Πάει Κι Αυτό Το Καλοκαίρι...

Η σημερινή ημέρα (21/06) ήταν, για όλους εμάς στο Βόρειο Ημισφαίριο, το Θερινό Ηλιοστάσιο. Η ημερομηνία στην οποία η Γή βρίσκεται στη μεγαλύτερη απόσταση [1] απο τον Ήλιο καθώς περιγράφει τη τροχιά της γύρω απο αυτόν. Επίσης, λόγο της κλίσης του άξονα της σε σχέση με το επίπεδο αυτής της τροχιάς ήταν σήμερα και η μεγαλύτερη σε διάρκεια ημέρα του χρόνου.

Εδώ πάνω βέβαια έτσι κι αλλιώς το καλοκαίρι νυχτώνει αργά και σήμερα είναι το αποκορύφωμα!

(Η φωτογραφία ίσως να ξεγελά λίγο πρός το σκοτεινό αλλά στις 22:40 που τραβήχτηκε θα μπορούσες να κυκλοφορήσεις άνετα και χωρίς φώτα.
Όλες οι φωτογραφίες στις οποίες δεν αναφέρεται διαφορετική πηγή προέρχοντε απο τη προσωπική μου συλλογή)

(Η ημέρα μπορεί να ήταν μεγάλη αλλά το μάτι του κινητού είναι μκρό και όσο φώς καταφέρνει να περάσει δεν είναι αρκετό για να συγκινήσει το autofocus. Κάτω αριστερά μερικά απο τα συννεφάκια που θα μας κόψουν τη θέα του ήλιου απο αύριο :-/ )

Αυτό ήταν το καλοκαίρι!!! Απο αύριο ξεκινάμε και πάλι με το διαστημόπλοιο "Γή" το ταξίδι μας στο διάστημα πρός το κοντινότερο σημείο της τροχιάς μας, το Χειμερινό Ηλιοστάσιο, στην ιλιγγιώδη ταχύτητα των 29.3 km το δευτερόλεπτο! (Warp 9 Mr Spok!).

Μην ανησυχείτε όμως, η θάλασσα, που καλύπτει τα 2/3 του διαστημόπλοιου μας, θα συνεχίσει να μαζεύει την ενέργεια του Ήλιου και θα παραμείνει ζεστή μέχρι και τον Οκτώβριο (κατα μέσο όρο η διαφορά θερμοκρασίας της θάλασσας ανάμεσα στον Αύγουστο και τον Οκτώβριο - Νοέμβριο είναι περίπου 2-3 βαθμοί......Χειμερινοί κολυμβητές και Bar-Μπούτσαλα)

Παλιότερα, το θερινό και το χειμερινό ηλιοστάσιο και οι αντίστοιχες ισημερίες -ημερομηνίες στις οποίες η ημέρα έχει την ίδια διάρκεια με τη νύχτα- ήταν μεγάλες γιορτές επειδή σήμαιναν την αλλαγή των εποχών.

Σήμερα, γιορτάζουμε πολύ έντονα μόνο το χειμερινό ηλιοστάσιο...τα Χριστούγεννα και τη χειμερινή ισημερία...το Πάσχα, ενώ λιγότεροι άνθρωποι συγκεντρώνοντε σε μέρη όπως το Stonehendge (και του κάθε λαού τα αντίστοιχα Stonehendges) και γιορτάζουν με το τρόπο τους τη σημερινή μεγάλη -κυριολεκτικά- ημέρα[2].

Ομολογώ πως αυτή τη μεγάλη διάρκεια των καλοκαιρινών ημερών του Βορρά δυσκολεύτηκα λίγο να τη συνηθίσω στην αρχή. Έφτανε η ώρα 22:30 και ακόμα είχε φώς έξω, ένιωθα μια νευρικότητα, ένα περίεργο συναίσθημα κούρασης χωρίς όμως τη διάθεση για ύπνο, μια άβολη κατάσταση.

Ίσως κάπως έτσι νοιώθουν και οι αρκούδες τώρα με τη κλιματική αλλαγή που βλέπουν στο ημερολόγιο τι μήνας είναι αλλά δεν τις κολλάει ύπνος απο τη ζέστη τις έρημες....Άβολη κατάσταση! :-/

Καληνύχτα σας και...καλό χειμώνα (!)

