Μετά απο 5 περίπου χρόνια στην Αγγλία, αποφασίσαμε να περάσουμε τα Χριστούγεννα στο Λονδίνο...και εδώ που τα λέμε δεν είμασταν και οι μόνοι που κάναμε αυτή τη σκέψη.
(And so this is Christmas!
Αυτή και όλες οι υπόλοιπες φωτογραφίες προέρχοντε απο τη προσωπική μου συλλογή)
Το Λονδίνο είναι εδώ και πάρα πολύ καιρό πολυπολιτισμικό όμως αυτή τη φορά μου άφησε την αίσθηση οτι όλη η Ισπανία, όλη η Ιταλία και όλη η Ελλάδα είχαν έρθει για τις γιορτές στη Βρετανική πρωτεύουσα...Στις γιορτές φυσικά, όσο πιο πολλοί τόσο πιο καλά. Στους καιρούς που ζούμε όμως, απο ένα σημείο και μετά άρχισα να αναρρωτιέμαι "Για ποιά κρίση μιλάμε τελικά;"
Η οικονομική κρίση βέβαια ήταν εμφανής. Ίσως λιγότερο στα εντυπωσιακά και εκτυφλωτικά φωτισμένα μαγαζιά των κεντρικών δρόμων και περισσότερο στα μαγαζιά στους παράδρομους με τα τεράστια φούξια και κίτρινα poster που διαλαλούσαν "Ξεπούλημα λόγω κλεισίματος".
Ο μεγάλος αριθμός αυτών των posters (και είναι αρκετά και στο Λονδίνο αλλά και στο Plymouth) ήταν ένας απο τους λόγους που οδήγησαν στο τίτλο του post. Ένας άλλος λόγος ήταν το γεγονός οτι την ημέρα των Χριστουγέννων στο Λονδίνο δεν.δουλεύει.απολύτως. τ ί π ο τ α!
Και δεν μιλάω για τα λεωφορεία, τα τραίνα και τον ηλεκτρικό που είχαμε πληροφορηθεί οτι δεν θα λειτουργούν εκείνη τη μέρα (ουτέ κάν μειωμένα ωράρια...). Μιλάω για τις επιχειρήσεις απο μουσεία, κάθε είδους μαγαζιά, κάθε είδους εστιατόρια και οτιδήποτε άλλο...δουλέυει. Στις 25 Δεκεμβρίου δεν κινείται τίποτα απολύτως στο Λονδίνο.
Περίεργο δεν είναι; Η γιορτή είναι η μεγαλύτερη φυσικά για τους απανταχού χριστιανούς αλλά αυτός ο πολυπολιτισμικός χαρακτήρας που λέγαμε πρίν, σημαίνει οτι στη πόλη παραμένει ένας πολύ μεγάλος πληθυσμός Ινδών, Κινέζων, Πακιστανών, Τούρκων, Αράβων και γενικότερα μή χριστιανών που απλά δεν γιορτάζουν τα Χριστούγεννα...
Κάπως έτσι μας ήρθε η ιδέα να ανέβουμε στο Camden. Δε μπορεί, εκεί γίνεται χαμός κάθε μέρα, όλο και κάποιο μαγαζί θα μένει ανοιχτό....Κι όμως...ούτε ένα, τόσο στη περιοχή που γίνεται το παζάρι αλλά και στους γύρω δρόμους.
(Το Camden...άδειο!!! Το πιστεύεις;)
(A Chair To Rock The Casbah!)
Το ξέρω γιατι εκείνη την ημέρα κάναμε μια πολύ μεγάλη βόλτα ξεκινώντας απο το Bloomsburry, ανεβαίνοντας στο Camden Lock (ακολουθόντας το κανάλι πίσω απο το σιδηροδρομικό σταθμό του St Pancras...φανταστική διαδρομή!!!) και μετά κατεβαίνοντας απο το Regent's Park και πίσω στο Bloomsburry.
Ω ναι!!! Πολύ περπάτημα (περίπου 12km), όμως άξιζε το κόπο τουλάχιστον όσο αφορά τις φωτογραφίες και τις πανέμορφες τοποθεσίες που βρίσκοντε μόλις 10 λέπτα απο το κέντρο μιας απο των μεγαλύτερων πόλεων της Ευρώπης (αν όχι του κόσμου)
(Canal Dreams...Οι μαούνες είναι κανονικά σπίτια, μαγαζιά, Cafe, κλπ)
Τις υπόλοιπες μέρες εκτός των Χριστουγέννων φυσικά, το Λονδίνο ήταν όπως είναι πάντα. Μια φανταστική πολυάσχολη πόλη στην οποία πρέπει να προσπαθήσεις πάρα πολύ σκληρά για να νιώσεις βαρεμάρα. Όπου κάθε σοκάκι, κτήριο και δρόμος έχει τη δική του ιστορία και σε περιμένει να το "καδράρεις". (Σαν την Αθήνα ένα πράγμα.)
