Πρόκειται για ένα Barcode όμοιο με αυτά που υπάρχουν επάνω σε διάφορα προϊόντα ή βιβλία μόνο που σε αυτό, οι πληροφορίες είναι κωδικοποιημένες και κατα πλάτος (όπως στα κοινά barcode) αλλά και κατα ύψος. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα μια εικόνα με πολύ μεγαλύτερη χωρητικότητα χαρακτήρων απο τα κοινά barcodes.Τα Barcodes...
Η πρωτογεννής ανάγκη για τη χρήση των barcodes ήταν η ταυτοποίηση ή αναγνώριση αντικειμένων. Συγκεκριμένα, τα πρώτα barcodes εφευρέθηκαν τη δεκαετία του 50 και πρωτοχρησιμοποιήθηκαν για την αναγνώριση εμπορικών βαγονιών τραίνου[1].
Το επόμενο βήμα ήταν η αναγνώριση αντικειμένων σε Supermarket. Η εφαρμογή των barcode στα supermarket περιγράφει ίσως με το καλύτερο τρόπο τα πλεονεκτήματα της χρήσης τους[1] και σε άλλους τομείς μια και αποτελείται απο:
Το επόμενο βήμα ήταν η αναγνώριση αντικειμένων σε Supermarket. Η εφαρμογή των barcode στα supermarket περιγράφει ίσως με το καλύτερο τρόπο τα πλεονεκτήματα της χρήσης τους[1] και σε άλλους τομείς μια και αποτελείται απο:
- Την αποθήκη (όπου χρειάζεται γρήγορος έλεγχος των προϊόντων που εισέρχοντε και εξέρχοντε)
- Το χώρο εξυπηρέτησης των πελατών (όπου χρειάζεται γρήγορος έλεγχος της τοποθεσίας των προϊόντων) και
- Το σημείο εξυπηρέτησης που είναι τα ταμέια (όπου χρειάζεται γρήγορος έλεγχος των προϊόντων και ακριβής χρέωση) .
Ο σκοπός της χρήσης των barcodes στα supermarket είναι η ελαχιστοποίηση του χρόνου αναμονής στο ταμείο, λιγότερα λάθη στους λογαριασμούς, καλύτερος έλεγχος της αποθήκης και η ελαχιστοποίηση γενικότερα του κόστους εργασίας.
Ακολουθόντας λοιπόν το "παράδειγμα" του supermarket, οι εφαρμογές των barcode έχουν παρόμοια πλεονεκτήματα στη βιομηχανία αλλά και σε εφαρμογές τύπου ταχυδρομείου ή εταιρίας μεταφορών.
Η εξέλιξη των barcodes σε δισδιάστατα ήταν αναπόφευκτη απο τη στιγμή που οι βιομηχανίες είναι διεθνής αλλά και για λόγους διασφάλισης ποιότητας όπου απαιτούντε ακόμα περισσότερα στοιχεία για ένα συγκεκριμένο προϊόν.
Ακολουθόντας λοιπόν το "παράδειγμα" του supermarket, οι εφαρμογές των barcode έχουν παρόμοια πλεονεκτήματα στη βιομηχανία αλλά και σε εφαρμογές τύπου ταχυδρομείου ή εταιρίας μεταφορών.
Η εξέλιξη των barcodes σε δισδιάστατα ήταν αναπόφευκτη απο τη στιγμή που οι βιομηχανίες είναι διεθνής αλλά και για λόγους διασφάλισης ποιότητας όπου απαιτούντε ακόμα περισσότερα στοιχεία για ένα συγκεκριμένο προϊόν.
Πέρα Απο Τις Συνηθισμένες Εφαρμογές...
Όλα αυτά ήταν ωραία και καλά για τη βιομηχανία. Το καλύτερο μέρος της διασκέδασης όμως ξεκινάει απο τη στιγμή που τα κινητά τηλέφωνα απόκτησαν κάμερες (αλλά και σύνδεση με το internet) και τα δισδιάστατα barcodes άρχησαν να χρησιμοποιούντε με νέους και πρωτότυπους τρόπους![2]
Υπάρχουν πάρα πολλά πρότυπα και είδη δισδιάστατων barcodes σε χρήση σήμερα αλλά τα πιο ευρέως διαδεδομένα και με ιδιαίτερο ενδιαφέρον είναι τα QR-Codes, Datamatrix, Shotcodes και mcodes τα οποία επιτρέπουν τη κωδικοποίηση διευθήνσεων στο internet (URLs), απλού κειμένου, SMS μηνυμάτων ή ακόμα και τη κωδικοποίηση του αριθμού ενός κινητού τηλεφώνου.
