For Love Of A Boat...(Ξανά;)

Πρίν απο λίγες ημέρες, έγραψα ένα post στα Αγγλικά σχετικά με μια φωτογραφική συλλογή με βάρκες, yacht και παλιότερα ξύλινα σκάφη. Παρ' όλα αυτά, ένοιωσα οτι εκείνο το post ήταν λίγο παράταιρο σε αυτό το blog, για διάφορους λόγους, και τελικά το κατέβασα.

Ετσι αποφάσισα αντί να παρουσιάσω αυτή τη συλλογή σε μικρά αποσπάσματα, να της δώσω το χώρο που της αξίζει και να κάνω εδώ μια απλή αναφορά. Κάπως έτσι δημιουργήθηκε το photoset, "For Love Of A Boat" στο flickr.com

Μέχρι αυτή τη στιγμή απαριθμεί περίπου 90 φωτογραφίες που είχα πρόχειρες και πρόκειται να προστεθούν περίπου άλλες τόσες απο το αρχείο των film.

Σε κάποιες απο αυτές με τράβηξε μια λεπτομέρεια, σε άλλες απλά η φόρμα του σκάφους. Για κάποιες φωτογραφίες, δεν έχω λόγο, απλά όλα δένανε μαζί όμορφα. Μέχρι το καιρό που έπαιρνα τη μηχανή επίτηδες και πήγαινα σε ένα ναυπηγείο (ή καρνάγιο) είχα αρχήσει να καταλαβαίνω 1-2 πράγματα περισσότερα για το τι βλέπω...

Να εδώ μερικά δείγματα:

("Margarita Frogel" στη Βασσιλική της Λευκάδας. Το σκάφος είχε σημαία Αυστραλίας)

Το "Margarita Frogel" ήταν απλά μεγαλειώδες...Εκείνο το βράδυ το πλήρωμα ετοίμαζε δείπνο για περίπου 12 άτομα σε ένα τραπέζι, απάνω στο κατάστρωμα, πίσω απο τις καμπίνες και κάτω ακριβώς απο το πίσω πανί (Κάτω απο το boom του πίσω πανιού)....Γιατί με ένα τέτοιο, θές και πλήρωμα για να πάς διακοπές :-D

(Βαρκαλάς στο Νιδρί της Λευκάδας)

Να εδώ ένας Βαρκαλάς στη Λευκάδα...Μια μεγάλη, κυριολεκτικά, βάρκα...Κι απο πού "μεγάλωσε";

(Sweet Dreams Are Made Of Theese, Who Am I To Disagree, I Travel The World and The Seven Seas, Everybody's Looking For Something :-D )

...απο εδώ. Τρία μοντέλα, σε ένα ναυπηγείο στη Χαλκίδα και μια πρωτογεννής μορφή... "συμπίεσης". Το μόνο που χρειάζεται είναι το μισό μοντέλο καθώς είναι συμμετρικό κατά το διαμήκη άξονα (όταν το σκάφος τελειώσει βέβαια δεν θα είναι τόσο τέλεια συμμετρικό)...

(Σχεδόν έτοιμο, βάρκα υπο κατασκευή σε ναυπηγείο στη Χαλκίδα)

Η επικρατέστερη τεχνική κατασκευής σήμερα είναι πρώτα να φτιάχνεις το σκελετό (σκαρί) και μετά να τον επενδύεις (πέτσωμα). Δεν ήταν πάντα έτσι, υπήρξε μια εποχή (αρχαία) που τα σκάφη κατασκευάζονταν "απο εξώ πρός τα μέσα". Πρώτα το κέλυφος και μετά τα δοκάρια που θα του δώσουν το σχήμα του. Μάλιστα σε κάποια μέρη, αυτή η τεχνική διατηρείται ακόμα. (**)

(Δεν φτάνει να "πηγαίνει" μόνο, πρέπει να είναι κι όμορφο. Έχω διαβάσει πώς στην αεροπορία υπάρχει ένα γνωμικό (αμερικάνικο μάλλον) το οποίο λέει οτι "Αν το αεροπλάνο είναι όμορφο, θα πετάει και καλά" νομίζω οτι ισχύει για όλα τα πράγματα απο τη στιγμή που η ομορφιά είναι θέμα αναλογιών.)

Δεν είναι μόνο η τεχνική και η τεχνολογία απάνω σε αυτά τα σκάφη, είναι και η τέχνη τους. Οι λέξεις αυτές στη δική μας γλώσσα έχουν κοίνη ρίζα. Αυτό το πηδάλιο (λαγουδέρα) δεν ήταν ανάγκη να είναι σχηματισμένο έτσι, σαν κύμα, θα μπορούσε να είναι ένα ίσο κομμάτι ξύλο.
Αυτό είναι το αξιόλογο (για έμενα τουλάχιστον) για τους ανθρώπους που δεν είχαν καμία "θεωρητική" ιδέα για υδροδυναμική, εξισώσεις Navier-Stokes, παραγώγιση, ολοκλήρωση, πόσο μάλλον για φόρμα, σύνθεση, αντίθεση....καλά-καλά, κάποιοι απο αυτούς ίσως να μην είχαν βγάλει κάν το δημοτικό. Κι όμως, στη πορεία ανέπτυξαν εργαλεία για να δουλεύουν και ορολογία για να συνεννοούντε και άφησαν πίσω τους όμορφα δείγματα της τέχνης τους. Η τουλάχιστον, άφησαν τη δική τους άποψη για το πώς θα πρέπει να στέκεται ένα σκάφος μέσα στο νέρο. (**)

(Τρεχαντήρι σε ναυπηγείο στη Χαλκίδα)

Να εδώ κι άλλη μια λεπτομέρεια. Κάποια τρεχαντήρια σαν αυτό, έχουν στη πλώρη τους κάτι μικρά ξύλινα σκαλοπάτια απο τα οποία μπορεί να πιαστεί κανείς και να ανέβει στο σκάφος. Αν δεν υπήρχαν αυτά τα σκαλοπάτια ή κάποιο άλλο πάτημα (μια σκάλα για παράδειγμα), είναι σχεδόν αδύνατο να ξανα-ανέβεις στο σκάφος όταν είσαι μέσα στη θάλασσα και το κοιτάς "απο κάτω". Τα χέρια δεν φτάνουν τη κουπαστή και δεν υπάρχει σχεδόν κανένα σημείο για να πατήσεις.

Η ταινία "Open Water 2: Adrift" ήταν βασισμένη σε αυτή ακριβώς τη "λεπτομέρεια". Μια παρέα παίρνει ένα yacht, ανοίγονται, πέρα απο τη θέα της στεριάς και αποφασίζουν να βουτήξουν στο νέρο ξεχνόντας να ρίξουν τη μικρή σκάλα. Έτσι βρίσκονται μέσα στη θάλασσα χωρίς να μπορούν να βρούν ένα σημείο για να ανέβουν και πάλι μέσα στο σκάφος όπου έχει αρχήσει να κλαίει και το βρέφος που είχε πάρει μαζί του ένα απο τα ζευγάρια της παρέας (!). Σα να μην έφταναν όλα αυτα, νυχτώνει και πιάνει κακοκαιρία (!!).....Το σενάριο φυσικά είναι λίγο "τραβηγμένο" αλλά ο κίνδυνος υπαρκτός :-)

(Ψαρόβαρκα στο Galway της Ιρλανδίας)

Στη συλλογή υπάρχουν και σκάφη εκτός Ελλάδας (και θα προστεθούν προσεχώς και άλλα). Να εδώ μια απο τις φωτογραφίες μιας Ιρλανδικής ξύλινης ψαρόβαρκας στην οποία μου έκανε ιδιαίτερη εντύπωση η μεγάλη κλήση που είχε στο πηδάλιο της.

(Ιστιοφόρο στο Plymouth - UK, κατά την έναρξη του αγώνα Artemis Transat)

Να εδώ και ένα ιστιοφόρο κατά την έναρξη του αγώνα Artemis- Transat πρίν απο δύο χρόνια περίπου στο Plymouth. Καμαρωτό και με τα "φτερά" του πλήρως ανεπτυγμένα. Αυτά τα "φτερά" των ιστιοφόρων ήταν για εμένα το κοινό σημείο για να περάσω στα φτερά των αεροπλάνων.

(In My Solitude...)

Να και μια φωτογραφία, απο αυτές που δεν ξέρω γιατί τις τράβηξα:


Σχόλια και κριτική ευπρόσδεκτα εδώ (έτσι κι αλλιώς) αλλά και στο Flickr.


*) Ένα απο τα καλύτερα βιβλία που έχω διαβάσει επάνω σε αυτό το θέμα είναι το "Ναυτική Τεχνολογία Στην Αρχαία Ελλάδα" του κ. Χρήστου Λάζου. Μη τρομάζετε απο τον τίτλο, δεν έχει καμία σχέση με αρχαιολαγνία. Το κείμενο έχει πολύ καλές αναφορές σε διάφορα άλλα βιβλία και συγγράματα και δεν μιλάει μόνο για σκάφη της αρχαίας Ελλάδας. Και φυσικά το "Ιστιοπλοϊα και Ναυτική Τέχνη" του Πανελλήνιου Ομίλου Ιστιοπλοϊας, το οποίο όμως έχει πιο εξειδικευμένο περιεχόμενο...Απ' οτι βλέπω τώρα έχει φτάσει στη Γ έκδοση και συνοδεύεται απο CD....Πρόοδος!