορετικές...

(...επίσης κάτι που έχω βρεί πάρα πολύ πρακτικό είναι το γεγονός οτι η κάθε πρίζα έχει επάνω ένα διακόπτη. Photo: AA)

7) Στα εστιατόρια, το πιπέρι βρίσκεται στο σκεύος με τις πολλές τρύπες(!). Μέχρι να συνηθίσεις...το νού σου!!!

(Το μόνο πράγμα που μπορώ να σκεφτώ σαν αιτία σε αυτή τη περίπτωση είναι το γεγονός οτι μια φορά κι ένα καιρό, το αλάτι ήταν τόσο σημαντικό για την Αγγλία που όταν ήθελαν να πουν πως κάποιος είναι σημαντικός και χρήσιμος άνθρωπος χρησιμοποιούσαν την έκφραση "He is worth his salt"!!! Photo:AA)

8) Στα περισσότερα (αν όχι όλα) σπίτια, δεν υπάρχει "μπαταρία" που να ενώνει τη παροχή του κρύου με τη παροχή του ζεστού. Αυτό έχει σαν αποτελέσμα να πρέπει να διαλέξεις ανάμεσα σε πολύ κρύο ή πολύ ζεστό νερό. Οι "μπαταρίες" που συνδέουν τις δύο παροχές σε μία ονομάζονται....Ευρωπαϊκού τύπου (!)

(Εναλλακτικά, όπως προτείνουν και οι Άγγλοι, αν θές χλιαρό νερό, μπορείς να κλείσεις το νιπτήρα, να τον γεμίσεις με ένα μίγμα κρύου και ζεστού νερού και να πλυθείς (ή για περισσότερη διασκέδαση...να ξυριστείς) με αυτό το νερό! Photo:AA)

9) Είναι λάθος να υποθέτεις οτι μια τυχαία Pizzeria που βρήκες στο τηλεφωνικό κατάλογο έχει delivery, είναι πολύ πιθανό να παραμείνεις πεινασμένος και με το ακουστικό στο χέρι! Παλαιότερα (αλλά και τώρα) κάποιες pizzerias δεν είχαν καθόλου delivery, αλλά μπορούσες να πάρεις τηλέφωνο, να αφήσεις τη παραγγελία σου και να πάς ο ίδιος να πάρεις τη pizza...το λεγόμενο collection!!! Αυτό, πρίν το "πάθω" το είχα διαβάσει στο "The Long Dark Tea-Time Of The Soul" του Douglas Adams, απο όπου και το παρακάτω απίθανο κομάτι:

"She enjoyed the notion that New York was home and that she missed it, but in fact the only thing she really missed was pizza. And not just any old pizza, bu tthe sort of pizza they brought to your door if you phoned them up and aksed them to. That was the only real pizza. Pizza that you had to go out and seat at a table staring at red paper napkins for wasn't real pizza however much extra pepperoni and anchovy they put on it.

London was the place she liked living in most, apart, of course, from the pizza problem, which drove her crazy. Why would no one deliver pizza? Why did no one understand that it was fundamental to the whole nature of pizza that it arrived at your front door in a hot cardboard box? That you slithered it out of greaseproof paper and ate it in folded slices in fron of the TV? What was the fundamental flaw in the stupid, stuck-up, sluggardly English that they couldn't grasp this simple principle? For some odd reason it was the one frustration she could never learn simply to live with and accept, and about once a month or so she would get very depressed, phone a pizza restaurant, order the biggest most lavish pizza she could describe - pizza with an extra pizza on it, essentially- and then, sweetly ask them to deliver it.
"To what?"
"Deliver. Let me give you the address -"
"I don't understand. Aren't you going to come and pick it up?"
"No. Aren't you going to deliver? My address - "
"Er, we don't do that, miss"
"Don't do what?"
"Er, deliver..."
"You don't deliver? Am i hearing you correctly...?"

The exchange would quickly degenerate into an ugly slanging match, which would leave her feeling drained and shaky, but much, much better the following morning. In all other respects she was one of the most sweet-natured people you could hope to meet."

10) Παρ' όλο που το πληκτρολόγιο φέρει αγγλικούς χαρακτήρες...το layout είναι διαφορετικό σε 2-3 πλήκτρα. (δίπλα στο $ (Shift+4) υπάρχει το £ (Shift+3), το @ είναι στη θέση του " και το ~ είναι μαζί με το #)

(Οι αλλαγές δεν φέρνουν μεγάλη αναστάτωση, αν και μέχρι να συνηθίσω έβαζα σχόλια συνεχώς με @ αντί για #. Photo απο το σχετικό άρθρο της Wikipedia)

10+1) Όπου υπάρχουν κυλιώμενες σκάλες, το πιο πιθανό είναι οτι κινούντε με την αντίστροφη φορά απο ότι ίσως έχεις συνηθίσει...Το δεξί ρεύμα ανεβαίνει!!! (Oh, my God! I am sorry, does that hurt?)

(Ανάποδη φορά στις σκάλες αλλά αν έχεις διαβάσει την υπόλοιπη λίστα δε θα πρέπει να σου κάνει εντύπωση...Έτσι κι αλλιώς, μέχρι να συνηθίσεις...Το νού σου!!! Photo: Hypercontextualism απο flickr)

(*) Τα "αγάλματα" είναι ένα μνημείο στους ανθρώπους που έδωσαν τη ζωή τους στην εθνική αντίσταση κατά τα χρόνια της Γερμανικής κατοχής. Βρίσκεται στο τέλος της παραλίας της Χαλκίδας και είναι ένα απο τα πιο δημοφιλή σημεία συνάντησης. Η "γέφυρα", επίσης γνωστή και ώς "παλιά γέφυρα" για να τη ξεχωρίζουμε απο τη καινούρια και "υψηλή", είναι η γέφυρα που ενώνει την Εύβοια με τη Βοιωτία. Η γέφυρα ανοίγει, συνήθως τις βραδυνές ώρες, με αποτέλεσμα να "κλείνει" τη κυκλοφορία αυτοκινήτων και πεζών απο και πρός το νησί μερικές φορές εώς και για 1 ώρα. Το "στρογγυλό" είναι ένας πέτρινος σχηματισμός περίπου στη μέση της παραλίας της Χαλκίδας.


Προσωπικά, βρίσκω το θέμα της τοπικής γνώσης πολύ ενδιαφέρον, σαν τη γνώση μιας γλώσσας που σε φέρνει πιο κοντά με τους ανθρώπους. Έχω λοιπόν εντοπίσει κάποια blog μέσα απο τα οποία που και που προβάλουν μερικά πολύ ενδιαφέροντα κομάτια τοπικής γνώσης και πραγματικότητας...Δεν ξέρω αν οι χρήστες τους θα μπορούσαν να δημιουργήσουν ένα παρόμοιο περιληπτικό post αλλά όπως και να έχει μια βόλτα απο τα παρακάτω αξίζει το κόπο:

α) Η Ιαπωνική πραγματικότητα του kouretihno
β) Η Χαβανέζικη πραγματικότητα του lazopolis
γ) Η Ελληνική πραγματικότητα μέσα απο τα ΕλληνοΑυστραλέζικα μάτια της D in D & T
δ) Η Ελληνική πραγματικότητα μέσα απο τα ΕλληνοΝεοζηλανδέζικα μάτια της Mediterranean Kiwi
ε) Η Ουαλική πραγματικότητα της disillusa (Κάτι φίλοι μου, μού λένε οτι τα πράγματα είναι πολύ διαφορετικά εκεί πάνω :-) )