Ο τρόπος λειτουγίας των περισσότερων project που χρησιμοποιούν δισδιάστατα barcodes είναι παρόμοιος. Ένας χρήστης δημιουργεί ένα δισδιάστατο barcode που περιέχει κάποια πληροφορία και στη συνέχεια την δημοσιεύει σαν ένα αυτοκόλητο, μια φωτογραφία, ή ακόμα και σαν μια απλή ψηφιακή εικόνα σε κάποιο website όπως αυτή στην αρχή του άρθρου. Οι χρήστες που βλέπουν το barcode μπορούν να το αποκωδικοποιήσουν με το κινητό τους τηλέφωνο. Στη περίπτωση που οι κώδικες περιέχουν URL, ή μηνύματα ή αριθμούς τηλεφώνου, ο χρήστης μπορεί με το πάτημα ενός κουμπιού να τηλεφωνήσει στον αριθμό ή να επισκευθεί τη σελίδα ή ακόμα και να στείλει το μήνυμα στον επιλεγμένο αριθμό.
Ίσως το πιο αντιπροσωπευτικό παράδειγμα ενός project που χρησιμοποιεί δισδιάστατα barcodes είναι η απίθανη Semapedia![3] Ένα project που έχει σκοπό "να συνδέσει τον εικονικό κόσμο με τον πραγματικό". Οι χρήστες δημιουργούν barcodes που περιέχουν ένα link προς το κατάλληλο άρθρο στη Wikipedia και δημοσιεύουν τους συνδέσμους στις ανάλογες τοποθεσίες.
Φανταστείτε για παράδειγμα οτι περπατάτε σε μια πόλη και φθάνετε σε μια ιστορικη τοποθεσία ή ένα ιστορικό μνημείο. Αν αυτό το μνημείο είναι μαρκαρισμένο με ένα semacode, θα μπορείτε να το διάβασετε με το κινητό σας τηλέφωνο και να μεταβείτε στο κατάλληλο άρθρο της Wikipedia με περισσότερες πληροφορίες για αυτή την ιστορική τοποθεσία.
Σε αυτό το σημείο είναι αναπόφευκτο το να αναρρωτιέται κανείς αν τα Ελληνικά ιστορικά μνημεία ή τοποθεσίες είναι μαρκαρισμένα με κάποιο παρόμοιο τρόπο και συνδεδεμένα με επίσημες και ελεγμένες σελίδες που παρέχουν ακριβείς πληροφορίες για αυτά τα μνημεία. Βέβαια όπως και με τη περίπτωση του Geocaching[4], που περιγράφεται σε προηγούμενο άρθρο, κανείς δε μας σταματά σαν χρήστες να δημιουργήσουμε τα κατάλληλα barcodes για τις ιστορικές τοποθεσίες, μνημεία και σημεία ενδιαφέροντος της περιοχής μας.
Άλλη μια ενδεικτική εφαρμογή είναι αυτή που περιγράφεται σε ένα μικρό video στο website της εταιρίας που διαχειρίζετε τα Shotcodes[5] τα οποία όμως μπορούν να κωδικοποιήσουν μόνο URL. Ένας χρήστης βλέπει στο δρόμο ένα poster για μια συναυλία και επιθυμεί να αγοράσει εκείνη τη στιγμή τα εισητήρια. Διαβάζει λοιπόν με το κινητό του τον κώδικα απο το poster και συνδέεται σε ένα website απο το οποίο μπορεί να κλείσει εισητήρια ή να μάθει περισσότερα για τη συναυλία. Αυτή είναι μια πολύ πρακτική εφαρμογή, ιδιαίτερα αν αναλογιστεί κανείς οτι το να γράψεις ένα μεγάλο URL με πολλά διαφορετικά σύμβολα και αριθμούς είναι λίγο δύσκολο στο περιορισμένο πληκτρολόγιο ενός συνηθισμένου κινητού τηλεφώνου.
Περισσότερες πληροφορίες για το πως θα μπορούσατε να δημιουργήσετε το δικό σας Shotcode αλλά και για να κατεβάσετε τον σχετικό Reader στο κινητό σας, μπορείτε να βρείτε στο website της εταιρίας[6]
Προσωπικά, η πρώτη φορά που είδα ένα τέτοιο Barcode να χρησιμοποιήτε ήταν σε μια απο τις "Μέρες Για Το Κοινό" ενός πανεπιστημίου στην Αγγλία. Οι "Μέρες Για Το Κοινό" διοργανώνοντε απο τα πανεπιστήμια, ώστε οι μελλοντικοί νέοι μαθητές να δούν τις εγκαταστάσεις, να γνωρίσουν τους καθηγητές και να αποφασίσουν αν θα ήθελαν να φοιτήσουν στο συγκεκριμένο πανεπιστήμιο. Επειδή ο χώρος του πανεπιστημίου ήταν πολύ μεγάλος και επειδή οι ενδιαφερόμενοι επισκέπτες δεν είχαν καμία γνώση της τοποθεσίας, οι υπεύθηνοι της διοργάνωσης έδειναν σε όλους τους επισκέπτες ένα λεπτομερή χάρτη αλλά είχαν τοποθετήσει και σε όλα τα κτήρια πολλά Barcodes που περιείχαν το όνομα του κτηρίου, ποιές σχολές είχαν παρουσιάσεις στο συγκεκριμένο κτήριο και τις συγκεκριμένες αίθουσες όπου γίνονταν αυτές οι παρουσιάσεις. Αν κάποιος έχανε το δρόμο του μπορούσε να βρεί το κοντινότερο barcode να το σκανάρει και να καταλάβει σε ποιό σημείο βρίσκετε στο χάρτη ή αν στο συγκεκριμένο κτήριο γίνονταν παρουσιάσεις που τον ενδιέφεραν.
Όπως καταλαβαίνει κανείς, οι εφαρμογές περιορίζοντε μόνο απο τη φαντασία!
Υπάρχουν πάρα πολλά πρότυπα και είδη δισδιάστατων barcodes σε χρήση σήμερα αλλά τα πιο ευρέως διαδεδομένα και με ιδιαίτερο ενδιαφέρον είναι τα QR-Codes, Datamatrix, Shotcodes και mcodes τα οποία επιτρέπουν τη κωδικοποίηση διευθήνσεων στο internet (URLs), απλού κειμένου, SMS μηνυμάτων ή ακόμα και τη κωδικοποίηση του αριθμού ενός κινητού τηλεφώνου.
Ο τρόπος λειτουγίας των περισσότερων project που χρησιμοποιούν δισδιάστατα barcodes είναι παρόμοιος. Ένας χρήστης δημιουργεί ένα δισδιάστατο barcode που περιέχει κάποια πληροφορία και στη συνέχεια την δημοσιεύει σαν ένα αυτοκόλητο, μια φωτογραφία, ή ακόμα και σαν μια απλή ψηφιακή εικόνα σε κάποιο website όπως αυτή στην αρχή του άρθρου. Οι χρήστες που βλέπουν το barcode μπορούν να το αποκωδικοποιήσουν με το κινητό τους τηλέφωνο. Στη περίπτωση που οι κώδικες περιέχουν URL, ή μηνύματα ή αριθμούς τηλεφώνου, ο χρήστης μπορεί με το πάτημα ενός κουμπιού να τηλεφωνήσει στον αριθμό ή να επισκευθεί τη σελίδα ή ακόμα και να στείλει το μήνυμα στον επιλεγμένο αριθμό.
Ίσως το πιο αντιπροσωπευτικό παράδειγμα ενός project που χρησιμοποιεί δισδιάστατα barcodes είναι η απίθανη Semapedia![3] Ένα project που έχει σκοπό "να συνδέσει τον εικονικό κόσμο με τον πραγματικό". Οι χρήστες δημιουργούν barcodes που περιέχουν ένα link προς το κατάλληλο άρθρο στη Wikipedia και δημοσιεύουν τους συνδέσμους στις ανάλογες τοποθεσίες.
