Σε τέσσερις ημέρες (06/05/2010) η Βρετανία έχει εκλογές αλλά εδώ και τουλάχιστον ένα μήνα τα μέσα μαζικής ενημέρωσης παρακολουθούν στενά τις κινήσεις των υποψηφίων και μας υπενθυμίζουν με κάθε ευκαιρία οτι βρισκόμαστε σε προεκλογική περίοδο και οτι τη Παρασκευή είναι οι εκλογές!
Είναι αρκετά εύκολο να ξεχαστείς. Δεν υπάρχουν αφίσες, φέϊγ βολάν, πλαστικές σημαίες, βανάκια με κορνές, ανοιχτές ομιλίες, κλείσιμο δρόμων... και άλλα, συναφή παρελκόμενα.
Οι τοπικοί υποψήφιοι βουλευτές έχουν νοικιάσει πολιτικά γραφεία, χρόνο στο ραδιόφωνο (και πάλι, ελάχιστες διαφημισείς) και διαφημιστικό χώρο σε πινακίδες επάνω σε λεωφορεία, οργανώνουν και συμμετέχουν σε εκδηλώσεις και ανάλογα με το βεληνεκές τους και την υποστήριξη που έχουν απο τη παράταξη μπορεί να σε πληροφορήσουν για τις δραστηριότητες τους με κάποιο φυλάδιο που λαμβάνεις μέσω ταχυδρομείου.
Το πλέον εντυπωσιακό στοιχείο στις φετινές εκλογές είναι η πλήρης χρήση της τεχνολογίας και απο τους υποψήφιους αλλά και απο τους δημοσιογράφους και το κοινό.
Οι μέν υποψήφιοι, θέλουν να γνωστοποιήσουν το μήνυμα τους, τα επιτεύγματα τους, τις διαφορές τους απο τους υπόλοιπους και το πρόγραμμα τους, πράγμα που σημαίνει χρήση eMail, RSS, Twitter, Facebook, Youtube και άλλων εφαρμογών. Τα websites των παρατάξεων, δεν αφήνουν καμία ερώτηση αναπάντητη:
Είναι αρκετά εύκολο να ξεχαστείς. Δεν υπάρχουν αφίσες, φέϊγ βολάν, πλαστικές σημαίες, βανάκια με κορνές, ανοιχτές ομιλίες, κλείσιμο δρόμων... και άλλα, συναφή παρελκόμενα.
Οι τοπικοί υποψήφιοι βουλευτές έχουν νοικιάσει πολιτικά γραφεία, χρόνο στο ραδιόφωνο (και πάλι, ελάχιστες διαφημισείς) και διαφημιστικό χώρο σε πινακίδες επάνω σε λεωφορεία, οργανώνουν και συμμετέχουν σε εκδηλώσεις και ανάλογα με το βεληνεκές τους και την υποστήριξη που έχουν απο τη παράταξη μπορεί να σε πληροφορήσουν για τις δραστηριότητες τους με κάποιο φυλάδιο που λαμβάνεις μέσω ταχυδρομείου.
Το πλέον εντυπωσιακό στοιχείο στις φετινές εκλογές είναι η πλήρης χρήση της τεχνολογίας και απο τους υποψήφιους αλλά και απο τους δημοσιογράφους και το κοινό.
Οι μέν υποψήφιοι, θέλουν να γνωστοποιήσουν το μήνυμα τους, τα επιτεύγματα τους, τις διαφορές τους απο τους υπόλοιπους και το πρόγραμμα τους, πράγμα που σημαίνει χρήση eMail, RSS, Twitter, Facebook, Youtube και άλλων εφαρμογών. Τα websites των παρατάξεων, δεν αφήνουν καμία ερώτηση αναπάντητη:
Οι δε δημοσιογράφοι και το κοινό, έχουν τις σχεδόν αντίστροφες προδιαγραφές. Για αυτούς, η ουσία βρίσκεται στην ανάλυση των δεδομένων και την απεικόνηση τους με όσο το δυνατόν πιο κατανοητό τρόπο. Σε αυτό το τομέα έχει γίνει πολύ όμορφη δουλειά.
