Και Ο Ουρανός Έβρεχε Ελικόπτερα...

Τρίτη χρονιά φέτος στο Yeovilton Royal Navy Air Show 2009 (2008,2007) με μεγάλες προσδοκίες απο τη διοργάνωση, στηριγμένες όμως πάντα απάνω στο στοίχημα με τον καιρό.

Τον κακό μας τον καιρό (Ιούλιο μήνα) και τη παραλίγο κακιά μας τύχη φέτος!

Το Yeovilton Air Show είναι μια πολύ μεγάλη ετήσια γιορτή της Βρετανικής "ναυτικής" αεροπορίας κατα την οποία το αεροδρόμιο και το [μεγάλο] αεροπορικό μουσείο στο Yeovilton ανοίγουν τις πόρτες τους σε δεκάδες χιλιάδες επισκέπτες και τους δίνουν πάρα πολλούς λόγους για να ξοδέψουν 8 ώρες χωρίς κάν να το καταλάβουν!

Πόσο μάλλον φέτος που είναι και η επέτειος των 100 χρόνων Βρετανικής "ναυτικής" αεροπορίας που περιλαμβάνει όλα τα ιπτάμενα μέσα (αεροπλάνα, ελικόπτερα και παλιότερα...αερόστατα!) που μπορούν να παρασχεθούν απο πλωτά μέσα όπως ας πούμε αεροπλανοφόρα.

Τέσσερα υπόστεγα γεμάτα στατικές εκθέσεις, μοντελισμό, εξομοιωτές και διάφορες δραστηριότητες για παιδιά και μεγάλους, πάνω απο 30 στατικά εκθέματα, ελικόπτερα και αεροπλάνα, 4 ιδιωτικά ελικόπτερα που έπαιρναν το κοινό για πτήσεις γνωριμίας (πρός £25 κατα άτομο για μια πτήση 30 λεπτών περίπου), Λούνα Πάρκ (!), στατικές εκθέσεις με κλασικά πολιτικά αυτοκίνητα και οχήματα του στρατού που συντηρούντε απο ιδιώτες και φυσικά αεροπορικές επιδείξεις. Το πρόγραμμα των αεροπορικών επιδείξεων αλλάζει κάθε χρόνο, φέτος όμως ήταν γνωστό απο πολύ νωρίς ότι θα έχουμε (μεταξύ άλλων) τα Red Arrows, τα "Γεράκια" της Βασιλικής Ιορδανιανής πολεμικής αεροπορίας, τα Blue Eagles, την Ιταλική ομάδα επιδείξεων Frecce Tricolori και....Το Avro Vulcan!!!

Για τη συγκεκριμένη ημέρα είχαμε κλείσει εισητήρια 4 μήνες πρίν και είχαμε όλη τη καλή πρόθεση να ξοδέψουμε περίπου £220 λίρες για εισητήρια, αυτοκίνητο (£100 για τρείς ημέρες, 3-πορτο 1400cc), καύσιμα και μικροέξοδα. Επίσης έχουμε τη πρόθεση να ξεκινήσουμε απο το Plymouth στις 07:30 το πρωί για να αποφύγουμε τη κίνηση που έχουν οι στενοί δρόμοι γύρω απο το αεροδρόμιο αλλά και για να μπορέσουμε να πιάσουμε θέση στο "κάγκελο" όπου βγαίνουν οι σωστές φωτογραφίες με τα αεροπλάνα χωρίς να έχουν μέσα τις "ασώματες κεφαλές" ή το αντίσχοινο (ή τη σκάλα) των μπροστινών!

Αν αναρρωτιέστε πόσοι ίσως να είχαν κάνει παρόμοιες προετοιμασίες, θα σας απαντούσα "χιλιάδες άνθρωποι" οι οποίοι ήταν και πιο οργανωμένοι απο εμένα που πήγαινα μόνο με ένα φακό 28-300mm και το scanner στη τσέπη και ίσως έρχονταν και απο ποιό μακριά. Πάρτε μια πρώτη γεύση:

(Αναμφισβήτητα ο μεγαλύτερος φακός που είδα φέτος στο show!
Πρέπει να είναι στα 600 χιλιοστά και πολύ γρήγορος.
Τα πρόσωπα έχουν αφαιρεθεί επειδή δεν έχω ζητήσει την άδεια αυτών των ανθρώπων για να τους φωτογραφήσω. Όλες οι φωτογραφίες στις οποίες δεν αναφέρεται διαφορετική πηγή προέρχοντε απο τη προσωπική μου συλλογή.)