1: Στο αρχικό κείμενο ανέφερα εσφαλμένα οτι στο θερινό ηλιοστάσιο η Γή βρίσκεται στη μικρότερη απόσταση απο τον Ήλιο ενώ ισχύει το ακριβώς αντίθετο. Ευχαριστώ για την υπενθύμηση τον Ανώνυμο αναγνώστη. (Βλέπε σχόλια)

2: Περισσότερες σχετικές συμπτώσεις εορτών αναφέροντε στα άρθρα της Αγγλικής Wikipedia για το ηλιοστάσιο και την ισημερία.

6500 Ρόδες...Τουλάχιστον!

Σήμερα ήταν μια απο εκείνες τις ημέρες για τις οποίες έχει βγεί η έκφραση "Χαρά Θεού!"...Οποιουδήποτε Θεού είχε το μεράκι να μας σκαρώσει αυτό το Σαββατοκύριακο μια τέτοια λιακάδα, στο τέλος μιας έβδομαδας που πέρασε μέσα στη βροχή και την ομίχλη.

Και ακόμα πιο τυχεροί ήταν ίσως οι χιλιάδες μοτοσυκλετιστές που συγκεντρώθηκαν σήμερα στο Plymouth Mega Ride 2009!

(Μια εναέρια άποψη της τοποθεσίας Plymouth - Hoe με τη βοήθεια του Google Earth.
Επειδή απο τις φωτογραφίες που ακολουθούν ίσως δεν γίνεται αισθητή η έκταση της εκδήλωσης, έχω τοποθετήσει αυτό το μπλέ πολύγωνο που οριοθετεί την έκταση που καταλάμβαναν τουλάχιστον 3000 δίκυκλα και τρίκυκλα μαζί με τους αναβάτες τους και επισκέπτες.)

Μια φανταστική εκδήλωση με φιλανθρωπικό (πάντα) χαρακτήρα που κατάφερε να γεμίσει τα 10 περίπου τετραγωνικά χιλιόμετρα του Hoe με μοτοσυκλέτες και χαρακτήρες κάθε είδους αλλά και καντίνες, live συγκροτήματα, jugglers, ακροβάτες και περίπτερα καταστημάτων με οτι μπορεί να χρειαστεί ένας μηχανόβιος (Στολές, μπότες, κράνη, δερμάτινα, τσατσάρες για το μούσι, χαϊμαλιά....σιδερολοστούς, κλπ)

Να εδώ και μερικές φωτογραφίες:

(Το Hoe βρίσκεται στη προέκταση ενός μεγάλου πάρκου και έχει θέα όλο το κόλπο του Plymouth.
Σε αυτή τη φωτογραφία απο το δυτικό άκρο του Hoe, διακρίνεται εκτός απο το πλήθος και ένα απο τα Brittany Feries που περνάνε απέναντι στη Γαλλία.
Αυτή, καθώς και όλες οι φωτογραφίες στις οποίες δεν αναφέρεται η πηγή προέρχοντε απο τη προσωπική μου συλλογή.)

(Απο το ίδιο σχεδόν σημείο και κοιτόντας Ανατολικά.
Το χειρότερο σημείο για να ξεχάσεις που έχεις παρκάρει!)

(Honda Goldwing)

Μέχρι σήμερα, όταν βλέπω μια Goldwing έχω το ίδιο συναίσθημα όπως τη πρώτη φορά που τη γνώρισα πρίν απο καμιά 10αριά χρόνια τουλάχιστον. Ήταν ένα παλιότερο μοντέλο απο αυτό στη φωτογραφίας. Η πρώτη ανάμνηση που έχω απο αυτή τη μηχανή δεν είναι η κορμοστασιά της, αλλά ο ήχος της. Ήταν απογευματάκι, καλοκαίρι, ο ήλιος οτι είχε αρχήσει να δύει και περπατούσα πρός το σπίτι κάτι φίλων μου.

Απο μακριά ήρθε πρώτα ρυθμικός ο ήχος απο τα "ψιλά" (η μηχανή έχει ηχοσύστημα) και καθώς γύρισα το κεφάλι μου να δώ απο που έρχεται, συνάντησα και τον ήχο της...Σαν ένα κοπάδι απο παρα πολλά πουλιά να περνάνε και η βουή της μηχανής μόλις να ακούγεται. Ο ήχος της δεν προδίδει τον όγκο της. Μέχρι να καλοσκεφτώ τι ακούω, πρόβαλε και η ίδια απο μια ανοιχτή στροφή. Απο τη μεριά που την έβλεπα έμοιαζε να πετάει πίσω απο τα στάχια. Έμεινα να τη χαζεύω καθώς με πλησίαζε. Ο αναβάτης φορούσε ένα μαύρο δερμάτινο και έμοιαζε με κένταυρο καθώς η ανθρώπινη φιγούρα "έσβυνε" μέσα στη φιγούρα της μηχανής με το χρυσοκαφέ χρώμα και τα νίκελ της. Όταν με πέρασε, το κομάτι κατέβηκε 2 τόνους (στο κλειδί του Doppler) και μέσα στο σάστισμα μου "έπιασα" μόνο μια λέξη απο τη πλάτη της. Goldwing! Όνομα και πράγμα! (Η μηχανή που είχα δεί μοιάζει περισσότερο με αυτή)

