Είναι Πουλί; Είναι ο Superman;;;

...όχι, αυτή τη φορά ήταν απλά ένα αεροπλάνο! Ο λόγος για το Royal Navy Air Show - Yeovilton 2008, που έγινε το Σαββάτο 5 Ιουλίου 2008.

Το αεροπορικό αυτό Show διοργανώνει κάθε χρόνο η αεροπορία του πολεμικού ναυτικού της Αγγλίας στη βάση της, στο αεροδρόμιο του Yeovilton, περίπου 120 km ανατολικά του Plymouth.

Πρόκειται για μια πραγματική γιορτή στην οποία το αεροδρόμιο ανοίγει τις πόρτες του, τα υπόστεγα, τα κόκπιτ των αεροπλάνων και των ελικοπτέρων του και το κοντινό αεροπορικό μουσείο και καλωσορίζει τους χιλιάδες φίλους της αεροπορίας που καταφθάνουν στο Yeovilton με αυτοκίνητα, λεωφορεία αλλά και αεροπλάνα. Στο διάστημα ανάμεσα στις 09:00 το πρωί και τις 17:00 το απόγευμα μπορείτε να δείτε απο κοντά τα στατικά εκθέματα αλλά και τις πολύ εντυπωσιακές αεροπορικές επιδείξεις. Εμείς επισκεφθήκαμε το show για δεύτερη χρονιά φέτος και ειδού μερικά απο τα εκθέματα (στατικά και μή) που μας τράβηξαν τη προσοχή:

(Eurofighter Typhoon. Αυτή και όλες οι φωτογραφίες που ακολουθούν προέρχοντε απο τη προσωπική μου συλλογή)

Η τρίτη επίδειξη του Eurofighter που παρακολουθώ και κάθε φορά όσο εντυπωσιακή ήταν και η πρώτη (στη Τανάγρα το 2003 αν δεν κάνω λάθος). Η ωμή δύναμη των κινητήρων σε καταβάλει μόνο και μόνο παρακολουθώντας απο το έδαφος...υποψιάζομαι οτι το να είσαι μέσα είναι ακόμα πιο ενδιαφέρον. Σχετικό video με την επίδειξη του απο το περσινό show βρίσκεται εδώ. Στη φωτογραφία, το Typhoon ενώ κάνει ένα πέρασμα σε χαμηλή ταχύτητα πάνω απο το διάδρομο και προκαλεί ένα κύμα απο φωτογραφικά κλίκ. Ένα απο αυτά ήταν και το δικό μου.

(Αεροβατικές Μανούβρες απο τον Peter Harvey με ένα Nimbus-4T)

Τα ανεμοπλάνα, που δεν έχουν κινητήρα, είναι αρκετά δύσκολα να τα πετάξει κανείς έτσι κι αλλιώς. Πόσο μάλλον να κάνει ακροβασίες! Στη φωτογραφία, ο Peter Harvey (ούτε κι εγώ θυμάμαι πόσες φορές παγκόσμιος πρωταθλητής στην ανοικτή κατηγορία - δηλαδή κάνε ότι θές φτάνει να μη σκοτωθείς) στις λίγες στιγμές μηδενικής βαρύτητας. Αμέσως μετά, το ανεμοπλάνο κατέρευσε πρός τα πίσω για λίγο και συνέχισε το show. Δε μπορώ να περιγράψω το τι έκανε αυτός ο άνθρωπος στον αέρα με αυτό το απίστευτα κομψό αεροπλάνο, είχα μείνει αποσβολομένος απο το θέαμα και αυτή είναι η μοναδική στιγμή που τον είδα μέσα απο το φάκο της μηχανής μου. (Σε περίπτωση που αναρρωτιέστε πώς απογειώθηκε αφού δεν έχει μηχανή...Είναι "απλό", τον τράβηξε μέχρι το επιθυμητό ύψος ένα μικρό αεροσκάφος και απο εκεί "πήρε το κατήφορο")

(Ελικόπτερα Lynx στο διάδρομο του Yeovilton)

Τα ελικόπτερα έχουν τη τιμητική τους στο Yeovilton. Σε αυτή τη φωτογραφία, ένα ζευγάρι Lynx ενώ εκτελούν μια μαγική χορογραφία. Το να βλέπει κανείς τα Lynx να πετάνε έτσι είναι εντυπωσιακό, όχι όμως σα να βλέπεις τα επιβλητικότατα μεταγωγικά ελικόπτερα Merlin!

(Merlin, Ένας ελέφαντας με χάρη...γαζέλας)

...Αυτά είναι πολύ μεγάλα ελικόπτερα! Τόσο μεγάλα, που όταν τα βλέπεις να κινούντε με τόση χάρη και ευελιξία στον αέρα νιώθεις λίγο περίεργα... Για να καταλάβετε το μέγεθος, να μια φωτογραφία με ανθρώπους μέσα...

(Στα πηδάλια, μόνο για σήμερα....οι φίλοι του Winny)

Και εδώ άλλη μια, σε όλο του το μεγαλείο:

(Το Merlin, τραβηγμένο με το φακό στα 28mm και απο αρκετά μεγάλη απόσταση)

Μεγάλο ελικόπτερο όντως αλλά υπάρχει κάτι που μπορεί να το...μεταφέρει και αυτό είναι το Boeing C-17, Globemaster!

(Boeing C-17, Στα έγκατα του μεταφέρει ένα ελικόπτερο Merlin όπως αυτά στις προηγούμενες φωτογραφίες)

Το συγκεκριμένο C-17 δεν ήταν μέρος του show αλλά μετέφερε ένα ελικόπτερο Merlin απο το Afghanistan πίσω στη βάση του στο Yeovilton για προγραμματισμένο service (!!!)

