Ξενυχτώντας Στην Ιρλανδία...

Το δεύτερο πιο εντυπωσιακό πράγμα -μετά τη παλίρροια- που αντιμετώπισα στο Plymouth ήταν το...παρατεταμένο σούρουπο. Ήθελα λοιπόν να κάνω ένα post με φωτογραφίες απο τον ουρανό που παραμένει φωτισμένος μέχρι περίπου τις 22:00 το βράδυ το καλοκαίρι.

Χαίρομαι που το καθυστέρησα γιατί ερχόμενος στην Ιρλανδία μπορώ να ανεβάσω photo του φωτισμένου ουρανού ώρα 22:30 - 23:00 το βράδυ!

Το καλοσώρισμα στην Ιρλανδία καθώς αφήνουμε το αεροδρόμιο του Shannon
(Photo καθώς και όλες οι ακόλουθες: Προσωπική Συλλογή)

Η αφορμή γι' αυτό το ταξίδι ήταν για άλλη μια φορά η δουλειά. Αφορμή και αιτία μαζί που τώρα τελευταία μουτζούρωνα σημειώσεις "για το blog" αντί να γράφω σε αυτό. Όμως, με το meeting και το άγχος πλέον σε ασφαλή θέση...στο παρελθόν, μπορώ να χαζέψω λίγο την οθόνη, γράφοντας αυτές τις γραμμές και ακούγοντας στο βάθος τον Ατλαντικό να αναμοχλεύει βότσαλα σα να 'ταν κομπολόϊ.

Βρίσκομαι στο κόλπο του Galway και έφτασα εδώ απο το αεροδρόμιο του Shannon πετώντας με Ryanair απο το Bristol για το εξευτελιστικό ποσό των £65...μετ' επιστροφής.

Το τοπίο έδω δεν είναι πολύ διαφορετικό απο της Αγγλίας. Η μόνη εξαίρεση είναι ίσως τα βουνά που παρ' όλο που μπορείς να τα ανέβεις με ένα ζευγάρι αθλητικά παπούτσια είναι αρκετά ψηλά για να σε κάνουν να το ξανασκεφτείς. Τα βουνά και ο καιρός.
Αυτή τη στιγμή και ενώ η Ελλάδα έχει μπεί για τα καλά στο καλοκαιρινό κλίμα, η Αγγλία ακολουθεί ασθμαίνοντας και η Ιρλανδία είναι πιθανότατα ακόμα στο χειμώνα του 2008 ή μάλλον έχει αναλάβει ήδη και το χειμώνα του 2009. Κοντολογίς, 03 Ιουνίου με 13 βαθμούς θερμοκρασία!



Την ουσιαστική διαφορά την κάνουν οι άνθρωποι. Είχα ακούσει απο φίλους τα καλύτερα λόγια για τους Ιρλανδούς και μπορώ να επιβεβαιώσω οτι πραγματικά τα αξίζουν! Στο λεωφορείο απο το αεροδρόμιο για το πρώτο προορισμό που ήταν το Limerick ο οδηγός αστειευόταν με κάποιο γνωστό του και γελούσαν δυνατά ενώ στο ράδιο έπαιζε ένα χαρούμενο Ιρλανδικό τραγούδι. Κοντά στο σταθμό των λεωφορείων μια πινακίδα γράφει "False Teeth Repaired, While You Wait" :-) και παρ' όλο που οι Pub κλείνουν στις 12:30 απο πολλές ακούγονται γέλια και δυνατή μουσική. Στο ταξί για το ξενοδοχείο, ο οδηγός μου εξηγεί οτι η περίεργη γραφή κάτω απο την οδική σήμανση είναι στην Ιρλανδική γλώσσα που καμία σχέση δεν έχει με τα Αγγλικά. Είναι μια πανάρχαια και ζωντανή γλώσσα παρά το μικρό αριθμό χρηστών της σήμερα και το γεγονός οτι διδάσκεται στα σχολεία πλέον (δυστυχώς) ώς προεραιτικό μάθημα.

Ο χώρος του πανεπιστημίου του Limerick είναι τεράστιος, ο χώρος του πανεπιστημίου του Galway ακόμα πιο μεγάλος!!! Η Ιρλανδία επενδύει απο το 1999 μεγάλους προυπολογισμούς σε έργα υποδομής και την έρευνα και ανάπτυξη και απ' ότι φαίνεται οι "δουλειές" πηγαίνουν πραγματικά καλά.