(Μη μετράς, 6 είναι)

(Harley Davidson Τρίκυκλο και κάργα νίκελ. Ο κύριος με το τζίν μπουφάν που φαίνεται να διορθώνει τα γυαλιά του είναι ο ιδιοκτήτης της. (Ναί είναι περίπου 60 χρονών) )

(Να εδώ και ένα τρίκυκλο με μηχανή απο Morris 1000άρι. Η μπροστινή ανάρτηση θυμίζει λίγο Zundapp λαχαναγοράς, αλλά ευτυχώς οι ομοιότητες σταματάνε εκεί!)

(Ο συμπαθής Τιγράκος σε πρώτο πλάνο και ο τρίτος απο τους ZZ Top σε δεύτερο!!)

(Νομίδω οτι είδα ένα γατάκι!!!
Ο ορισμός του custom!!! Όλο το σασσί χειροποίητο. Έμοιαζε με κολάζ απο ανταλακτικά αυτοκινήτων. Το δε τιμόνι ήταν εντελώς ανεξάρτητο απο τον μπροστά τροχό και συνδεόταν μαζί του μόνο με μια ντίζα στην άκρη της οποίας στεκόταν αυτό το άκρο που φαίνεται στη φωτογραφία....Καλοτάξιδο!!!!)

(Το live ήταν απο τους Quad Core, αλλά μου άρεσε πολύ η "σκηνή τους".
Το φορτηγό τα είχε όλα έτοιμα απάνω, απλά το παρκάρανε και του δώσανε ρεύμα.)

Περισσότερες φωτογραφίες απο αυτή την ημέρα μπορείτε να βρείτε και σε αυτό το album, αλλά και στο Flickr, όπου περιμένω οτι τις επόμενες ημέρες θα ανέβει πολύ πράγμα!

...Trouble In America

Δανείστικα για αυτό το post το στίχο απο το τραγούδι των Razorlight, America, καθώς είναι πραγματικά το πρώτο πράγμα που μου έρχεται στο μυαλό βλέποντας το τι περιλαμβάνει το πρόγραμμα του Αγγλικού καναλιού Five-USA.

Συνήθως τα Αγγλικά συγκροτήματα, η τουλάχιστον οτι πιάνει κανείς απο το ραδιόφωνο, με αφήνουν βροχερά αδιάφορο. Βγάζουν μια γκρίνια και μια μιζέρια που πραγματικά δεν τη χρειάζεται ο ακροατής όταν ζεί σε αυτό το περιβάλλον. Οι Αγγλο-Σουηδοί Razorlight όμως, αποτελούν λαμπρή εξαίρεση. Κάποιος ανάμεσα τους έχει πολύ καλή σχέση με τη μουσική! Να εδώ και το σχετικό τραγούδι:

(Razorlight - America. Περισσότερα κομμάτια απο τη λίστα με τα προτεινόμενα του Youtube, έχω την εντύπωση οτι αξίζουν το κόπο.)

Το Five-USA είναι ένα δωρεάν* διαθέσιμο κανάλι του οποίου το πρόγραμμα αποτελείται σχεδόν αποκλειστικά απο Αμερικάνικες ταινίες και σειρές όπως οι εξής:

Numb3rs:
Είναι κάτι αστυνομικοί του FBI που μετά απο όλο αυτό το intelligence, τον εξοπλισμό, το προσωπικό, το ποσοστό του αμερικάνικου προυπολογισμού που απορροφά κάθε χρόνο αυτή η υπηρεσία...έχουν φτάσει σε τέτοιο σημείο απόγνωσης** στο πόλεμο τους ενάντια στο "κακό", ώστε να καταφεύγουν σε ένα νεαρό μαθηματικό με εκκεντρικό (πάντα) χαρακτήρα. Αυτός τώρα, σε κάθε επεισόδιο καταφεύγει σε ένα σωρό παρανοϊκούς συνδιασμούς μαθηματικών ιδεών, μεθόδων και τεχνικών με τις οποίες καταφέρνει να διαλευκάνει κάθε έγκλημα. Πάνε οι εποχές που καθάριζες με ένα απλό "I know what you are thinking punk!".