Το website του BBC για τις εκλογές και οι σχετικές εκπομπές του παρέχουν τη πιο πλήρη και έγκαιρη σύνοψη της προεκλογικής εκστρατείας και των εκλογών γενικότερα. Το κομάτι όπου μπορεί κανείς να συγκρίνει τις συγκεκριμένες θέσεις των παρατάξεων σε κοινά μεγάλα ζητήματα είναι απο τα πιο χρήσιμα χαρακτηριστικά του website. Υπάρχουν επίσης διαθέσιμα ιστορικά στοιχεία απο περασμένες εκλογές αλλά και ένας εξομοιωτής εκλογικών αποτελεσμάτων που μου θύμισε λίγο το Risk. Αναρρωτιέμαι αν ξενυχτάνε απο πάνω του οι υποψήφιοι τρέχοντας εναλλακτικά σενάρια :-D
Όσο αφορά το κοινό (μή δημοσιογράφους), ξεχώρισα αυτή την απεικόνηση των τριών debate που έχουν γίνει μέχρι αυτή τη στιγμή ανάμεσα στους αρχηγούς των παρατάξεων. Η απεικόνηση αυτή απαντάει τα εξής (τυπικά) ερωτήματα: α) Ποιές ήταν οι πιο συχνές λέξεις που ακούστηκαν στο debate; β) Ποιά ήταν η συχνότητα των ίδιων λέξεων ανα παράταξη και γ) Πώς χρησιμοποιήθηκαν αυτές οι λέξεις μέσα σε φράσεις. Μια και το κείμενο είναι διαθέσιμο, μπορείτε να λάβετε τα δικά σας στατιστικά για λέξεις ή φράσεις που δεν καλύπτοντε απο τα συγκεκριμένα στατιστικά. Να εδώ μερικές φράσεις που δοκίμασα ανα debate (Οι αριθμοί υποδηλώνουν αριθμό φράσεων ανά παράταξη LibDem, Labour, Conserv):
Το website του BBC για τις εκλογές και οι σχετικές εκπομπές του παρέχουν τη πιο πλήρη και έγκαιρη σύνοψη της προεκλογικής εκστρατείας και των εκλογών γενικότερα. Το κομάτι όπου μπορεί κανείς να συγκρίνει τις συγκεκριμένες θέσεις των παρατάξεων σε κοινά μεγάλα ζητήματα είναι απο τα πιο χρήσιμα χαρακτηριστικά του website. Υπάρχουν επίσης διαθέσιμα ιστορικά στοιχεία απο περασμένες εκλογές αλλά και ένας εξομοιωτής εκλογικών αποτελεσμάτων που μου θύμισε λίγο το Risk. Αναρρωτιέμαι αν ξενυχτάνε απο πάνω του οι υποψήφιοι τρέχοντας εναλλακτικά σενάρια :-D
Όσο αφορά το κοινό (μή δημοσιογράφους), ξεχώρισα αυτή την απεικόνηση των τριών debate που έχουν γίνει μέχρι αυτή τη στιγμή ανάμεσα στους αρχηγούς των παρατάξεων. Η απεικόνηση αυτή απαντάει τα εξής (τυπικά) ερωτήματα: α) Ποιές ήταν οι πιο συχνές λέξεις που ακούστηκαν στο debate; β) Ποιά ήταν η συχνότητα των ίδιων λέξεων ανα παράταξη και γ) Πώς χρησιμοποιήθηκαν αυτές οι λέξεις μέσα σε φράσεις. Μια και το κείμενο είναι διαθέσιμο, μπορείτε να λάβετε τα δικά σας στατιστικά για λέξεις ή φράσεις που δεν καλύπτοντε απο τα συγκεκριμένα στατιστικά. Να εδώ μερικές φράσεις που δοκίμασα ανα debate (Οι αριθμοί υποδηλώνουν αριθμό φράσεων ανά παράταξη LibDem, Labour, Conserv):
- I will (0,2,2) (0,2,1) (1,1,1)
- we will (2,14,1) (0,5,6) (1,8,2)
- we did (0,0,0) (0,1,0) (0,1,0) (Προβλέψιμο αφού οι Labour είναι τώρα στην κυβέρνηση)
- don't know (1,1,0) (3,2,0) (3,1,0) (Οι περισσότερες αναφορές δεν ήταν κυριολεκτικές (δεν γνωρίζω το τάδε ζήτημα) αλλά σχήματα λόγου (δεν ξέρω αν το ξέρετε αλλά...) )
- wrong (7,1,4) (3,2,0) (7,6,4) (Θα πρέπει να δείτε το κείμενο για περισσότερες λεπτομέρειες, αλλά οι περισσότερες αναφορές ήταν κυριολεκτικές ("ο τάδε είναι λάθος, αυτό ήταν λάθος"))
- right (12,13,8) (17,18,21) (18,5,24) (Οι περισσότερες αναφορές με το νόημα "σωστό" παρά "δεξιά")
- their fault (0,0,0) (0,0,0) (0,0,0)
- not our fault (0,0,0) (0,0,0) (0,0,0)
- fault (0,0,0) (0,0,1) (0,0,0)
Για το βράδυ των εκλογών, το BBC προετοιμάζει την απεικόνηση των αποτελεσμάτων σε πραγματικό χρόνο επάνω στο κτήριο του Big Ben ενώ, το τηλεοπτικό κανάλι 4, ετοιμάζει μια εναλλακτική βραδιά αποτελεσμάτων με παρουσιαστές τρείς Βρετανούς κωμικούς.
Και μια και αναφέρθηκα σε κωμικούς, ο τίτλος του post προέρχεται φυσικά απο γνωστή Ελληνική ταινία (θα έπρεπε να έχει βγεί σε DVD πακέτο μαζί με το "Υπάρχει Και Φιλότιμο" :-) ) αλλά μέσω του Spotify βρήκα τυχαία ένα αντίστοιχο ραδιοφωνικό "σκετσάκι" της δεκαετίας του 60 που περιγράφει την Αγγλική πολιτική σκηνή. Δεν ξέρω αν η περιγραφή ταιριάζει περισσότερο στο τότε απο το τώρα, αλλά συνήθως ο καπνός μαρτυράει και απο καμιά φωτιά.
Ευτυχώς, υπάρχει και στο youtube. Πρωταγωνιστεί ο μυθικός (!) Peter Sellers. Παρατηρήστε την απάντηση του λογοτέχνη πολιτικού στο ερώτημα "What About The Workers?" :-/
Ευτυχώς, υπάρχει και στο youtube. Πρωταγωνιστεί ο μυθικός (!) Peter Sellers. Παρατηρήστε την απάντηση του λογοτέχνη πολιτικού στο ερώτημα "What About The Workers?" :-/
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου