Το Κουτί Με Τις Τρελές - Επεισόδιο 5ον (!)

Καθώς η δουλειά αυτό το καιρό με αφήνει ξερό στη πολυθρόνα χωρίς ίχνος διάθεσης να κάνω το παραμικρό, σκέφτομαι να συνεχίσω την...εικαστική πορεία που φαίνεται να ξεκίνησε το post "For Love Of A Boat".

Το Kουτί Mε Tις Tρελές ξεκίνησε με αφορμή ένα...κουτί (!) γεμάτο αταξινόμητες φωτογραφίες αλλά στη πορεία δεν μπορούσα παρα να προσθέσω και κάποιες εικόνες άσχετες με το αρχικό υλικό, όπως περνούσαν μπροστά απο το φακό της μηχανής ή του κινητού μου.

Έχω πολύ καιρό να ανεβάσω κάτι απο το κουτί αλλά στο μεταξύ, ευτυχώς, η πραγματικότητα συνεχίζει το έργο της κι έτσι κάπως καταλαβαίνεις οτι δε ζείς σε κάποιο εξομοιωτή (ακόμα).

"The reason why truth is so much stranger than fiction is that there is no requirement for it to be consistent"

Έτσι (φαίνεται να) μίλησε ο Mark Twain...και καθώς το δείγμα μεγαλώνει, τόσο πιο πολύ φαίνεται να επιβεβαιώνεται αυτή η πρόταση.

Και ξεκινάμε με αυτή εδώ τη φωτογραφία απο τις δημόσιες τουαλέτες στο κέντρο του Plymouth:

(Η είσοδος στις δημόσιες τουαλέτες στο κέντρο της πόλης του Plymouth και τα σχετικά βραβεία...Όλες οι φωτογραφίες που παρουσιάζονται σε αυτό το άρθρο προέρχονται απο τη προσωπική μου συλλογή)

'Καλώς ήλθατε στις διακεκριμένες δημόσιες τουαλέτες του Plymouth'. Η διάκριση ήταν διπλή με το βραβείο "Καμπινές Tης Xρονιάς" για τα δύο συνεχόμενα έτη 1997, 1998. Κοντοστάθηκα μπροστά στη ταμπέλα, λίγο απο αμηχανία, λίγο επειδή ήθελα να τραβήξω τη φωτογραφία χωρίς καμία απορημένη ή στραβωμένη φάτσα να κοιτάει το φακό. Σκεφτόμουν, 'Για φαντάσου δουλειά τώρα κι αυτή, να είσαι λέει καμπινεδογνώστης και να γυρνάς όλες τις τουαλέτες της Αγγλίας ψάχνωντας για εκείνη τη μια που θα σε κάνει να νιώσεις...ο "χρήστης τουαλέτας" της χρονιάς!'. Το επάγγελμα για το οποίο ο υποχονδρισμός σημαίνει High Standards, και "πρέπει να το έχεις μέσα σου ρε φίλε αν θέλεις να πετύχεις σε αυτή τη δουλειά" (!).

Ότι και να γράψω εγώ εδώ, θα είναι λίγο, γιατί τα βραβεία 'Loo Of The Year' (φυσικά) υπάρχουν, έχουν 60 διαφορετικές κατηγορίες (!), Champions League (!!), Σπόνσορες και προωθούντε απο το British Toilet Association ("Britain's public toilets were once the envy of the world" αν θές να ξέρεις)...