The Shield:
Είναι κάτι αστυνομικοί οι οποιοί κάνουν τα πάντα για να εφαρμόζουν το νόμο "στο δρόμο" ενώ παράλληλα χρηματοδοτούν τις επιχειρήσεις τους πουλόντας προστασία(!) και ληστεύοντας τους "κακούς"(!!). Είναι καλά παιδιά...κατά βάθος (ελπίζω).

CSI (CSI, CSI Miami, CSI New York, CSI Τώρα και στα Τρίκαλά):
Είναι κάτι αστυνομικοί / ιατροδικαστές οι οποίοι είναι αυτοί που καταφθάνουν πρώτοι στη "Σκηνή του Εγκλήματος" (Crime Scene...), την περικλείουν με κίτρινες ταινίες και ξεκινάνε το ψάξιμο (...Investigation). Φυσικά, χρησιμοποιούν και αυτοί επιστημονικά φανταστικές μεθόδους, για παράδειγμα, πατάς δύο τυχαία πλήκτρα στο πληκτρολόγιο (το Ctrl και το Shift ας πούμε) και αμέσως ο υπολογιστής σου σχεδιάζει με απίστευτα κατανοητά τρισδιάστατα γραφικά ακριβώς αυτό που σκέφτεσαι! Κάπως έτσι λύνοντε απίστευτα δύσκολα μυστήρια σε διάστημα μιας ώρας...και πολύ λέω.

The Beast:
Είναι κάτι αστυνομικοί (του FBI και αυτοί) οι οποίοι εφαρμόζουν το Νόμο (με κεφαλαίο Ν και reverb) με ανορθόδοξα μέσα. Αυτά τα "ανορθόδοξα μέσα" κοντεύουν να γίνουν ο κανόνας παρά η "ενδιαφέρουσα" εξαίρεση. Πρωταγωνιστής είναι ο Patric Swayze και ένας νεαρός ηθοποιός (Του οποίου το όνομα δεν θυμάμαι αλλά νεαρός είναι θα έχει όλες τις ευκαιρίες στη καριέρα του να γίνει γνωστός)

The Mentalist:
Είναι κάτι αστυνομικοί που τους βοηθάει μια σκιώδης προσωπικότητα που παλιά ήταν λέει medium. Τώρα του έχουν αδυνατίσει όμως λίγο αυτές οι ιδιαίτερες ψυχικές ικανότητες και λύνει τα μυστήρια με διαίσθηση και την απίστευτη παρατηριτικότητα του! He can even read a stamped letter!!! (diavazi vulomeno gramma soy lew! Sure!!!)

Το οποίο σε κάνει να αναρρωτιέσαι....Τι συμβαίνει ρε παιδιά στην Αμερική;;; :-D

All my life, watching America
All my life, there's panic in America
All my life, there's trouble in America

*: Απο τα δωρεάν ψηφιακά κανάλια στο Freeview. Σε λίγα χρόνια δεν θα εκπέμπει κανένας σταθμός στο κλασικό αναλογικό σύστημα.

**: Για την ιστορία οφείλω να αναφέρω τουλάχιστον και τις παλιές καλές εποχές με Hawke Stringfellow, Michael Knight και ΦΥΣΙΚΑ!!! Angus McGyver.

Οι Άγκυρες Του Plymouth...

Δεν ξέρω πως θα αντιδρούσα αν κάποιος μου έκανε δώρο μια απο τις άγκυρες ενός αεροπλανοφόρου ή μιας φρεγάτας (σε φυσικό μέγεθος), όμως ο "δήμαρχος" του Plymouth έχει δεχθεί ήδη τουλάχιστον δύο τέτοια δώρα και τα εκθέτει στη πόλη.

Ετούτη εδώ για παράδειγμα...

(Η άγκυρα του HMS Ark Royal. Βαμένη γκρί, φαλτσάρει απίστευτα στη λιακάδα.
Όλες οι φωτογραφίες στις οποίες δεν αναγράφεται διαφορετική πηγή προέρχοντε απο τη προσωπική μου συλλογή)

...βρίσκεται σε ένα μικρό πάρκο στο κέντρο της πόλης και ήταν δώρο του τότε (1980) Αρχηγού Του Στόλου του Ηνωμένου Βασιλείου (ελπίζω να μεταφράζω σωστά το βαθμό του Fleet Admiral και να μην έχουμε κανένα διπλωματικό επεισόδιο :-D ).

