Χωρίς Λόγια: Ο Ιρανός Πρίγκηψ!

Η θεματική συλλογή 'Χωρίς Λόγια' ξεκίνησε με αφορμή διάφορα προϊόντα που έβλεπα συνήθως στα ράφια των Super Market και με άφηναν πραγματικά άφωνο σαν ιδέα ή σχεδίαση.

Παρ' όλα αυτά, σε αυτό το post παρουσιάζω ένα comic ή καλύτερα, όπως θέλουν να αποκαλούντε σήμερα, ένα 'Σύντομο Εικονογραφημένο Μυθιστόρημα'. Φρέσκια σοδειά απο τη σημερινή βόλτα στα βιβλιοπωλεία. Ευτυχώς, σε αυτή τη περίπτωση ή έκπληξη ήταν ευχάριστη σε σχέση με τα προηγούμενα post...έτσι για να διατηρείται μια ισορροπία :-)

(Εκτός απο τον τίτλο και το όνομα του συγγραφέα, το εξώφυλλο δεν διατηρεί κάποια προφανή σχέση με τα παιχνίδια και ειδικά εκείνο το πρώτο Prince Of Persia...Αυτό έγινε σκόπιμα, περισσότερες λεπτομέρειες στο κείμενο που ακολουθεί.
Η συγκεκριμένη καθώς και όλες οι φωτογραφίες στις οποίες δεν αναφέρεται διαφορετική πηγή, προέρχοντε απο τη προσωπική μου συλλογή)


Ίσως η "αντίδραση" μου να μην είναι και τόσο επίκαιρη αφού το comic κυκλοφορεί ήδη στην αγορά απο τον Αύγουστο του 2008. Παρ' όλα αυτά, βλέποντας τον τίτλο στο ράφι δε μπορούσα παρά να σκάσω ένα χαμόγελο μέχρι τα αυτιά καθώς θυμήθηκα τις ατέλειωτες ώρες που είχα περάσει καρφωμένος μπροστά στην οθόνη προσπαθώντας να αναδυθώ απο τα μπουντρούμια πρός το παλάτι, να αντιμετωπίσω τον εαυτό μου, το μαγικό καθρεύτη και τελικά να σώσω τη Πριγκήπισα και μαζί της τη Persia ολόκληρη (!)

Όλα αυτά φυσικά μέσα απο ένα μικρό δωμάτιο σε μια γωνιά της Χαλκίδας, τουλάχιστον 2500 χιλιόμετρα μακριά στο χώρο και τουλάχιστον 1000 χρόνια μετά στο χρόνο απο τους μύθους των Xιλίων και Mίας Nυκτών που κατα κάποιο τρόπο ενέπνευσαν τον Jordan Mechner και το σενάριο του παιχνιδιού.

Το μηχάνημα που έκανε δυνατή αυτή την αναδίπλωση του χώρου και του χρόνου τότε (στις αρχές της δεκαετίας του 90) ήταν ένας Intel 80386 DX (στα 40MHz, ο γνωστός τότε και ώς "διπλοχρονιζόμενος" στη πιάτσα :-D ), με 2 MB μνήμης, σκληρό δίσκο χωρητικότητας 40MB και καρτά γραφικών Trident με 256KB μνήμης (*). Το λειτουργικό σύστημα που καθόταν ανάμεσα σε εμένα και όλο αυτό το...διαστημικό υλικό ήταν το Microsoft Disk Operating System (MSDOS) στην νέα και ανανεωμένη έκδοση 5.0!

C:\>_
C:\> cd games\prince (CR)
C:\games\prince> prince (CR)



Μόνο που στη δική μου περίπτωση το παράθυρο στη Περσική καθημερινότητα ήταν μόλις 14 ιντσών (Φινεστρίνι) και μπορούσε να αναπαράγει το πολύ 256 αποχρώσεις του Γκρί (σε μια ανάλυση ίδια σε διαστάσεις με αυτή που έχουν τα σημερινά κινητά (Mode-X 320x240x8 ...έ ρε γλέντια τότε στη Pascal με το direct memory access της VGA :-D :-D :-D )). Επίσης ο ήχος ερχόταν απο το ταπεινό και μονοφωνικό μεγαφωνάκι του υπολογιστή. (High Fidelity? What is this?)

Κι όμως η κίνηση των χαρακτήρων και τα (δισδιάστατα) γραφικά του παιχνιδιού, μου φαίνονταν πάρα (μα πάρα) πολύ ρεαλιστικά! Αυτό ίσως έχει να κάνει με το οτι πρίν τον 386, είχα ένα ATARI 2600 με το οποίο έπειθα τότε τον εαυτό μου οτι αυτές οι 5 άσπρες τελείες σε φούξια background είναι ένα...αεροπλάνο (!).

(Τυπική ποιότητα γραφικών απο ATARI 2600 :-D. Το Screenshot προέρχεται απο το [νοσταλγικό] Screenshot Archive)

Παρόμοια συναισθήματα ίσως νοιώσει η σημερινή γεννιά, μεγαλωμένη με απίστευτα ρεαλιστικά γραφικά, όταν με το καλό γίνουν mainstream τα Augmented Reality παιχνίδια και θολώσει ακόμα περισσότερο η γραμμή ανάμεσα στο πραγματικό και το φανταστικό / εικονικό.

Όπως και στη πραγματικότητα έτσι και στο αρχικό Prince Of Persia, ο χαρακτήρας είχε μια και μόνη "ζωή". Είχες μια και μόνη ευκαιρία για να περάσεις (κατα προτίμηση επιτυχώς) μέσα απο τα 14 επίπεδα του παιχνιδιού...χωρίς να έχεις τη δυνατότητα να "σώσεις" την όποια πρόοδο σου και να ξανα-ξεκινήσεις απο εκεί που σταμάτησες.

Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα να ξοδεύω κάτι 7ωρα μπροστά στον υπολογιστή χωρίς καλά καλά να καταλαβαίνω οτι έχουν περάσει. Αργότερα, ήταν αφορμή για να μαζευόμαστε σε κάποιο σπίτι με φίλους, Pizza και δεκάδες λίτρα Coca Cola, προσπαθόντας να λύσουμε τους γρίφους και στο Prince Of Persia και στα Larry και στο Indiana Jones And The Fate Of Lost Atlantis, Day Of The Tentacle, Beneath a Steel Sky, Alone in the dark, Lands of Lore, Full Throttle (έτσι για να αναφέρω μερικά) και φυσικά, στο απόλυτο...."MYST" (επίσης της Borderbund :-D)

Απο τότε περάσανε καμιά 20αριά χρόνια...Ένα Σαββατοκύριακο, συνάντησα ξανά τον Prince Of Persia. Κερνούσε ούζα και κονιάκ στο τοπικό Game και τα καλά του φόραγε, σα να 'τανε γιορτή.

Τρόμαξα να τον γνωρίσω, ήταν τώρα τρισδιάστατος, ένα παλικάρι ίσα με εκεί πάνω, νέος, γεροδεμένος, με κάτι γιαταγάνια που κόβανε απο την όψη και μόνο. Ο ήχος ήταν κι αυτός τρισδιάστατος, η Persia ολοζώντανη μπροστά σου και για να απολαύσεις όλη αυτή την εμπειρία έπρεπε να συνηθίσεις ένα χειριστήριο που είχε απάνω του 2 αναλογικά joystick, και τουλάχιστον 12 διακόπτες (!). Όταν είσαι 15 χρονών με άπειρο χρόνο στη διάθεση σου φυσικά, αυτά είναι....παιχνιδάκι.

Λίγο αργότερα να πάλι άλλος ένας τίτλος και λίγο πιο μετά κι άλλος και απ' οτι μαθαίνω τώρα ο Πρίγκηπας ετοιμάζεται να μας διασκεδάσει πλέον και απο τη μεγάλη οθόνη (ανυπομονώ!!! :-D )

Όλα αυτά αντιπροσώπευε, για εμένα, αυτή η εκονογραφημένη ιστορία που εκτυλίσεται σε 190 καλοσχεδιασμένες σελίδες που κοστίζουν μόλις £11 λίρες (περίπου €12.5)....Όλα αυτά και ακόμα περισσότερα αφού η ιστορία που παρουσιάζεται στο comic αναφέρεται στα γεγονότα πρίν τις ιστορίες που τροφοδότησαν τα παιχνίδια.

Όπως γράφει και ο ίδιος ο Mechner:

"...when artists LeUyen Pham and Alex Puvilland came on board with their rich backgrounds in children's illustration and Freamworks feature animation, we were more certain than ever that a graphic novel about the princes' adventures could be something special.

The question was, which prince?

The plucky Aladdin-like street urchin of the first game? The orphan-with-a-mythic-destiny of "The Shadow And The Flame?" The guilt-ridden young warrior of "Sands of Time?" The battle-hardened fugitive he became in "Warrior Within" and "The Two Thrones?" Or the prince of "The Sands Of Time (The Movie)" - or rather of the screenplay, which will have been rewritten many times over by the time cameras roll?