Μια μικρή άποψη του τεράστιου πανεπιστημίου του Limerick...

...και μια επιβλητική αναπαράσταση του ανεμόπτερου του Leonardo Da Vinci μέσα σε ένα απο τα κτήρια του πανεπιστημίου.

Ένα απο τα κτήρια του πανεπιστημίου του Galway που ιδρύθηκε το 1858...Ο κισσός κατακτά σιγά σιγά το γκρίζο του γρανίτη...

...Ο χώρος αυτός περιβάλεται απο τέσσερα κτήρια. Οι προεκτάσεις των εισόδων τους σχηματίζουν ένα πλακόστρωτο σταυρό. Η παράδοση λέει οτι μόνο οι απόφοιτοι μπορούν να διασχίζουν κάθετα αυτή την αυλή. Όλοι οι υπόλοιποι περπατούν γύρω γύρω απο την αυλή ακόμα και όταν θέλουν να πάνε ακριβώς στην απέναντι πλευρά :-)

Στο Galway έχουμε την ευκαιρία να περιπλανήθουμε για λίγο στη πόλη. Μια ζωντανή πόλη στις όχθες του ποταμού Corrib. Έχουμε τη τύχη να απολαμβάνουμε μια πανέμορφη μέρα που όπως φαίνεται εκμεταλεύτηκαν και οι αρκετοί καλλιτέχνες του δρόμου για να προσφέρουν τις παραστάσεις τους. Κοντά στο λιμάνι, ο κόσμος κάθεται στο γρασίδι, παίζουν κιθάρες και τραγουδάνε, παίζουν μπάλα, κάνουν βόλτες και προπαντώς χαμογελάνε.

Αυτός ο τύπος άρπας είναι το σύμβολο της Ιρλανδίας. Είναι το εναλακτικό λογότυπο της μπύρας Guiness και το σύμβολο της Ryanair επίσης...Είναι ένα αρκετά τεχνικό όργανο και η δεσποινίδα της φωτογραφίας το κατείχε αρκετά καλά :-)

Η αυτοσχέδια αυτή νεράϊδα μάλλον έκανε το διάλειμα της. Παρ' όλα αυτά αστειευόταν με τους περαστικούς και το καπέλο της.

Η χαλαρή ατμόσφαιρα...

...και η διάθεση των Ιρλανδών κάνουν τη διαφορά σε αυτό το τόπο.

Η νύχτα μας βρίσκει αργά αργά στο "κουτούκι" του O' Grady. Μια Ιρλανδική ψαροταβέρνα με καταπληκτικό φαϊ (η τοπική κουζίνα είναι βασισμένη στο ψάρι) και φυσικά μπύρα Guiness στις αντλίες. Ένας μέλανας ζωμός με άσπρο αφρό που μένει (σε αντίθεση με αυτές που αγοράζεις απο το supermarket και ο αφρός μετά απο λίγο εξαφανίζεται).

Το κουτούκι του O' Grady

Βρισκόμαστε στις αρχές του Ιουνίου και υπάρχει ακόμα αρκετό φώς μέχρι τις 23:00 το βράδυ (!!!) και έχουμε ακόμα περίπου ένα μήνα μέχρι τις 21 Ιουνίου που είναι και η μεγαλύτερη ημέρα του χρόνου. Φαντάζομαι ένα σούρουπο μέχρι τα μεσάνυχτα.

Οι δύο αυτές φωτογραφίες είναι αντιπροσωπευτικές του εκτεταμένου σούρουπου που μας περιέβαλε μέχρι τις 23:00 το βράδυ.

Πρός τη κατεύθηνση της Δύσης μπορεί κανείς να διακρίνει ακόμα την ηχώ του ηλιοβασιλέματος στα χρώματα του ουρανού.

Ο Ήλιος βυθίζεται στον ορίζοντα καθώς η Γή γυρίζει πλευρό...Σε λίγο θα "τραβήξει" και τα σκεπάσματα της, γεμίζοντας το κόλπο με νερό και αλλάζοντας δραματικά το τοπίο. Η διακύμανση της παλίρροιας είναι θεαματική και στον κόλπο του Galway.