Abord De L' M/S Viking Mariela

Δεν είναι η πρώτη φορά που οι τίτλοι των post σε αυτό εδώ το blog αντηχούν το έργο του Νίκου Καββαδία. Abord de l "ASPASIA", έγραφε εκείνος και για μια γυναίκα "κάτωχρη, απ' τη γνωστή και θλιβερότατη αιτία.". Στη προκειμένη περίπτωση τα πράγματα ήταν λίγο πιο ευχάριστα εν πλώ με το Motor Ship Viking Mariella σε ένα ταξίδι 14 ωρών απο το Helsinki της Φιλανδίας στη Stockholm της Σουηδίας και πίσω.

Αυτό το ταξίδι είχε ξεκινήσει πριν απο λίγο καιρό όταν είχα πληροφορηθεί οτι υπήρχε περίπτωση να συμετάσχουμε σε "ένα συνέδριο κάπου στη Φιλανδία" με το group μας αλλά επειδή οι ημερομηνίες ήταν πολύ κοντά δεν έδωσα σημασία υποθέτοντας οτι δεν υπήρχε περίπτωση να τα καταφέρουμε να πάμε. Κοντολογίς, η θέση επιβεβαιώθηκε Κυριακή και έφευγα Τρίτη. Το συνέδριο σχετικό με τη τηλεϊατρική θα πραγματοποιούταν επάνω σε ένα πλοίο μεσοπέλαγα!

Aυτό το post όμως δεν έχει να πεί τίποτα για το συνέδριο. Όπως έχω ξαναπεί, αυτό το blog φιλοξενεί ώς επι το πλείστον τις εκτός δουλειάς σκέψεις και δραστηριότητες σε εντελώς ελεύθερη απόδοση. Αυτό το post μιλάει για το [πάντα ευλογημένο] ταξίδι...που απο το Plymouth στο Helsinki είναι περίπου ίδιας διάρκειας με το ταξίδι πρός την Αθήνα αλλά στην αντίθετη κατεύθηνση...Προς μεγαλύτερο πλάτος και μικρότερες θερμοκρασίες.

Απο το αεροπλάνο αντιμετωπίζω ένα τοπίο όπου η θάλασσα διάστικτη απο όλο και περισσότερα μικρά μικρά νησάκια δίνει τόπο στη στεριά. Μια στεριά διάστικτη απο πολλές μικρές λίμνες.
Στο Taxi για το Λιμάνι του Helsinki, το τοπίο είναι γεμάτο δέντρα κι όπου υπάρχει ίσκιος υπάρχει και χιόνι. Ο οδηγός φοράει μια λεπτή μακρυμάνικη μπλούζα και με κοιτάει χαμογελόντας καθώς παλεύω να βγάλω το αδιάβροχο, αντιανεμικό, επενδεδυμένο με fleece μπουφάν μου. Έχω προετοιμαστεί για πολικό ψύχος αλλά το κλίμα φαίνεται παρόμοιο με της Αγγλίας. Ο οδηγός μου λέει οτι ο καιρός αλλάζει στη Φιλανδία. Είναι αρχές Απριλίου και το τελευταίο χιόνι έχει πέσει πρίν απο μια εβδομάδα. Κανονικά έπρεπε να χιονίζει μέχρι το τέλος του Απρίλη αλλά αντι αυτού έχουμε ήλιο και μεγαλύτερες θερμοκρασίες!

Καθώς παρκάρουμε στο λιμάνι η θέα γεμίζει απο τον όγκο του πλοίου. Ο οδηγός με ρωτάει αν θέλω να πληρώσω με κάρτα (!!!) και τον ρωτάω αν η Mariella ήταν όντως Viking. Nομίζει οτι κάνω πλάκα και μάλλον έχω πάρει την απάντηση μου, παίρνω και τις αποσκευές μου και κατευθήνομαι πρός την αποβάθρα.

Viking Mariella...Ένα μεγάλο πλοίο!
(Η συγκεκριμένη φωτογραφία όπως και οι υπόλοιπες του άρθρου προέρχοντε απο τη προσωπική μου συλλογή)

Καλώς ορίσατε στο Viking Mariella! Εκατόν εβδομήντα επτά (177) μέτρα μήκος, είκοσι εννιά (29) μέτρα πλάτος, έξι κόμα οκτώ (6.8) μέτρα βύθισμα, τριάντα επτά χιλιάδες ωκτακόσιοι (37860) τόνοι εκτόπισμα όταν είναι πλήρως φορτωμένο! Αυτό το πλήρες φορτίο μεταφράζεται σε δύο χιλιάδες πεντακόσιους (2500) επιβάτες και τετρακόσια τριάντα (430) οχήματα όλοι και όλα διατεταγμένα σε δέκα (10) καταστρώματα! Όλος αυτός ο όγκος αναπτύσει μέγιστη ταχύτητα 20.5 κόμβων με τη βοήθεια τεσσάρων μηχανών ενώ δεμένο στο λιμάνι, το πλοίο συγκρατείται απο τέσσερις μαγνητικές "δέστρες" και κάτι κάβους...σα δοκάρια χοντρούς.