(Εδώ φαίνοντε και μερικά αντίσχοινα και καρέκλες που φέρνει μαζί ο κόσμος για να απολαύσει το show)

Αυτό (αλλά και τόσα άλλα αεροπορικά shows που γίνοντε κάθε χρόνο σε όλη την Αγγλία) δείχνει αν μη τι άλλο οτι η αεροπορία συνεχίζει να συναρπάζει το κοινό που αποτελείται απο ανθρώπους κάθε ενδιαφέροντος αλλά και κάθε ηλικίας.

Σίγουρα το κόστος των αεροπορικών επιδείξεων είναι πολύ υψηλό αλλά αυτή η "επένδυση" θα "βγεί" αργότερα, όταν θα κολλήσουν το "μικρόβιο" οι αυριανοί μηχανικοί, ηλεκτρονικοί, τεχνολόγοι, εφαρμοστές, πλοηγοί και (το προφανές) πιλότοι και όχι απαραίτητα της στρατιωτικής αεροπορίας.

Είναι η μοναδική εκδήλωση στην οποία δεν υπάρχει περίπτωση να ακούσεις παιδί να κλαίει. Ακόμα και αυτά που γκρινιάζουν μόλις ακούσουν τους κινητήρες του Rafale, ή του Typhoon που "κουνάνε το έδαφος" στην απογείωση, τους φεύγουν οι γκρίνιες και μένουν με ανοιχτό το στόμα και γουρλωμένα μάτια λέγοντας πού και πού κανένα "wow!!" και "did you see that???"

Το δικό μου ενδιαφέρον μου για αυτή την εκδήλωση, που είναι και μια εθνική γιορτή για τον λαό που μας φιλοξενεί, είναι καθαρά τεχνικό. Δεν με ενδιαφέρει πόσα βλήματα ανα δευτερόλεπτο μπορεί να ρίξει το ελικόπτερο Apache, έχω δεί τι γίνεται εκεί που καταλήγουν(*).

Με ενδιαφέρει όμως το πώς και το γιατί πετάει; Και όχι τόσο πολύ για τα ελικόπτερα όσο για τα παλιότερα εμβολοφόρα και jet αεροσκάφη ειδικά αυτά που εμφανίστηκαν νωρίς στην εξέλιξη των κινητήρων. Αεροσκάφη όπως τα Gloster, Venom, Sea Vixen ή ακόμα και το Vulcan (και διάφορα άλλα όχι μόνο Βρετανικά αεροσκάφη) φέρουν κυριολεκτικά τα σημάδια της έντονης έρευνας εκείνης της εποχής στα φτερά και τα συστήματα τους. Αυτό ναί...είναι κάποιο επίτευγμα.

Δυστυχώς φέτος, φτάσαμε με καθυστέρηση περίπου 3 ωρών στο αεροδρόμιο εξ αιτίας ενός μικρού ατυχήματος που είχαμε με το αυτοκίνητο στο δρόμο (Περισσότερα στο επόμενο post). Ευτυχώς δεν χτυπήσαμε...Δυστυχώς χάσαμε τα Red Arrows...Ευτυχώς δεν τα χάσαμε επειδή αργήσαμε αλλά επειδή ο καιρός δεν τους επέτρεψε να πετάξουν...Δυστυχώς λόγω μηχανικής βλάβης δεν πέταξε το Vulcan :-( :-( :-(, Ευτυχώς μας το έφεραν κοντά να το δούμε :-D, Δυστυχώς έβρεξε πολύ...Ευτυχώς πρός το τέλος της εκδήλωσης.

Κάπως έτσι συνοψίζεται όλη η συναισθηματική φουρτούνα στην οποία βρεθήκαμε το Σαββάτο...Όπως μου είπε και η Εύη, "ΑΑ δεν σου έμεινε καιρός για να βαρεθείς!" :-D

Τα υπόλοιπα θα σας τα πώ με κάποιες φωτογραφίες και σχόλια για το τι δείχνουν, ώς εξής:

(Και Ο Ουρανός Έβρεχε Ελικόπτερα! Η φωτογραφία που δάνισε τον τίτλο της στο post.
Τα ελικόπτερα έχουν την τιμιτική τους στο Yeovilton. Εδώ δύο Lynx κατρακυλάνε [ελεγχόμενα] απο τον ουρανό)

(Augusta Westland AW101 ή αλλιώς Merlin. Αυτό το ελικόπτερο ζυγίζει περίπου 11 τόνους σχεδόν άδειο και πετάει με την ευελιξία σφήκας.)