(Η μεταλική πλακέτα στη βάση της άγκυρας)

Απο τη πρώτη φωτογραφία διακρίνεται το μέγεθος της άγκυρας σε σχέση με τον περαστικό κύριο. Το περίγραμα της διαγράφεται ξεκάθαρο ακόμα και στις αεροφωτογραφίες του Google Maps!

Το υπόλοιπο πλοίο στο οποίο ανήκε αυτή η άγκυρα ονομαζόταν HMS Ark Royal. Να το εδώ να αναστατώνει ένα μικρό κομάτι θαλασσινής απεραντοσύνης:

(Το αεροπλανοφόρο Ark Royal, πιθανότατα σε κάποια άσκηση στον Ατλαντικό. Διακρίνοντε οι δύο άγκυρες του. Απ' οτι διαβάζω στο Wikipedia, η άλλη άγκυρα του βρίσκεται στην είσοδο του αεροπορικού μουσείου του ναυτικού στο Yeovilton.
Ανακάλυψα τη φωτογραφία μέσω του Google και προέρχεται απο αυτό το website)

Έγινε παλιοσίδερα (scrapped) κάπου στη Σκωτία το 1980 και η ναυτική βάση στο Plymouth (Devonport) ήταν το τελευταίο λιμάνι στο οποίο μπήκε σαν πλοίο με τις "δικές του δυνάμεις". Ίσως γι' αυτό να κράτησε η πόλη τη μια άγκυρα. Έφυγε απο εδώ για τη τελευταία του κατοικία ρυμουλκόμενο και αποχαρακτηρισμένο. Κι ίσως σήμερα να τρίζει κάθε φορά που περνάει απο μπροστά της κανένα Vauxhall, ή καμιά Jaguar με λίγο απο το μέταλο του πλοίου στο πετσί της.

Το δεύτερο παρόμοιο δωράκι βρίσκεται στο σιδηροδρομικό σταθμό του Plymouth. Ετούτη εδώ η άγκυρα δεν είναι τόσο μεγάλη όσο η προηγούμενη αλλά είναι αρκετά βαριά για να σκάβει στο βυθό και να κρατάει μια φρεγάτα.

(Η άγκυρα του HMS Scylla καλώσορίζει τους επισκέπτες στην έξοδο του σιδηροδρομικού σταθμού του Plymouth. Δεν υπήρξε κάποιος περαστικός πρόχειρος, αλλά μια ιδέα για το μέγεθος δίνουν τα κάγκελα που φτάνουν λίγο πιο πάνω απο τη μέση ενός μέσου ενήλικα)

Την επονομαζόμενη HMS Scylla! Ναί, διαβάζεται ώς "Σ[κ]ύλα" (με το [κ] ανεπαίσθητο) και ναί, υπάρχει και αντίστοιχο πλοίο με το όνομα Charybdis!

Το Scylla ήταν το τελευταίο πολεμικό πλοίο που κατασκευάστηκε στα ναυπηγεία του Plymouth και στο τέλος της επιχειρησιακής του ζωής είχε "καλύτερη" τύχη απο το HMS Ark Royal.
Το όνομα είναι πολύ δημοφιλές εδώ στη περιοχή αφού τον Μάρτιο του 2004 έγινε καταδυτικό αξιοθέατο με μια σειρά απο ελεγχόμενες εκρήξεις σε μικρή απόσταση απο το κόλπο του Plymouth (Plymouth Sound). Το γεγονός είχε διαφημιστεί πάρα πολύ τότε και είχε μεταδοθεί απ' ευθείας και απο το BBC.

Να εδώ και ένα σχετικό video απο το Youtube:



Μέσα σε περίπου ένα χρόνο, η θάλασσα είχε κάνει το Scylla κατά-δικό της όπως ανακοίνωναν αργότερα ενθουσιασμένοι διάφοροι επιστήμονες. Το κουφάρι του πλοίου, στέκεται σε βάθος 10-25 μέτρων (υψηλότερο σημείο - βαθύτερο σημείο) και εκτός απο αξιοθέατο αποτελεί και μια πλατφόρμα για διάφορα project και φορείς, απο το National Marine Aquarium και το πανεπιστήμιο του Plymouth μέχρι το πανεπιστήμιο του Birmingham που φαίνεται να έχει αναλάβει τη δημιουργία μιας web εφαρμογής που θα προσφέρει (μεταξύ άλλων) εικονικές επισκέψεις (Virtual Scylla) στο πλοίο.

Δυστυχώς η Σκύλα, έχει πάρει μαζί της ώς τώρα και τρείς δύτες σε δύο καταδυτικά ατυχήματα.

Έχει και μια χάρη το όνομα...