Στο προηγούμενο κείμενο, παρουσιάστηκε εδώ ένα τεχνικό άρθρο του κ. Ν. Φουντούλη δημοσιευμένο στα Τεχνικά Χρονικά πρίν απο 51 χρόνια το οποίο περιείχε μια ιστορική αναδρομή που έβλεπε πίσω (απο το 1961) τουλάχιστον 60 χρόνια.
Μέσα σε όλη αυτή την αναδρομή είναι ίσως αναμενόμενο να χαθούν κάποια κοινά σημεία αναφοράς. Συγκεκριμένα, έκτός απο τις διάφορες παροιμίες που χρησιμοποιεί ο συγγραφέας μέσα στο κείμενο, οι οποίες είναι εύκολα κατανοητές, η τελευταία παράγραφος αναφέρει τα εξής:
Το 1893 λοιπόν σε γυμνάσια του Βρετανικού στόλου στην Μεσόγειο, ο συγκεκριμένος ναύαρχος διέταξε δύο νηοπομπές που έπλεεαν παράλληλα να εκτελέσουν στροφη 180 μοιρών "Διατηρώντας την τάξη του στόλου", εννοώντας δηλαδή οτι, η νηοπομπή που ήταν στα δεξιά ΠΡΙΝ τη στροφή, θα παραμείνει στα δεξιά και ΜΕΤΑ τη στροφή.
Αυτό σημαίνει οτι έπρεπε να υπάρξει συνεννόηση για το ποιά νηοπομπή θα βρεθεί στο εσωτερικό της στροφής. Τέτοια συννενόηση όμως δεν υπήρξε (για συγκεκριμένους λόγους) και τα δύο οδηγά πλοία αποφάσισαν να επιλέξουν το εσωτερικό της στροφής.
Στην πορεία και μάλιστα ακόμα και πρίν εκτελεστεί η διαταγή, το σφάλμα έγινε αντιληπτό απο το πλήρωμα αλλά ο ναύαρχος, γνωστός για την ισχυρογνωμία του και την προσήλωση στην απόλυτη πειθαρχία δεν έπαιρνε πίσω τη διαταγή, ειδικά απο τη στιγμή που η αμφισβήτηση της ορθότητας της ερχόταν απο τα χαμηλότερα στρώματα της ιεραρχίας.
Μετά τη σύγκρουση και ενώ το πλοίο του είχε αρχίσει να βυθίζεται γρήγορα, ο ναύαρχος διέταξε στροφή πρός τη στεριά (στα 5 μίλια) μήπως και προλάβει να το προσαράξει και το σώσει. Στο μεταξύ, τα άλλα πλοία απο όπου φαινόταν το μέγεθος της ζημιάς (μια τρύπα με επιφάνεια περίπου 9 τετραγωνικά μέτρα), άρχισαν να στέλνουν τις βάρκες τους για να σώσουν το πλήρωμα τις οποίες ο εν λόγω ναύαρχος διέταξε να γυρίσουν πίσω!
Η ναυαρχίδα (HMS Victoria) εκτοπίσματος 11000 τόνων περίπου, βυθίστηκε μέσα σε 13 λεπτά παίρνοντας μαζί της 358 ανθρώπους...μαζί και τον καπετάνιο της, Sir George Tryon. Τα τελευταία του λόγια ήταν "It is entirely my doing, entirely my fault"...("Αναλαμβάνω πλήρως την ευθύνη")
Πραγματική και συγκεκριμένη λοιπόν η ιστορία που οδήγησε στο "εκτελέσατε και βυθίσατε", αν και η φράση αυτή δεν εμφανίζεται πουθενά κατα λέξη. Αντίθετα, αναφέρεται ο διάλογος ανάμεσα στους δύο καπετάνιους των οδηγών πλοίων ο οποίος γινόταν με σήματα όπου ο Tryon φαίνεται να λέει απλά "What are you waiting for!?":
"Although some of his officers knew what Tryon was planning they did not raise an objection. Markham, at the head of the other column, was confused by the dangerous order and delayed raising the flag signal indicating that he had understood it. Tryon queried the delay in carrying out his orders, as the fleet was now heading for the shore and needed to turn soon. He ordered a semaphore signal be sent to Markham, asking, "What are you waiting for?" Stung by this public rebuke from his commander, Markham immediately ordered his column to start turning. Various officers on the two flagships confirmed later that they had either assumed or hoped that Tryon would order some new manoeuvre at the last minute."