Which on is the true Prince of Persia? All of them. And none of them.

Our search for a writer who could encompass this paradox led us to the mysterious and reclusive A.B. Sina.

When A.B asked us what we expected him to write, we said we weren't sure, exactly, but the connection to the video games should be deep below the surface, not evident at first glance. We didn't want an adaptation of any of hte games or of the movie, but a new story that would tap into the deep wellspring of Persian myth, legend and history from whence the pince had risen."


Κάπως έτσι λοιπόν το παραμύθι του Πέρση Πρίγκηπα, με τις ρίζες του στις ιστορίες της Scheherazade και τις διάφορες μετεμψυχώσεις του ανάλογα με τις τεχνολογικές δυνατότητες της κάθε εποχής, θα μείνει μαζί μας για αρκετά χρόνια ακόμα...

Κάπως έτσι...μια φορά κι ένα καιρό σε ένα βασίλειο κάπου μακριά...

(Δύο φωτογραφίες ενδεικτικές για το περιεχόμενο του comic...Οι πανταχού παρόντες σκελετοί και μια φράση ενδεικτική του πρώτου παιχνιδιού...I know all the wells and tunnels....Damn right! :-D )


(1): Αυτό το θρυλικό μηχάνημα, υπάρχει ακόμα :-D...Στα μέσα της δεκαετίας του 90 του προσέθεσα τον μαθηματικό συνεπεξεργαστή (80387) και άλλα 2MB μνήμης μαζί με ένα σκληρό δίσκο στα 80MB καθώς επίσης και μια Sound Blaster 16 Value (!!!!)....Μιλάμε για Workstation τώρα όχι αστεία :-D :-D :-D Η μόνη διαφορά είναι οτι σήμερα τρέχει Slackware (έκδοση 3 αν θυμάμαι καλά) παρά το DOS 6.22 (Με το stacker για συμπίεση δίσκου!!! :-) )που έφτασε κάποια στιγμή να τρέχει.

(2): Εκείνη η πρώτη έκδοση του παιχνιδιού είναι πλέον διαθέσιμη ελεύθερα (και νόμιμα αν δεν κάνω λάθος) απο διάφορα websites και μπορείτε να την απολαύσετε σε ένα οποιοδήποτε emulation...κουτί (Bochs, dosbox, Virtualbox, Qemu, κού λού πού)

5 σχόλια:

Maria Verivaki είπε...

i think i'll be looking for it on the big screen - looks like a good family show (!)

Disillusa είπε...

Τι μου θύμησες τώρα!!! Κι εγώ τρελαινόμουν για το Prince of Persia! Όταν δε ήμουν ακόμα πιο μικρή (Δημοτικό) ήμουν "κολλημένη" με το Golden Axe το οποίο έπαιζα με φίλους (καθώς είχε τρεις βασικούς ήρωες) στο gameάδικο της γειτονιάς... Στο πρώτο (οικογενειακό) ATARI περνούσα ατελείωτες ώρες παίζοντας ένα παιχνίδι με ένα ελικόπτερο και κάτι ιπτάμενες βόμβες... Δυστυχώς δεν θυμάμαι το όνομά του αλλά ήταν απόλυτα εθιστικό... Τι εποχές!

AA είπε...

Γειά σου Disillusa!

Άλλο μεγάλο παιχνίδι το Golden Axe! Και το Heroes...και ένα άλλο που είχε πολλούς χαρακτήρες τους οποίους μπορούσες να χρησιμοποιήσεις ανάλογα με τη περίσταση ήταν το The Lost Vikings :-)

Πώς πάει στο Βορρά; Settled in? :-D

Disillusa είπε...

Προσαρμόζομαι ακόμα... Το κλίμα είναι αρκετά ψυχρότερο από εκείνο της νότιας Βρετανίας, η πόλη έχει τους δικούς ιδιαίτερους ρυθμούς και κλίμακες, και η φιλοσοφία του πανεπιστημίου είναι διαφορετική από εκείνη που είχα συνηθίσει... Ετοιμάζω post και γενικότερες αλλάγές στο blog αλλά το πάω λίγο χαλαρά για να γίνουν όλα σωστά... ;)

AA είπε...

Μπράβο, μπράβο!!!

Κοιτάζω μπροστά για να ακούσω απο εσένα ;-D :-D :-D

Να είσαι καλά

Δημοσίευση σχολίου

top