Φανταστείτε για παράδειγμα οτι περπατάτε σε μια πόλη και φθάνετε σε μια ιστορικη τοποθεσία ή ένα ιστορικό μνημείο. Αν αυτό το μνημείο είναι μαρκαρισμένο με ένα semacode, θα μπορείτε να το διάβασετε με το κινητό σας τηλέφωνο και να μεταβείτε στο κατάλληλο άρθρο της Wikipedia με περισσότερες πληροφορίες για αυτή την ιστορική τοποθεσία.
Σε αυτό το σημείο είναι αναπόφευκτο το να αναρρωτιέται κανείς αν τα Ελληνικά ιστορικά μνημεία ή τοποθεσίες είναι μαρκαρισμένα με κάποιο παρόμοιο τρόπο και συνδεδεμένα με επίσημες και ελεγμένες σελίδες που παρέχουν ακριβείς πληροφορίες για αυτά τα μνημεία. Βέβαια όπως και με τη περίπτωση του Geocaching[4], που περιγράφεται σε προηγούμενο άρθρο, κανείς δε μας σταματά σαν χρήστες να δημιουργήσουμε τα κατάλληλα barcodes για τις ιστορικές τοποθεσίες, μνημεία και σημεία ενδιαφέροντος της περιοχής μας.
Άλλη μια ενδεικτική εφαρμογή είναι αυτή που περιγράφεται σε ένα μικρό video στο website της εταιρίας που διαχειρίζετε τα Shotcodes[5] τα οποία όμως μπορούν να κωδικοποιήσουν μόνο URL. Ένας χρήστης βλέπει στο δρόμο ένα poster για μια συναυλία και επιθυμεί να αγοράσει εκείνη τη στιγμή τα εισητήρια. Διαβάζει λοιπόν με το κινητό του τον κώδικα απο το poster και συνδέεται σε ένα website απο το οποίο μπορεί να κλείσει εισητήρια ή να μάθει περισσότερα για τη συναυλία. Αυτή είναι μια πολύ πρακτική εφαρμογή, ιδιαίτερα αν αναλογιστεί κανείς οτι το να γράψεις ένα μεγάλο URL με πολλά διαφορετικά σύμβολα και αριθμούς είναι λίγο δύσκολο στο περιορισμένο πληκτρολόγιο ενός συνηθισμένου κινητού τηλεφώνου.
Περισσότερες πληροφορίες για το πως θα μπορούσατε να δημιουργήσετε το δικό σας Shotcode αλλά και για να κατεβάσετε τον σχετικό Reader στο κινητό σας, μπορείτε να βρείτε στο website της εταιρίας[6]
Προσωπικά, η πρώτη φορά που είδα ένα τέτοιο Barcode να χρησιμοποιήτε ήταν σε μια απο τις "Μέρες Για Το Κοινό" ενός πανεπιστημίου στην Αγγλία. Οι "Μέρες Για Το Κοινό" διοργανώνοντε απο τα πανεπιστήμια, ώστε οι μελλοντικοί νέοι μαθητές να δούν τις εγκαταστάσεις, να γνωρίσουν τους καθηγητές και να αποφασίσουν αν θα ήθελαν να φοιτήσουν στο συγκεκριμένο πανεπιστήμιο. Επειδή ο χώρος του πανεπιστημίου ήταν πολύ μεγάλος και επειδή οι ενδιαφερόμενοι επισκέπτες δεν είχαν καμία γνώση της τοποθεσίας, οι υπεύθηνοι της διοργάνωσης έδειναν σε όλους τους επισκέπτες ένα λεπτομερή χάρτη αλλά είχαν τοποθετήσει και σε όλα τα κτήρια πολλά Barcodes που περιείχαν το όνομα του κτηρίου, ποιές σχολές είχαν παρουσιάσεις στο συγκεκριμένο κτήριο και τις συγκεκριμένες αίθουσες όπου γίνονταν αυτές οι παρουσιάσεις. Αν κάποιος έχανε το δρόμο του μπορούσε να βρεί το κοντινότερο barcode να το σκανάρει και να καταλάβει σε ποιό σημείο βρίσκετε στο χάρτη ή αν στο συγκεκριμένο κτήριο γίνονταν παρουσιάσεις που τον ενδιέφεραν.
Όπως καταλαβαίνει κανείς, οι εφαρμογές περιορίζοντε μόνο απο τη φαντασία!
Δημιουργήστε Τα Δικά Σας Barcodes...
Οι ελάχιστες προυποθέσεις για να διαβάσει κανείς ένα τέτοιο barcode είναι να έχει ένα κινητό τηλέφωνο με κάμερα και δυνατότητα Java και τον ανάλογο barcode reader, μια μικρή εφαρμογή, διαθέσιμη δωρεάν, που αποκωδικοποιεί τις πληροφορίες.
Ένας πρακτικός reader με τη δυνατότητα να αναγνωρίζει δύο πρότυπα (QR-Codes και Datamatrix) είναι αυτός που αναπτύσει η Ελβετική εταιρία Kaywa[7]. Μπορείτε να εγκαταστήσετε την εφαρμογή είτε μέσω του browser του κινητού σας ή κατεβάζοντας τον reader στον υπολογιστή σας και εγκαθιστόντας το χειροκίνητα. Για περισσότερες πληροφορίες αλλά και για να δείτε ποια τηλέφωνα υποστηρίζοντε, μπορείτε να ρίξετε μια πιο προσεκτική ματιά στο website της Kaywa[7].
Στο website της ίδιας εταιρίας μπορείτε να βρείτε και μια πολύ εύχρηστη web εφαρμογή με την οποία μπορείτε να δημιουργήσετε τα δικά σας barcodes, είτε μέσω του προτύπου QR-Code[8] είτε Datamatrix[9].
Για να δούμε λοιπόν...τι λέει το barcode σε αυτό το άρθρο; Μπορείτε να το αποκωδικοποιήσετε και να αφήσετε το σχόλιο σας αν θέλετε.
Ένας πρακτικός reader με τη δυνατότητα να αναγνωρίζει δύο πρότυπα (QR-Codes και Datamatrix) είναι αυτός που αναπτύσει η Ελβετική εταιρία Kaywa[7]. Μπορείτε να εγκαταστήσετε την εφαρμογή είτε μέσω του browser του κινητού σας ή κατεβάζοντας τον reader στον υπολογιστή σας και εγκαθιστόντας το χειροκίνητα. Για περισσότερες πληροφορίες αλλά και για να δείτε ποια τηλέφωνα υποστηρίζοντε, μπορείτε να ρίξετε μια πιο προσεκτική ματιά στο website της Kaywa[7].
Στο website της ίδιας εταιρίας μπορείτε να βρείτε και μια πολύ εύχρηστη web εφαρμογή με την οποία μπορείτε να δημιουργήσετε τα δικά σας barcodes, είτε μέσω του προτύπου QR-Code[8] είτε Datamatrix[9].
Για να δούμε λοιπόν...τι λέει το barcode σε αυτό το άρθρο; Μπορείτε να το αποκωδικοποιήσετε και να αφήσετε το σχόλιο σας αν θέλετε.
Περισσότερες πληροφορίες, στις παρακάτω τοποθεσίες:
[1] Άρθρο Της Wikipedia Για Τα Barcodes.
[2] Εισαγωγή Στα Barcode Που Μπορούν Να Αναγνωσθούν Με Κινητά Τηλέφωνα
[3] To Website Της Semapedia
[4] Προηγούμενο Άρθρο Σχετικά Με Το Geocaching
[5] Ένα Σενάριο Χρήσης Των Shotcodes.
[6] Το Επίσημο Website Για Τα Shotcodes
[7] Το Website Της Kaywa Για Τον QR-Code, Datamatrix Reader
[8] Η Web Εφαρμογή Της Kaywa Για Τη Δημιουργία QR-Codes
[9] Η Web Εφαρμογή Της Kaywa Για Τη Δημιουργία Datamatrix Codes.
8 σχόλια:
Ωραίο αυτο το "παραμύθι" αλλα θα διαφωνησω. Οχι τοσο με την τεχνολογια, η οποια ειναι καταπληκτικη και τα πλεοντκτηματα της απεριοριστα, αλλα με την ιδεολογία που κρύβεται απο πίσω.
Σαν παρενθεση ομως θα αναφερω οτι δεν απευθύνεται σε όλους αλλα σε αυτούς που εχουν κινητο με camera και χρησιμοποιούν το κινητο τους για συνδεση στο internet. Θεωρώ οτι ο πληθυσμός που το κάνει αυτο (προς το παρόν) είναι πολύ μικρός και πιθανότατα δε συμφέρει να γίνει κάποια μαζική ενέργεια ειτε σε κρατικό επίπεδο είτε σε εταιρικό ωστε να κατηγοριοποιηθούν μνημεία ή τοποθεσίες. Νομίζω οτι η συγκεκριμένη τεχνολογία θα βρεί ουσιαστική εφαρμογή μονο σε βιομηχανικό περιβάλλον, οπως αναφέρεις.
Εδώ κλείνω την παρένθεση και μπαίνω στο "ζουμί" της υπόθεσης. Παρατηρούνται τα τελευταία χρόνια πολλές περιπτώσεις οπου οι διαφημιστές και μαρκετίστες βρίσκουν όλο και πιο έξυπνους τρόπους για να παίρνουν τα χρήματά μας. Χρησιμοποιώντας για παράδειγμα τη συγκεκριμένη τεχνολογία έχει κάποιος τη δυνατότητα να κάνει μια αγορά online χωρίς να χρειαστεί να πληκτρολογήσει το url που βλέπει στην διαφήμιση. Φωτογραφίζει το bar code και πηγαίνει κατευθείαν στην σελίδα του προιόντος. Πληρώνει απευθείας μέσω του κινητού του και end of story. Με τον τρόπο αυτο βγήκε κερδισμένος ο διαφημιστής, αφού η διαφήμιση του έπιασε, βγήκε κερδισμένος ο διαφημιζόμενος, αφού έκανε μια πώληση, αλλα ο καταναλωτής κάτι έχασε.
Τι έχασε; Έχασε το δικάιωμα της δεύτερης σκέψης στη αγορά που έκανε. Ήταν μια επιπόλαιη και μη απαραίτητη αγορά; Ήταν μια αγορά για την οποία δεν προηγήθηκε έρευνα αγοράς; Μπορούσε ο καταναλωτής να βρεί το ίδιο προιόν αλλου φτηνότερα; Μηπως τελικά ο καταναλωτής έκανε την αγορά επηρρεαζόμενος απο τη συναισθηματική φόρτιση που του προκάλεσε η διαφήμιση;
Εχουμε λοιπον μια αλλαγή.. Μια κοινωνική εξέλιξη εις βάρος του φουκαρά καταναλωτή.
Τέλος να δηλώσω οτι δεν είμαι ενάντια στην τεχνολογία, αλλα πρέπει να βλέπουμε και την άλη όψη του νομίσματος...
vergeo, ευχαριστώ για το σχόλιο και για το χρόνο σου.
Καταλαβαίνω τις ανησυχίες σου αλλά θα πρέπει να έχεις κατα νού οτι δε σε αναγκάζει κανένας:
1) Να σκανάρεις το barcode που θα βρείς σε μια αφίσα στο δρόμο
2) Αφού σκανάρεις το barcode να μεταβείς στο internet.
Ο Reader συγκεκριμένα σε ρωτάει BY DEFAULT (χωρίς να υπάρχει σχετική ρύθμηση για να το απενεργοποιήσεις) αν θέλεις πραγματικά να μεταβείς στο internet...
Άρα λοιπόν υπάρχουν αρκετές δικλίδες ασφαλείας στο τηλέφωνο που προστατεύουν κατα κάποιο τρόπο τον καταναλωτή.
Όσο αφορά την έρευνα αγοράς, δεν ισχύει σε κάτι όπως μια συναυλία που είναι το σενάριο που χρησιμοποιεί η Shotcode. Στη συγκεκριμένη συναυλία ή θές να πάς, ή δεν θές.
Άρα λοιπόν τα λεφτά δεν "μας τα παίρνουν" αλλά εμείς τους τα δίνουμε.
Οι τιμές για να προσπελάσεις το internet απο μια φορητή συσκευή όπως και με όλα τα πράγματα οδηγούντε απο τη προσφορά και τη ζήτηση...Για παράδειγμα το κόστος για να προσπελάσεις το internet απο το κινητό σου, στην εταιρία Orange στην Αγγλία είναι περίπου 1 λίρα ΑΝΑ MB. Τα Websites που προορίζοντε για κινητά έχουν διαφορετική δομή με σκοπό να είναι μικρά και οικονομικά...Άρα με 1 λίρα (περίπου 1.5 ευρώ) μπορείς να πληροφορηθείς γρήγορα, να κλείσεις εισητήρια, να δείς τα email σου και ίσως και να διαβάσεις ένα γρήγορο άρθρο απο τη Wikipedia για μια ιστορική τοποθεσία στην οποία βρίσκεσαι.
Άλλες εταιρίες προσφέρουν απεριόριστη πρόσβαση για ένα μικρό μηνιαίο αντίτιμο έξτρα.
Επίσης αναλογίσου οτι αν έβγαινες μια βόλτα θα ξόδευες έτσι κι αλλιώς κάποια λεφτά σε έξοδα όπως μετακίνηση, τροφή, διασκέδαση, κλπ. Αυτά τα λεφτά είναι μάλλον περισσότερα απο το να κάνεις μια βόλτα σε μια ενδιαφέρουσα ιστορική τοποθεσία και να σκανάρεις 5-10 barcode για να μάθεις για το τόπο. Δές το δηλαδή και σαν μια νέα δραστηριότητα η οποία μάλιστα [u]δέν είναι απαραίτητο να σου παρέχεται για ένα αντίτιμο[/u], υπάρχουν και δραστηριότητες και εφαρμογές των barcodes στις οποίες δεν είναι ανάγκη να συνδεθείς στο internet και να πληρώνεις.
Νομίζω οτι είναι στο χέρι μας το να χρησιμοποιήσουμε αυτές τις νέες τεχνολογίες με τον ορθό τρόπο ώστε να λειτουργούν προς όφελος μας. Ίσως το πρώτο βήμα είναι να τις μάθουμε και να τις εξερευνήσουμε για να ξέρουμε τι είναι και πως δουλεύει και να μπορούμε να κρίνουμε τη χρήση της.
Τα συγκεκριμένα barcodes δεν έχουν μόνο εμπορικές εφαρμογές και ο στόχος του άρθρου ήταν να προβάλει τις λιγότερο εμπορικές και περισσότερο νέες και απίθανες εφαρμογές τους.
Enas einai o exthros o katanalwtismos
Anonymous, όχι δεν είναι αυτό το μήνυμα που έχω κωδικοποιήσει μέσα στο barcode, θα πρέπει να ξαναπροσπαθήσεις :-)
Χμμμμ... Να και μια χρησιμη εφαρμογή του Barcode :-)
Εέσα τυχαία στο παρακάτω άρθρο και αφορά τη χρήση 2D barcodes ως κάρτα επιβίβασης σε αεροπλάνα..
http://www.usatoday.com/tech/products/gear/2007-12-04-electronic-boarding-pass_N.htm
Μερικά ακόμα τέτοια και ίσως αναθεωρήσω το αρχικό post μου...
Είναι λίγο σα τη κότα με το αυγό vergeo...Οι Readers δεν βρίσκοντε σε ευρεία διαθεσιμότητα άρα και οι εφαρμογές είναι περιορισμένες...ή το αντίστροφο.
Πάντως πολλές εταιρίες κινητής τηλεφωνίας έχουν readers σαν defaults στα προϊόντα τους πλέον.
Tasia To KLeidi To Exw Afhsei Katw Apo To Xalaki......mpouaxaxax to vrhkaaaa
Μπράβο Ανώνυμε!
Ο "γρίφος" λύθηκε 4 χρόνια, 2 μήνες και 24 ημέρες απο τη συγγραφή του κειμένου (!) :-D
Παρεμπιπτόντως, οι QR readers είναι σήμερα προεγκατεστημένοι στα περισσότερα κινητά και έχουν αρχίσει να κάνουν την εμφάνιση τους και σε αφίσες, flyers, εισιτήρια, κλπ...(vergeo, το νού σου!) :-D
Δημοσίευση σχολίου