Σχετικά με το γιατί χρησιμοποίηθηκε αυτό το περιστατικό υπάρχει μια λεπτομέρεια. Απ' οτι φαίνεται, τουλάχιστον απο τη σελίδα της Wikipedia για τον Sir George Tryon, ο ναύαρχος δεν ήταν κανένας τυχαίος. Είχε μεγάλη εμπειρία στο ναυτικό και σύμφωνα με τον επαγγελματικό του περίγυρο, ήταν εξαιρετικός στη δουλειά του αλλά είχε αυτό το κακό της υπέρμετρης προσωπικότητας ("overbearing personality") που τελικά συνέβαλε και στο δυστύχημα. Αν λοιπόν ο συγγραφέας χρησιμοποιεί το περιστατικό σαν μια πλήρη αναλογία, τότε οι αρμόδιοι στους οποίους αναφέρεται ήταν σεβαστοί επαγγελματίες αλλά όχι και τόσο καλοί στην ομαδική δουλειά. Διαφορετικά, η αναλογία είναι πολύ πιο απλή και εστιάζεται μόνο και μόνο στην ανόητη στάση της "αυθεντίας".
Σημειώσεις:
*: Ίσως αυτή η μικρή σύγχηση να φανερώνει οτι το άρθρο γράφτηκε πολύ νωρίτερα απο την ημερομηνία έκδοσης του (;)
Μέσα σε όλη αυτή την αναδρομή είναι ίσως αναμενόμενο να χαθούν κάποια κοινά σημεία αναφοράς. Συγκεκριμένα, έκτός απο τις διάφορες παροιμίες που χρησιμοποιεί ο συγγραφέας μέσα στο κείμενο, οι οποίες είναι εύκολα κατανοητές, η τελευταία παράγραφος αναφέρει τα εξής:
"...οι
οικονομοτεχνικοί αρμόδιοι ουδέποτε και επ' ουδενί λόγω ανακαλούν
ληφθείσαν υπ' αυτών απόφασιν, έστω και αν η απόφασις αυτή άγη ευθέως
πρός τον όλεθρον. Κατα τούτο υπερβαίνουν και αυτόν τον ιστορικόν πρό 65
ετών δράσαντα Άγγλον Ναύαρχον, τον γνωστόν εν τη ναυτική ιστορία ώς
Ναύαρχον "Εκτελέσατε και βυθίσατε". Ούτως διατάξας, κατα την διάρκειαν
γυμνασίων, τον ελιγμόν του πλοίου του στόλου του, όστις θα απέληγεν εις
βύθισην της ναυαρχίδος του, και δεχθείς σήμα του διατασσόμενου, οτι η
εκτέλεσης της διαταγής θα απέληγεν εις εμβολισμόν της ναυαρχίδος,
απήντησεν: "Εκτελέσατε και βυθίσατε"
Γιατί διάλεξε αυτό το περιστατικό ο συγγραφέας; Τι προσπαθούσε να πεί; Ήταν όντως μια δημοφιλής φράση ή ήταν ένας μύθος; Γιατί να μην κλείσει με μια άλλη παροιμία; Για παράδειγμα: "Στου κουφού τη (μ)πόρτα όσο θέλεις βρόντα"; Ποιός ήταν αυτός ο Άγγλος Ναύαρχος; Τι ακριβώς είχε συμβεί τότε;
Γιατί διάλεξε αυτό το περιστατικό ο συγγραφέας; Τι προσπαθούσε να πεί; Ήταν όντως μια δημοφιλής φράση ή ήταν ένας μύθος; Γιατί να μην κλείσει με μια άλλη παροιμία; Για παράδειγμα: "Στου κουφού τη (μ)πόρτα όσο θέλεις βρόντα"; Ποιός ήταν αυτός ο Άγγλος Ναύαρχος; Τι ακριβώς είχε συμβεί τότε;
Με αυτά τα ερωτήματα κατα νού, άρχησε το ψάξιμο:
Κατα πάσα πιθανότητα, ο ναύαρχος "εκτελέσατε και βυθίσατε" ήταν ο Sir George Tryon και το περιστατικό δεν είχε συμβεί 65 χρόνια πρίν (απο την ημερομηνία που γραφόταν το άρθρο) αλλά 68*
Κατα πάσα πιθανότητα, ο ναύαρχος "εκτελέσατε και βυθίσατε" ήταν ο Sir George Tryon και το περιστατικό δεν είχε συμβεί 65 χρόνια πρίν (απο την ημερομηνία που γραφόταν το άρθρο) αλλά 68*
Το 1893 λοιπόν σε γυμνάσια του Βρετανικού στόλου στην Μεσόγειο, ο συγκεκριμένος ναύαρχος διέταξε δύο νηοπομπές που έπλεεαν παράλληλα να εκτελέσουν στροφη 180 μοιρών "Διατηρώντας την τάξη του στόλου", εννοώντας δηλαδή οτι, η νηοπομπή που ήταν στα δεξιά ΠΡΙΝ τη στροφή, θα παραμείνει στα δεξιά και ΜΕΤΑ τη στροφή.
