6500 Ρόδες...Τουλάχιστον!

Σήμερα ήταν μια απο εκείνες τις ημέρες για τις οποίες έχει βγεί η έκφραση "Χαρά Θεού!"...Οποιουδήποτε Θεού είχε το μεράκι να μας σκαρώσει αυτό το Σαββατοκύριακο μια τέτοια λιακάδα, στο τέλος μιας έβδομαδας που πέρασε μέσα στη βροχή και την ομίχλη.

Και ακόμα πιο τυχεροί ήταν ίσως οι χιλιάδες μοτοσυκλετιστές που συγκεντρώθηκαν σήμερα στο Plymouth Mega Ride 2009!

(Μια εναέρια άποψη της τοποθεσίας Plymouth - Hoe με τη βοήθεια του Google Earth.
Επειδή απο τις φωτογραφίες που ακολουθούν ίσως δεν γίνεται αισθητή η έκταση της εκδήλωσης, έχω τοποθετήσει αυτό το μπλέ πολύγωνο που οριοθετεί την έκταση που καταλάμβαναν τουλάχιστον 3000 δίκυκλα και τρίκυκλα μαζί με τους αναβάτες τους και επισκέπτες.)

Μια φανταστική εκδήλωση με φιλανθρωπικό (πάντα) χαρακτήρα που κατάφερε να γεμίσει τα 10 περίπου τετραγωνικά χιλιόμετρα του Hoe με μοτοσυκλέτες και χαρακτήρες κάθε είδους αλλά και καντίνες, live συγκροτήματα, jugglers, ακροβάτες και περίπτερα καταστημάτων με οτι μπορεί να χρειαστεί ένας μηχανόβιος (Στολές, μπότες, κράνη, δερμάτινα, τσατσάρες για το μούσι, χαϊμαλιά....σιδερολοστούς, κλπ)

Να εδώ και μερικές φωτογραφίες:

(Το Hoe βρίσκεται στη προέκταση ενός μεγάλου πάρκου και έχει θέα όλο το κόλπο του Plymouth.
Σε αυτή τη φωτογραφία απο το δυτικό άκρο του Hoe, διακρίνεται εκτός απο το πλήθος και ένα απο τα Brittany Feries που περνάνε απέναντι στη Γαλλία.
Αυτή, καθώς και όλες οι φωτογραφίες στις οποίες δεν αναφέρεται η πηγή προέρχοντε απο τη προσωπική μου συλλογή.)

(Απο το ίδιο σχεδόν σημείο και κοιτόντας Ανατολικά.
Το χειρότερο σημείο για να ξεχάσεις που έχεις παρκάρει!)

(Honda Goldwing)

Μέχρι σήμερα, όταν βλέπω μια Goldwing έχω το ίδιο συναίσθημα όπως τη πρώτη φορά που τη γνώρισα πρίν απο καμιά 10αριά χρόνια τουλάχιστον. Ήταν ένα παλιότερο μοντέλο απο αυτό στη φωτογραφίας. Η πρώτη ανάμνηση που έχω απο αυτή τη μηχανή δεν είναι η κορμοστασιά της, αλλά ο ήχος της. Ήταν απογευματάκι, καλοκαίρι, ο ήλιος οτι είχε αρχήσει να δύει και περπατούσα πρός το σπίτι κάτι φίλων μου.

Απο μακριά ήρθε πρώτα ρυθμικός ο ήχος απο τα "ψιλά" (η μηχανή έχει ηχοσύστημα) και καθώς γύρισα το κεφάλι μου να δώ απο που έρχεται, συνάντησα και τον ήχο της...Σαν ένα κοπάδι απο παρα πολλά πουλιά να περνάνε και η βουή της μηχανής μόλις να ακούγεται. Ο ήχος της δεν προδίδει τον όγκο της. Μέχρι να καλοσκεφτώ τι ακούω, πρόβαλε και η ίδια απο μια ανοιχτή στροφή. Απο τη μεριά που την έβλεπα έμοιαζε να πετάει πίσω απο τα στάχια. Έμεινα να τη χαζεύω καθώς με πλησίαζε. Ο αναβάτης φορούσε ένα μαύρο δερμάτινο και έμοιαζε με κένταυρο καθώς η ανθρώπινη φιγούρα "έσβυνε" μέσα στη φιγούρα της μηχανής με το χρυσοκαφέ χρώμα και τα νίκελ της. Όταν με πέρασε, το κομάτι κατέβηκε 2 τόνους (στο κλειδί του Doppler) και μέσα στο σάστισμα μου "έπιασα" μόνο μια λέξη απο τη πλάτη της. Goldwing! Όνομα και πράγμα! (Η μηχανή που είχα δεί μοιάζει περισσότερο με αυτή)

(Μη μετράς, 6 είναι)

(Harley Davidson Τρίκυκλο και κάργα νίκελ. Ο κύριος με το τζίν μπουφάν που φαίνεται να διορθώνει τα γυαλιά του είναι ο ιδιοκτήτης της. (Ναί είναι περίπου 60 χρονών) )

(Να εδώ και ένα τρίκυκλο με μηχανή απο Morris 1000άρι. Η μπροστινή ανάρτηση θυμίζει λίγο Zundapp λαχαναγοράς, αλλά ευτυχώς οι ομοιότητες σταματάνε εκεί!)

(Ο συμπαθής Τιγράκος σε πρώτο πλάνο και ο τρίτος απο τους ZZ Top σε δεύτερο!!)

(Νομίδω οτι είδα ένα γατάκι!!!
Ο ορισμός του custom!!! Όλο το σασσί χειροποίητο. Έμοιαζε με κολάζ απο ανταλακτικά αυτοκινήτων. Το δε τιμόνι ήταν εντελώς ανεξάρτητο απο τον μπροστά τροχό και συνδεόταν μαζί του μόνο με μια ντίζα στην άκρη της οποίας στεκόταν αυτό το άκρο που φαίνεται στη φωτογραφία....Καλοτάξιδο!!!!)

(Το live ήταν απο τους Quad Core, αλλά μου άρεσε πολύ η "σκηνή τους".
Το φορτηγό τα είχε όλα έτοιμα απάνω, απλά το παρκάρανε και του δώσανε ρεύμα.)

Περισσότερες φωτογραφίες απο αυτή την ημέρα μπορείτε να βρείτε και σε αυτό το album, αλλά και στο Flickr, όπου περιμένω οτι τις επόμενες ημέρες θα ανέβει πολύ πράγμα!