Αρχικά σχεδιάζα να δημοσιεύσω τουλάχιστον ένα ακόμα post για τον υπερατλαντικό αγώνα Artemis Transat όταν τα ιστιοπλοϊκά θα πλησίαζαν περίπου στο μέσο της διαδρομής. Μέσα όμως στο γενικό κηνύγι προθεσμιών, δουλειάς και της ζωής γενικότερα, αυτό το post δεν πραγματοποιήθηκε, ακόμα και όταν ο αγώνας απέκτησε ξαφνικά "ενδιαφέρον" για κάποιους απο τους συμμετέχοντες.
Θα ήθελα εδώ να υπενθυμίσω οτι οι συμμετέχοντες σε αυτό τον αγώνα 'φέτος, έχουν να αντιμετωπίσουν 2800 ναυτικά μίλια ιστιοπλοϊας απο το Plymouth - UK στο Boston - USA...ουσιαστικά μόνοι. Παρ' όλο που τα σκάφη είναι εξοπλισμένα με τη τελευταία λέξη της τεχνολογίας σε τηλεπικοινωνιακό εξοπλισμό και η θέση τους παρακολουθείται συνεχώς (και δημοσιεύεται στο website), όλος ο χειρισμός και οι αποφάσεις καθ' όλη τη διάρκεια του ταξιδιού εξαρτόνται απο τον καπετάνιο...Τόσο τη μέρα....όσο και τη νύχτα!
Πρίν απο δύο μέρες λοιπόν, κατά τις 3:00 τα ξημερώματα και ενώ το ιστιοπλοϊκό του Vincent Riou, PRB έπλεε με περίπου 15-18 κόμβους (καθόλου άσχημα για ιστιοπλοϊκό), χτύπησε ένα κοίτος. Κατά τα λεγόμενα του ίδιου ήταν καρχαρίας και μάλλον τον έκοψε στα δύο επειδή είδε τα κομμάτια να ξεπροβάλουν στα απόνερα. Όπως λέει το δελτίο τύπου, δεν διαπίστωσε κάτι επείγον (!), αλλά όταν ξημέρωσε ο Θεός (ή οτιδήποτε τέλος πάντων ευθύνεται και για τη τύχη του καρχαρία αλλά και του καπετάνιου) τη μέρα, διαπίστωσε οτι κάτι είχε πάει απίστευτα...στραβά, με τη καρίνα του, αφού το κάθετο κομάτι με το οποίο και χτύπησε το κοίτος είχε παραμορφωθεί τόσο άσχημα που αποφάσισε να εγκαταλήψει τον αγώνα και το σκάφος μαζί, δεδομένης και μιας καταιγίδας που πλησίαζε τη περιοχή.
Ποιός πάει όμως να τον μαζέψει 530 ναυτικά μίλια ανοιχτά της Νέας Σκωτίας, σε ελαφριά ομίχλη, ανέμους 10 κόμβων και κύματα περίπου 2.5 μέτρα; Είναι απλό, ένας απο τους συνδιαγωνιζόμενους! Ο "κλήρος" έπεσε στο Loick Peyron ο οποίος μόλις 15 ναυτικά μίλια απο τη θέση του Vincent Riou, πολύ πρόθυμα έσπευσε να βοηθήσει το συμπατριώτη του. Ειδού και το σχετικό video:
O Loick Peyron έλαβε για το "κόπο" του 2h30m περισσότερο χρόνο ώστε να αντισταθμιστεί ο χρόνος του εκτός του αγώνα.
Και ενώ όλα έδειχναν να επιστρέφουν στο κανονικό τους ρυθμό, άλλη μια είδηση πρόσκρουσης έκανε την εμφάνιση της εχθές!
Η Sam Davies με το ιστιοπλοϊκό Roxy και ταξιδεύοντας με 13 κόμβους χτύπησε μια (κατά πάσα πιθανότητα) φάλαινα ευτυχώς και για τους δύο, με το πτυσόμενο κομάτι της καρίνας (daggerboard) το οποίο εκτείνεται σε σχετικά μεγάλες ταχύτητες και συμβάλει στη σταθερότητα του σκάφους. Η πρόσκρουση αυτή στοίχησε το μισό daggerboard (περίπου ένα μέτρο) στη Sam Davies η οποία πρίν απο μερικές μέρες είχε την ατυχία να χάσει και το ραντάρ της! Αυτή είναι ίσως και η λεπτομέρεια που κάνει τον αγώνα ακόμα λίγο πιο ενδιαφέρον για την ίδια αφού αυτές τις ημέρες τα ιστιοπλοϊκά δισταυρώνονται με παγόβουνα (ή οτι έχει μείνει απο αυτά) στο δρόμο τους προς το τέτταρτο σημείο χρονομέτρησης.
Με τον αγώνα να βρίσκεται στα περίπου 400 τελευταία ναυτικά μίλια του και τη κούραση όλων αυτών των ημερών στη θάλασσα να καταβάλει τους συμμετέχοντες αναμένετε ένα συναρπαστικό τέλος σε αυτό το πραγματικά συναρπαστικό και μεγάλο αγώνα....
Ίσα με τη τύχη της φάλαινας που απο ολόκληρο τον Ατλαντικό Ωκεανό, έτυχε να πέσει για ύπνο απάνω στη πορεία του Roxy!!!
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου