Μη Κοιτάς Το Μύκητα

"Σε προχωρημένη σύψη βρέθηκε εχθές το πτώμα άτυχου φωτογραφικού φακού μεταβλητής εστιακής απόστασης 80-200mm. Ο άτυχος φακός που έφερε προσαρμογέα (μοντούρα) M42 είχε πέσει σε αχρηστία τα τελευταία 3 χρόνια, με αποτέλεσμα να έχει απομονωθεί στον οικισμό "Μαύρη Θήκη" όπου και βρέθηκε απο τον ιδιοκτήτη του. Τα νέα έπεσαν ώς κεραυνός εν αιθρία στη μικρή κοινότητα της "Μαύρης Θήκης". Κανείς δεν μπορούσε να πιστέψει τον ύπουλο τρόπο με τον οποίο προσβλήθηκε ο εν λόγω φακός. Μια φωτογραφική μηχανή που είχε σποραδικές σχέσεις με το φακό στο παρελθόν αρκέστηκε σε μερικές πολύ λιτές δηλώσεις ενώ ο τωρινός σύζυγος της, ένας normal φακός των 50mm δεν προχώρησε σε περαιτέρω σχόλια. Τραγική φιγούρα του δράματος της "Μαύρης Θήκης", το εξωτερικό Flash, το οποίο όπως φαίνεται και απο τις φωτογραφίες δεν μπορουσε να συγκρατήσει τις αντιδράσεις του."

("Ήταν καλός...και...συγγνώμη...δεν μπορώ να μιλάω γι' αυτό....είναι τραγικό (κλάψ-λύγμ)")(FLASH! Ω, με συγχωρείτε...δεν μπορώ να συγκρατηθ FLASH! είμασταν..FLASH! πολύ FLASH! κοντά FLASH!FLASH!!!)

Κάπως έτσι, ίσως περιγραφόταν σε μια Photoland, μια κοινωνία φωτογραφικών εξαρτημάτων στο πρότυπο της Flatland του Edwin Abott, αυτό το γεγονός.

Πέρα απο τη παραπάνω δημοσιογραφική κάλυψη όμως το γεγονός είναι αληθές. Ένα απο τα στοιχεία αυτού του φακού...κατατρώγεται απο μια οικογένεια μικροοργανισμών υπο τη κοινή ονομασία, fungus (ή fungi στον πληθυντικό). Είχα ακούσει για τέτοιες περιπτώσεις αλλά δεν είχα δεί ποτέ απο κοντά αυτά τα ζωύφια εν δράσει και να τώρα που μια ολόκληρη αποικία απο δαύτα έχουν εγκατασταθεί σε αυτό το φακό και μάλιστα σε ένα απο τα εσωτερικά στοιχεία του...πώς μπήκαν εκεί μέσα;;;

(Όχι δεν είναι ο HAL απο το 2001-A Space Odyssey αλλά ο Sirius 80-200mm...Sirius Lenses...Get it?
Τα fungi διακρίνοντε καθαρά στην επιφάνεια του φακού κάτω ακριβώς απο τους αριθμούς 80-200 (εστιακή απόσταση) και 55 (διάμετρος του φακού) )

Διαβάζοντας απο δώ κι απο κεί λοιπόν, έμαθα οτι πρόκειται για κάποιους μίκρο-οργανισμούς (μύκητες) που αναπτύσοντε μέσα σε μερικά κρύσταλα, συνήθως όταν οι συνθήκες αποθήκευσης τους είναι άσχημες και συνήθως αυτό σημαίνει χώρο με υγρασία. Αυτό είναι αδιαμφισβήτητα αληθές για οποιοδήποτε εσωτερικό χώρο στην Αγγλία αλλά και για το μαγαζί απο το οποίο είχα πάρει το φακό τότε.

Αυτοί οι μύκητες προυπήρχαν στο εσωτερικό του φακού (προφανώς εκ κατασκευής) και άρχησαν να πολλαπλασιάζοντε όταν βρήκαν κατάλληλες συνθήκες. Τρέφοντε με οργανικές ουσίες απο τα υλικά που βρίσκοντε μέσα στο σώμα του φακού. Για παράδειγμα, κάποια στοιχεία αποτελούντε απο δύο φακούς κολημένους μεταξύ τους με μια ουσία η οποία αναφέρεται ώς "τσιμέντο". Άλλα πάλι στοιχεία έχουν κάποιες επιστρώσεις (coating) τις οποίες ίσως έχετε προσέξει σε κάποιους φακούς που φαίνοντε να έχουν μια μπλέ απόχρωση όταν τους βλέπετε υπο γωνία. Το τσιμέντο και οι επιστρώσεις είναι οι βασικές λιχουδιές για τους μύκητες, οι οποίοι φυσικά όχι μόνο τα τρώνε! Οτι τρώγεται, χωνεύεται και οτι χωνεύεται...απορρίπτεται!!!

Η κατάσταση αυτή δεν αχρηστεύει το φακό αμέσως. Μάλιστα, είναι απίθανο οτι ένα άπειρο μάτι θα μπορούσε να ξεχωρίσει την επίδραση αυτού του σχηματισμού επάνω στην εικόνα. Όμως, με τον καιρό, αυτό το στοιχείο του φακού θα αχρηστευθεί τελείως.

Υπάρχει τρόπος να τους ξεφορτωθεί κανείς με μια σειρά απο διαλύματα τα οποία αφενός σκοτώνουν τους μύκητες και αφετέρου ξαναγεμίζουν τα "λαγούμια" που αφήνουν πίσω τους.
Πρόκειται όμως για μια πανάκριβη διαδικασία που προυποθέτει οτι θα πρέπει να "λύσω" το φακό και κάτι μου λέει οτι αυτό το κομάτι δεν αξίζει το κόπο.

Τον είχα αγοράσει πρίν απο 5 περίπου χρόνια απο ένα μαγαζί μεταχειρισμένου φωτογραφικού εξοπλισμού στο Plymouth το οποίο δεν υπάρχει σήμερα. Μαζί του είχα αγοράσει τότε και δυό πολλαπλασιαστές (x2) και κάτι φίλτρα, όλα στην αστρονομική τιμή των £20 (!!!). Αυτό που δεν πρόσεξα αμέσως, ήταν οτι ο φακός ήταν ήδη προσβεβλημένος απο fungus (που σημαίνει οτι θα μπορούσα να τον έχω αγοράσει ακόμα πιο φθηνά). Τότε ήταν δύο μικρές γραμμούλες στη περιφέρεια του φακού στις οποίες δεν έδωσα και πολύ σημασία. Μετά απο 5 χρόνια όμως, ανακαλύπτω πως αυτός ο μικροοργανισμός έχει πλέον δισέγγονα και τρισέγγονα εκει μέσα.

Ο σκοπός ήταν να προσαρμόσω τους δύο πολλαπλασιαστές στη μηχανή μαζί με τον φακό ρυθμισμένο στα 200mm. Αυτό θα τον μετέτρεπε σε ένα φακό 2*2*200mm=800mm με τον οποίο θα μπορούσα πιο άνετα να τραβήξω απο μακριά μερικές κοντινές φωτογραφίες απο πουλιά, αεροπλάνα, αστέρια, το φεγγάρι, κλπ χωρίς να έχω ξοδέψει χιλιάδες λίρες που απαιτούντε για παρόμοιους φακούς που είναι φτιαγμένοι απο την αρχή σε τόσο μεγάλες εστιακές αποστάσεις. Το αντάλαγμα φυσικά είναι η ποιότητα της εικόνας καθώς τέτοια τεχνάσματα όπως αυτό με τους πολλαπλασιαστές ενισχύουν και τις παραμορφώσεις του φακού. Ελάχιστα με ενδιέφεραν αυτά όμως τότε. Το μόνο που ήθελα ήταν απλά να πειραματιστώ με κάτι που και να έσπαγε ή να γρατσουνιζόταν δεν θα μου κόστιζε το κόσμο ολόκληρο για να το αντικαταστήσω.

Παρ' όλα αυτά, κοιτώντας σήμερα μέσα απο αυτό το φακό τη ζημιά, εύχομαι, κάπως να μου είχε γλυστρήσει μέσα απο τα χέρια και να είχε γίνει χίλια κομμάτια πάρα να του κάνουν...καταρράκτη οι μύκητες :-(

("Τελευταίο πλάνο...είχες μια λάμψη, μαγική")