Δεν τρέφω ιδιαίτερη συμπάθεια πρός τα ελικόπτερα ή τουλάχιστον όχι όση έχω για τα αεροπλάνα, μερικά εκ των οποίων συμπεριφέρονται και σαν ελικόπτερα αν χρειαστεί.
Όπως για παράδειγμα αυτό εδώ το Sea Harrier!


Το συγκεκριμένο εκτός απο την μοναδική ιδιότητα να απογειώνεται και να προσγειώνεται κάθετα, φέρει και όλες τις τελευταίες τεχνολογικές προσθήκες με τις οποίες πετάει ελεγχόμενο ολοκληρωτικά απο ηλεκτρονικά συστήματα. Αυτό σημαίνει οτι εκτός απο τα πηδάλια το σύστημα ελέγχει πλέον και την εκτροπή των καυσαερίων αλλά και τις στροφές του κινητήρα. Όπως ανέφερε και ο εκφωνητής όση ώρα το Sea Harrier αναστάτωνε την ησυχία της εξοχής επάνω απο τα κεφάλια μας, μόλις το προηγούμενο μήνα είχε ολοκληρώσει μια σειρά δοκιμών κατα τις οποίες απογειώθηκε κάθετα και προσγειώθηκε και πάλι, χωρίς πιλότο επάνω σε μια φρεγάτα του πολεμικού ναυτικού.

Ανάμεσα στα ιστορικά αεροπλάνα που έκαναν την εμφάνιση τους στο Yeovilton και το αεροσκάφος που ήθελα πάρα πολύ να παρακολουθήσω να πετάει ήταν και το Sea Vixen!

(Περιμένωντας υπομονετικά τη σειρά του...)

(Κατα την απογείωση)

(Γρήγορο πέρασμα και φωτογραφικός οργασμός)

(2 κινητήρες Jet, ασυνήθιστο σχήμα)

Η φόρμα του αεροπλάνου αυτού αλλά και το σήμα της μοίρας που φέρει στην ουρά του (Η ιπτάμενη γροθιά) μου είχαν τραβήξει τη προσοχή απο τότε που διάβασα την ιστορία του για πρώτη φορά στο πολύ καλό ιστορικό περιοδικό Aeroplane.

Μαθαίνω πως στους αεροπορικούς κύκλους λέγεται πως αν ένα αεροπλάνο είναι όμορφο τότε θα έχει και πολύ καλά χαρακτηριστικά. Πιστεύω πως αυτό είναι αλήθεια για όλα τα πράγματα αφού η ρίζα της ομορφιάς είναι στις αναλογίες και σίγουρα είναι αλήθεια στη περίπτωση του Sea Vixen. Ο συγκεκριμένος τύπος αεροσκάφους έχει σήμερα αποσυρθεί απο την ενεργό υπηρεσία. Τα αεροσκάφη που πετάνε σήμερα συντηρούν (και συνήθως τα ανασταίνουν απο πολύ άσχημη κατάσταση) ομάδες εθελοντών που χρηματοδοτούντε επίσης εθελοντικά απο το κοινό ή απο άλλους φορείς. Μεγάλο ποσοστό των εξόδων συντήρησης βγαίνουν απο εμφανίσεις σε show.

Άλλα ενδιαφέροντα θεάματα στον ουρανό και τα υπόστεγα του Yeovilton ήταν ένα ζευγάρι διπλάνων με δύο ακροβάτες που χόρευαν στα φτερά τους!!!


Και μερικούς παλαιότερους γνώριμους, τουλάχιστον απο τις ταινίες και τα ντοκυμαντέρ για εμένα, καθώς όταν τα Huey κατέβαιναν απρόσκλητα μέσα στους οριζόνες του Vietnam για να μαζέψουν ότι είχε απομείνει απο τους αμερικάνους ή τα P51 κατέριπταν Messerschmit πάνω απο τη Μάγχη...εγώ δεν υπήρχα ούτε κάν σαν ιδέα!

(Όχι o Ινδιάνος Iroquis που πετούσε στο Vietnam, αλλά μια γεννιά πιο μετά, το Heuy II)

(Mustang P51)

Ανάμεσα σε άλλες σημαίες, πετύχαμε και τη δική μας :-)

Πέρυσι ήταν προγραμματισμένο να έρθει στο show το γνώριμο A7 της Ελληνικής Αεροπορίας με το livery του Τίγρη αλλά απ' οτι μάθαμε ακυρώθηκε η μετάβαση του...Φέτος δεν υπήρχε καμία αναφορά σε Ελληνικό αεροσκάφος.

Δυστυχώς το show τελείωσε φέτος περίπου 2 ώρες νωρίτερα λόγο, τι άλλο, του Αγγλικού καιρού. Το Σαββάτο, στις 05 ΙΟΥΛΙΟΥ, είχαμε 13 βαθμούς, βροχή και ισχυρούς ανέμους (πάνω απο 15 κόμβους καθώς ένα ζεύγος F-16 απο την Ιορδανία ακύρωσανε την επίδειξη τους επειδή δεν μπορούσαν να απογειωθούν με τόσο αέρα κάθετο στο διάδρομο (Crosswind)).

Ευτυχώς η βροχή άρχησε να πέφτει σοβαρά μετά τις 14:00 -οπότε και φύγαμε- αλλά δυστυχώς απο εκείνη την ώρα δεν έχει σταματήσει :-(