(Η "αλεπού" πέταξε και πέρσι αλλά κάθε φορά είναι εντυπωσιακή)

(Η αεροβατική ομάδα της Βασιλικής Ιορδανιανής αεροπορίας παρουσίασε το πρόγραμμα της με κάποιες περικοπές λόγω του καιρού. Τα Extra-300 έκαναν φυσικά το..."θαύμα" τους)

(Το ανεμούριο δεν έπεσε πιο χαμηλά απο αυτή τη γωνία. Ο διάδρομος είχε 10 κόμβους πλάγιο άνεμο, με ριπές στους 14 :-/ Τα σύννεφα ήταν στα 1200 πόδια όταν φτάσαμε στο αεροδρόμιο και είχαν κατέβει στα 300 μέχρι το τέλος της εκδήλωσης. Αυτό κράτησε τα Sea Harrier στο έδαφος φέτος και "έκοψε" πολλές φιγούρες απο τις επιδείξεις των ομάδων)

Dassault Rafale σε High Speed Pass....Αυτό πόνεσε! (τα αυτιά μας)

(AH-64 ή αλλιώς Apache σε όλο του το μεγαλείο και με ένα radar που βλέπει τα πάντα γύρω του σε ακτίνα 13 χιλιομέτρων.)

Μια σύνθεση απο τρείς απανωτές λήψεις απο ένα πέρασμα του F-16 της Βελγικής στρατιωτικής αεροπορίας καθώς μπαίνει σε δεξιά στροφή με μετάκαυση)

(Απο τα πιο όμορφα περάσματα του F-16!!!
Σε μέγιστη γωνία προσβολής στις 12 μοίρες και με τη χαμηλότερη ταχύτητα που το κρατάει στον αέρα. Έτσι μπορείς να δείς τα πηδάλια ύψους-βάθους (τα μικρά "φτεράκια" της ουράς) να αλλάζουν κλίση ελεγχόμενα απο ένα αυτόματο σύστημα. Και κάπως έτσι ζωντανεύουν μπροστά σου με τον πιο δραματικό τρόπο, δύο τόμοι Σ.Α.Ε (Συστήματα Αυτομάτου Ελέγχου) :-D

(Ο μεγάλος πρωταγωνιστής του show. Avro Vulcan. Δέλταπτέρυγο και χωρίς ουρά (σχεδόν). 37 τόνοι καθαρό βαρός στον αέρα, 4 κινητήρες με συνολική ώση 11 τόνους το πετάνε με χάρη πεταλούδας. Ανυπομονούσα να το δώ να πετάει απο κοντά αλλά μια βλάβη στα φρένα το κράτησε στο έδαφος.......)

(.....όταν οι διοργανωτές του show αποφάσισαν οτι η βλάβη δεν μπορούσε να επισκευαστεί επι τόπου, το ρυμούλκησαν σε ένα χώρο κοντά στο κοινό. Έμοιαζε τότε σαν μια αινώβια εύθραυστη γιαγιά μπαλαρίνα, που τη φέρνουν οι δικοί της απάνω στο καροτσάκι για να τη δούν τα παιδιά....)

(...Αυτό το αεροπλάνο έχει μεγάλη ιστορία και είναι πρός τιμή του Vulcan Trust που εδώ και 3 χρόνια έχει κάνει τα πάντα πάρα τα μεγάλα οικονομικά προβλήματα για να κρατήσει αυτό το αεροπλάνο ακόμα στον αέρα.)

(Όπως κάθε χρόνο έτσι και φέτος το show έκλεισε με μια θεαματική πολεμική άσκηση στην οποία συμμετείχαν πολλά ελικόπτερα και θα συμμετείχαν και αεροπλάνα αν ο καιρός το επέτρεπε :-( )

(Να και το Κατερινάκι!!! ή αλλιώς Consolidated PBY Catalina. Πολύ ωραίο υδροπλάνο αεροσκάφος και "σκυλί"...Πετάει ακόμα και σήμερα σαν πυροσβεστικό.
Έχει και ο Μίνωας ο Κυριακού ένα το οποίο και συντηρεί σε πτητική κατάσταση. Catalina, είναι το αντίστοιχο του ονόματος "Catherine" (ή "Κατερίνα") στα Ισπανικά.)

(Με κοιτάς που σε κοιτάω;;; Ένα Rafale στη στατική έκθεση ενώ έχει "πέσει για ύπνο")

Περισσότερες φωτογραφίες απο το φετινό RNAS μπορείτε να δείτε σε αυτή τη συλλογή.

Άντε και του χρόνου με λιακάδα :-)


(*): Πρόκειται για το video Killcam του Richard Mosse