Και μάλιστα οι καλύτερες δημόσιες τουαλέτες της χρονιάς 2008 είναι στο Δήμο Highland (Δ. H) στο Inverness της Σκωτίας! Και πολύ χάρηκα όταν το έμαθα αυτό γιατί θυμάμαι καθαρά τη "χειρότερη τουαλέτα της Σκωτίας" μέσα στην οποία είχε βουτήξει ο Mark Renton (Ewan McGregor) στο Trainspotting:

Οι δημόσιες τουαλέτες του Plymouth μπορεί να μην έχουν λάβει άλλο βραβείο απο το 1998 όμως οι τοίχοι είναι καθαροί, ο χώρος δεν μυρίζει, οι πόρτες είναι στη θέση τους (ολόκληρες) και απo oτι παρατήρησα δεν φοβάται κανένας να κατέβει στον υπόγειο χώρο που στεγάζονται. Πάνω απο τους νιπτήρες υπάρχει μια επιγραφή: "Παρακαλούμε αν πρόκειται να πετάξετε υποδερμικές βελόνες στα σκουπίδια επικοινωνήστε με κάποιο μέλος του προσωπικού για τη δική σας υγεία και ασφάλεια"

Και περνάμε (εντελώς συμπτωματικά) στα Pasties. Ο νομός Devon (στον οποίο και βρίσκεται το Plymouth) είναι τόσο διάσημος για τις πιτές του όσο είναι η Θεσσαλονική για τις Μπουγάτσες της. Απο αυτό εδώ το μαγαζί λοιπόν μπορείτε να στείλετε μια πιτούλα στους φίλους, συγγενείς ή συντρόφους σας μέσω ταχυδρομείου...Pasty By The Post (!)

(Πιτούλα Par Avion, From Devon With Love!)

Μας ξέφυγε αυτή η πρωτoτυπία στην Ελλάδα και τώρα αν θέλουμε να φανούμε πραγματικά καινοτόμοι θα πρέπει να κάνουμε άλματα. Τώρα 'Μπουγάτσα με SMS' θα είναι; 'Βαλιστική Μπουγάτσα'; 'Μπουγάτσα Origami';... Όπως και να έχει το Μπουγατσόσημο προβλέπεται...τσιμπημένο.

"Το marketing είναι μεγάλη υπόθεση" μου είπε μια φορά ο ιδιοκτήτης ενός γραφείου τελετών σε μια συζήτηση και είχε μεγάλο δίκιο. Να εδώ ένα υπόδειγμα:

(Αγγελία στο παράθυρο ενός τοπικού Super Market στο κέντρο της πόλης...)

Πλήρης χαλάρωση του Νού και του Σώματος
(Δίνεις λύση στο πρόβλημα της γρήγορης και κουραστικής ζωής που βασανίζει το κοινό σου)
ΑΡΣΕΝΙΚΟΣ μασέρ ΜΟΝΟ για ΚΥΡΙΕΣ
(Σε μια φράση αναφέρεις το προϊόν και το Target Group)
Πλήρες μασάΖΖ ακολουθούμενο απο χαρτομαντία Tarrot (*)
(Σε μια φράση έχεις περιγράψει πλήρως τις προσφερόμενες υπηρεσίες)
Αφήστε τον εαυτό σας να ΑΠΟΛΑΥΣΕΙ τη ΦΡΟΝΤΙΔΑ μας σε ένα ήρεμο περιβάλλον, ή κανονίστε να σας επισκευθούμε στο δικό σας χώρο για τη τέλεια χαλάρωση του Νού και του Σώματος σας
(Και με αυτή τη φραση έχεις κατακτήσει πλέον και τους πολύτιμους αναποφάσιστους)
*(Η Χαρτομαντία Tarrot είναι προαιρετική)
(Γιατί κάθε εταιρία που σέβεται τον εαυτό της έχει Terms And Conditions)


Είς το επανιδείν!

ΠΙΤΣΗΣ...Τώρα Και Στο Λονδίνο

Σχεδόν ένα χρόνο πρίν, μιλάγαμε εδώ (κι εδώ) σχετικά με κάποια πολιτικά συνθήματα γραμμένα (ή μάλλον χαραγμένα) στα Ελληνικά που είχα διακρίνει επάνω στη Μεγάλη Πυραμίδα, στην Αίγυπτο απο μια παλιά φωτογραφία.

Ανατρέχοντας στη συλλογή μου, με αφορμή το προηγούμενο άρθρο, βρήκα τα σημάδια ενός άλλου Έλληνα, αυτή τη φορά σε ένα λιγότερο διάσημο καπάκι, κάποιας υπόγειας υποδομής στο Λονδίνο (!)

Πρέπει να υπάρχει κάποια βαθύτερη ανάγκη, κάποιο ένστικτο, που να κάνει τους ανθρώπους να θέλουν να αφήσουν το σημάδι τους, απο τις ζωγραφιές προϊστορικών ανθρώπων μέχρι το graffiti. Κάτι που να σε κάνει να λές, "αυτό το δέντρο, αυτός ο τοίχος, αυτό το παγκάκι, αυτό το υγρό κομμάτι τσιμέντο, αυτή η πυραμίδα (!)....είναι τόσο βαρετά και ημιτελή" και να τα συμπληρώνεις μετά με κάτι σαν "ΑΕΚΑΡΑ ΡΕ!!!"...ή "Μαρία...Γιατί ρε γαμμώτο;" ή κάτι που βλέπω όλο και πιο συχνά τώρα τελευταία..."Απαγορεύεται η αφισ" καλυμένο απο δεκάδες στρώματα αφισών. (Legalise αφισ, επιτέλους!!!!)

Κάτι που να έκανε τα μάτια του συμπατριώτη ΠΙΤΣΗ να αστράψουν όταν είδε το φρέσκο τσιμέντο στη διασταύρωση Kingsway & Remnant Street στο κέντρο του Λονδίνου και να είπε..."Να επιτέλους το μέσο που έψαχνα να εκφραστώ!!!"

(Η διασταύρωση Kingstreet & Remnant κρύβει μια έκπληξη για τους Ελληνομαθείς.
Αυτή καθώς και όλες οι φωτογραφίες του άρθρου όπου δεν αναφέρεται διαφορετική πηγή προέρχοντε απο τη προσωπική μου συλλογή.)

(Κάδρο, Ταφόπλακα, Καπάκι...Πίτσης, Σφραγίζει τη ποιότητα!)

Και μάλιστα, αν το Google Street View χρησιμοποιούσε μεγαλύτερη ανάλυση στις φωτογραφίες του, θα το βλέπαμε και στο χάρτη με την ακριβή τοποθεσία του έργου τέχνης.

Δεν πίστευα στα μάτια μου όταν το είδα εκείνη τη μέρα στο Λονδίνο! Σταμάτησα και κοιτούσα τους χαρακτήρες ένα-ένα, μήπως και μου φάνηκε οτι ήταν Ελληνικά....αλλά όχι, εκτός απο τα I,T και Η που θα μπορούσαν να είναι και λατινικοί χαρακτήρες υπήρχαν και το Π και το Σ και μάλιστα δύο φορές (!).

Μήν είναι ο Πίτσης, Έλληνας χτίστης που δουλεύει στο "Δημο Camden Town" (Δ K.C) και υπογράφει έτσι όλα του τα δημιουργήματα;

Μην ήταν ο Πίτσης, ένας άνθρωπος ακόμα πιο εκκεντρικός απο το συγχωρεμένο τον Ηλία Πετρόπουλο και ετούτο εδώ που βλέπουμε δεν είναι καπάκι αλλά...ταφόπλακα;;; (Α ρε Πίτση, έφυγες νωρίς!)

Μην ήταν γιάπης που τα έχασε όλα στο χρηματιστήριο και μετά μάρκαρε το πόστο που καθόταν και πούλαγε Big Issue? (Biiig Issue ladies and gents....Biiig Issue....help a Greek on his knees).

Μην είναι ένας πρωτοπόρος, σαν τον Taki183, τον ΕλληνοΑμερικάνο ο οποίος λέγεται οτι ήταν απο τους πρώτους που έκαναν tagging στους δρόμους της New York City, στις αρχές των εβδομήνταζ;;;

Όποιος γνωρίζει περισσότερα περί ΠΙΤΣΗ (!) ας μιλήσει τώρα...