Αυτό σημαίνει οτι έπρεπε να υπάρξει συνεννόηση για το ποιά νηοπομπή θα βρεθεί στο εσωτερικό της στροφής. Τέτοια συννενόηση όμως δεν υπήρξε (για συγκεκριμένους λόγους) και τα δύο οδηγά πλοία αποφάσισαν να επιλέξουν το εσωτερικό της στροφής.
Στην πορεία και μάλιστα ακόμα και πρίν εκτελεστεί η διαταγή, το σφάλμα έγινε αντιληπτό απο το πλήρωμα αλλά ο ναύαρχος, γνωστός για την ισχυρογνωμία του και την προσήλωση στην απόλυτη πειθαρχία δεν έπαιρνε πίσω τη διαταγή, ειδικά απο τη στιγμή που η αμφισβήτηση της ορθότητας της ερχόταν απο τα χαμηλότερα στρώματα της ιεραρχίας.
Μετά τη σύγκρουση και ενώ το πλοίο του είχε αρχίσει να βυθίζεται γρήγορα, ο ναύαρχος διέταξε στροφή πρός τη στεριά (στα 5 μίλια) μήπως και προλάβει να το προσαράξει και το σώσει. Στο μεταξύ, τα άλλα πλοία απο όπου φαινόταν το μέγεθος της ζημιάς (μια τρύπα με επιφάνεια περίπου 9 τετραγωνικά μέτρα), άρχισαν να στέλνουν τις βάρκες τους για να σώσουν το πλήρωμα τις οποίες ο εν λόγω ναύαρχος διέταξε να γυρίσουν πίσω!
Η ναυαρχίδα (HMS Victoria) εκτοπίσματος 11000 τόνων περίπου, βυθίστηκε μέσα σε 13 λεπτά παίρνοντας μαζί της 358 ανθρώπους...μαζί και τον καπετάνιο της, Sir George Tryon. Τα τελευταία του λόγια ήταν "It is entirely my doing, entirely my fault"...("Αναλαμβάνω πλήρως την ευθύνη")
Πραγματική και συγκεκριμένη λοιπόν η ιστορία που οδήγησε στο "εκτελέσατε και βυθίσατε", αν και η φράση αυτή δεν εμφανίζεται πουθενά κατα λέξη. Αντίθετα, αναφέρεται ο διάλογος ανάμεσα στους δύο καπετάνιους των οδηγών πλοίων ο οποίος γινόταν με σήματα όπου ο Tryon φαίνεται να λέει απλά "What are you waiting for!?":
"Although some of his officers knew what Tryon was planning they did not raise an objection. Markham, at the head of the other column, was confused by the dangerous order and delayed raising the flag signal indicating that he had understood it. Tryon queried the delay in carrying out his orders, as the fleet was now heading for the shore and needed to turn soon. He ordered a semaphore signal be sent to Markham, asking, "What are you waiting for?" Stung by this public rebuke from his commander, Markham immediately ordered his column to start turning. Various officers on the two flagships confirmed later that they had either assumed or hoped that Tryon would order some new manoeuvre at the last minute."
Σχετικά με το γιατί χρησιμοποίηθηκε αυτό το περιστατικό υπάρχει μια λεπτομέρεια. Απ' οτι φαίνεται, τουλάχιστον απο τη σελίδα της Wikipedia για τον Sir George Tryon, ο ναύαρχος δεν ήταν κανένας τυχαίος. Είχε μεγάλη εμπειρία στο ναυτικό και σύμφωνα με τον επαγγελματικό του περίγυρο, ήταν εξαιρετικός στη δουλειά του αλλά είχε αυτό το κακό της υπέρμετρης προσωπικότητας ("overbearing personality") που τελικά συνέβαλε και στο δυστύχημα. Αν λοιπόν ο συγγραφέας χρησιμοποιεί το περιστατικό σαν μια πλήρη αναλογία, τότε οι αρμόδιοι στους οποίους αναφέρεται ήταν σεβαστοί επαγγελματίες αλλά όχι και τόσο καλοί στην ομαδική δουλειά. Διαφορετικά, η αναλογία είναι πολύ πιο απλή και εστιάζεται μόνο και μόνο στην ανόητη στάση της "αυθεντίας".
Σημειώσεις:
*: Ίσως αυτή η μικρή σύγχηση να φανερώνει οτι το άρθρο γράφτηκε πολύ νωρίτερα απο την ημερομηνία έκδοσης του (;)