(Picadilly...Τσίρκο!!! Στρατιές στα φανάρια...)
Απο τα πιο ενδιαφέροντα αξιοθέατα της πόλης είναι
το Βρετανικό μουσείο. Αυτή ήταν η τρίτη επίσκεψη μου στο Λονδίνο και αυτή τη φορά δεν υπήρχε περίπτωση να το χάσω για κανένα λόγο.
Μπαίνοντας στο Βρετανικό, είναι σα να μπαίνεις στη καρδιά ενός κόμβου στο χώρο και στο χρόνο. Οι συλογές του περιγράφουν την ιστορία της ανθρωπότητας με ευρήματα απο σχεδόν όλες τις ιστορικές περιόδους και σημεία του ορίζοντα μέχρι και το 19ο αιώνα. Άλλες πάλι εκθέσεις είναι οργανωμένες ανα θεματική ενότητα, όπως για παράδειγμα, νεκρικές τελετές στο μεσαίωνα, γλυπτική, αγγειοπλαστική, χρήματα, απεικόνηση ζώων, κλπ. Η είσοδος στο μουσείο είναι ελεύθερη αλλά συγκεκριμένες εκθέσεις έχουν κάποια χρέωση (και την αξίζουν). Όπως θα περίμενε κανείς, στο μουσείο συγκεντρώνεται πάρα πολύ κόσμος ανάμεσα τους και συμπατριώτες μας οι οποίοι όμως έτειναν να συγκεντρώνοντε στην αίθουσα με τα μάρμαρα του Παρθενώνα με το ίδιο πάνω κάτω σχόλιο "Τα μάρμαρα μας που μας τα κλέψανε!!!"
Έχοντας ξοδέψει περίπου 5 ώρες μέσα στο μουσείο δεν τολμώ να πώ οτι το είδα όλο (οπότε θα πρέπει να ξαναπάμε :-D ). Μπορώ όμως να πώ οτι συμφωνώ με την άποψη του μουσείου όπως εκφράζεται σε μια απο τις αίθουσες με μικρότερα εκθέματα απο τον Παρθενώνα. Ότι δηλαδή τα μάρμαρα εκτίθενται εδώ σαν μέρος της παγκόσμιας ιστορίας μαζί με πανέμορφα δείγματα απο άλλους -εξ' ίσου ανεπτυγμένους με τον δικό μας- αρχαίους πολιτισμούς. Αν νομίζεις οτι η Ελλάδα στερείται μια αίθουσα μάρμαρα απο το πολιτισμό της, που να δείς τι "στερείται" η Αίγυπτος, το Ιράν (Περσία) και η Συρία (μεταξύ άλλων).
Η "μάχη" για τα μάρμαρα δείχνει να είναι -πλέον- περιττή. Οποιαδήποτε μελέτη, ερμηνεία, αποτύπωση ακόμα και ανακατασκευή και αποκατάσταση (τουλάχιστον μέσω τρισδιάστατων μοντέλων) έχει ήδη γίνει και δεν ξέρω τι περισσότερο θα μπορούσε να προσφέρει η έκθεση τους στο νέο μουσείο της Ακρόπολης...Ακόμα και εκεί, τα μάρμαρα δεν θα ήταν στον "φυσικό τους χώρο" (που είναι στη θέση τους επάνω στο ναό), οπότε θα μπορούσαν να έχουν ήδη εκτεθεί στη περίφημη αίθουσα που έχει προετοιμαστεί για αυτά, τα αντίγραφα γλυπτά.
Νομίζω λοιπόν πως είναι καλύτερα να στηριχτούν προσπάθειες όπως το σύγχρονο έργο
του Ιδρύματος Μείζονος Ελληνισμού παρά να ξοδεύεται ενέργεια σε αυτή τη σαθρή πολιτική εκστρατεία.
Γι' αυτό λοιπόν, αν ο δρόμος σε βγάλει στο Βρετανικό, μη πάς για να βγάλεις όλη σου τη πίκρα για τα μάρμαρα. Πήγαινε για να δείς τα εκθέματα, είναι πραγματικά καταπληκτικά. Να εδώ και μερικές φωτογραφίες με εκθέματα που μιλάνε για την Ελλάδα, την Εύβοια αλλά και τη Χαλκίδα...Οι Χαλκιδαίοι απ΄οτι φαίνεται το είχαμε συνήθειο να ξενιτεύομαστε απο παλιά :-) .
(Μνημείο πρός τιμήν των Νηρείδων, απο την Ξάνθο στη σημερινή Νοτιο-Δυτική Τουρκία...Ολόκληρο το μνημείο...κομένο και ξανα-μονταρισμένο!)
(Ευβοιότικο Κρασοπότιρο...Γειά μας!)
(Επεξήγηση των παρακάτω αγγείων)
(Χαλκιδικά αγγεία...Ευρήματα απο τη Νότια Ιταλία)
Δυστυχώς αυτη η Χριστουγεννιάτικη γιορταστική περίοδος σημαδεύτηκε (εκτός απο τα δικά μας γεγονότα) απο τις υπερσύγχρονες Ισραηλινές επιθέσεις στο κοματάκι γής που αποκαλούμε ίσως και συμβολικά πλέον μετά απο τόση αιματοχυσία, "Λωρίδα της Γάζας". Απο το όνομα και μόνο καταλαβαίνεις πόσο πολύπλοκο είναι το ζήτημα στη περιοχή... Κι άλλες χώρες είναι μικρές αλλά δεν μιλάμε για παράδειγμα για τα "Βραχάκια του Μονακό", ή το "Λιβάδι του Λουξεμβούργου" και το "Βοτσαλάκι της Μάλτας" αλλά χρόνια τώρα μόνο για
τη "Λωρίδα της Γάζας"...Όνομα προσωρινό.
Η μετάδοση των εικόνων του βομβαρδισμού καταμεσής των Χριστουγέννων δημιούργησαν μια σουρεαλιστική εικόνα...Έτσι καθόμασταν όλο αυτό το μίγμα ανθρώπων, Ισπανοί, Ιταλοί, Έλληνες, Ινδοί, Πακιστανοί, Κινέζοι, Αφρικάνοι, Τζαμαϊκανοί, Αμερικάνοι και άλλοι και περνούσαμε έξω απο μαγαζιά που είχαν εκπτώσεις γιατί κλείνανε ή είχανε τρελές εκπτώσεις σε κάτι τηλεοράσεις που μοιάζουν με τοίχο ολόκληρο (ποιός τις αγοράζει αυτές; ήθελα να 'ξερα...) κι όπως περνούσαμε όλο και κάποια οθόνη ήταν ξεχασμένη στους βομβαρδισμούς στη λωρίδα της Γάζας ή καθόμασταν να φάμε και είχε η τηλεόραση του εστιατορίου Sky News και όλα ήταν γιορτινά και χαρούμενα ενώ στη στολισμένη τηλεόραση, τηλεβλέπαμε κάπου μακριά τον κόσμο να σκοτώνεται...μέσα στα Χριστούγεννα...απο τους Ισραηλινούς...Δηλαδή απο τους ανθρώπους που έχουν στην άμεση ιστορία τους τη λέξη "ολοκάυτωμα"...
(Ένα Superhero...γρήγορα!!! This is a job for........Ironman (?) )
Τις λεπτομέρειες της πολύχρονης αυτής διαμάχης δεν τις κατέχω...αυτό που αναρρωτιέμαι όμως είναι αν είναι αναγκαία μια οργανωμένη επίθεση τόσο μεγάλης κλίμακας για
τους συγκεκριμένους λόγους που επικαλείται η Ισραηλινή κυβέρνηση.
Σε όλο αυτό το σκηνικό, κάπως έπρεπε να ξεχαστείς...γιατί...είναι οι διακοπές σου...Όχι οτι περάσαμε άσχημα στις δικές μας αλλά όπως και να το κάνεις δεν μπορείς να σταθείς ασυγκίνητος μπροστά
σ' αυτές τις εικόνες...
Με τις καλύτερες ευχές μου το 2009 τα πράγματα να πάνε καλύτερα...Καλή χρονιά.
Μια μικρή φωτογραφική συλλογή με περισσότερες φωτογραφίες μου απο το Λονδίνο και τις γωνιές του είναι διαθέσιμη εδώ.