Πλοίο ή Ξενοδοχείο;

Αυτό δεν είναι πλοιό είναι ένα μικρό χωριό με καρίνα! Επάνω του χάνεις λίγο την αίσθηση του μέτρου. Μοιάζει με (και μάλλον είναι) ένα τεράστιο ξενοδοχείο με λίγο περίεργη διαρύθμηση κι όταν κοιτάς έξω απο τα μεγάλα παράθυρα του όγδοου καταστρώματος περιμένεις να δείς ένα πάρκο με δέντρα, παρκαρισμένα αυτοκίνητα και πεζούς αλλά αντί γι' αυτό βλέπεις τη θάλασσα και τότε όλα βρίσκουν το δρόμο τους. Ακόμα κι αυτός ο μπάσος ρυθμικός ήχος των μηχανών που σε κάνει να νομίζεις οτι βρίσκεσαι έξω απο club Παρασκευή βράδυ (...ή πολύ πρωί).

Αφήνουμε την αποβάθρα κατά τις 17:00 ώρα Φιλανδίας. Κάθομαι σε ένα απο τα καθίσματα του αμφιθεατρικού χώρου του συνδερίου στο όγδοο κατάστρωμα, δεν μπορώ να δώ έξω αλλά νοιώθω τις κινήσεις του πλοίου. Στο διάλειμα έχω χρόνο να τραβήξω μερικές φωτογραφίες του τοπίου καθώς βγαίνουμε απο το λιμάνι πρός την ανοιχτή θάλασσα και περίπου μια ώρα μετά με τη λήξη των εργασιών της πρώτης ημέρας επιστρέφω στο παράθυρο...όσο έχει ακόμα φώς.

Η αποβάθρα στο Helsinki... Αναχώρηση...

Στην έξοδο απο το λιμάνι και για μεγάλη απόσταση υπάρχουν διάσπαρτα αμέτρητα μικρά νησιά και ακατοίκιτες βραχονησίδες που απ' ότι φαίνεται τις διεκδικεί ένα συγκεκριμένο είδος γλάρων. Τα νησιά σχηματίζουν ένα υδάτινο λαβύρινθο όπου κάθε γωνιά του μοιάζει απίστευτα με την άλλη. Σίγουρα θα χανόμουν αν έμπαινα εδώ μέσα αλλά ο καπετάνιος μας φαίνεται να ξέρει καλά ποιό νησάκι να αφήσει αριστερά του και ποιό δεξιά του. Το καλό που του θέλω!

Ένας λαβύρινθος...

...απο μικρά μικρά νησιά

Ο ήλιος αργεί να δύσει. Με όλα αυτά τα φιόρδ γύρω μου και αυτό το παρατεταμένο ηλιοβασίλεμα το μυαλό μου γυρίζει στο "Restaurant Στο Τέλος Του Σύμπαντος" του Douglas Adams και συγκεκριμένα σε εκείνο το μέρος όπου ο χρόνος είναι να σα να αιωρείται πάνω απο την ίδια πανέμορφη στιγμή συνεχώς. Παρασκευή απόγευμα λίγο πριν δύσει ο ήλιος! (Αν δεν έχετε διαβάσει το "Hitchhiker's Guide To The Galaxy" του Douglas Adams σας το συνιστώ ανεπιφύλακτα!!!).

Ηλιοβασίλεμα...όπως λέμε "Αντί Επιλόγου"

Με ένα τόσο αργό ηλιοβασίλεμα σε μια άλλη εποχή λιγότερο ωριμασμένης διανόησης θα μπορούσα άνετα να βγάλω το συμπέρασμα οτι η γή είναι όντως επίπεδη και οτι ο 'Ηλιος όντως προσγειώνει το φωτεινό του άρμα κάπου πίσω απο τη Σουηδία για να τον μεταφέρει ο Ωκεανός αργά και πάλι προς την Ανατολή.

Το σούρουπο γεμίζει το τοπίο με μια πανέμορφη απόχρωση του μπλέ καθώς συνεχίζουμε τη διαδρομή μας ανάμεσα στα φιόρδ. Απο τη χαμηλή νέφωση και τις σκιές έχεις την αίσθηση πως θα ξεπροβάλει ένα πανάρχαιο πλοίο των Vikings, ένας ξύλινος τάφος τυλιγμένος στη σιωπή και τα κουπιά του να κινούντε αργά σα πένθιμες καμπάνες. Θα περάσει απο μπροστά μας και θα χαθεί μένοντας ίσα ίσα για να μας αναστατώσει και να μας κάνει να αναρρωτιόμαστε για το υπόλοιπο ταξίδι αν το όραμα ήταν αληθινό.

Μπλέ Μαγεία...

Ο ήλιος έχει δύσει απο ώρα αλλά "βλέπουμε" ακόμα την ηχώ του...

Σε λίγη ώρα μας έχει τυλίξει το σκοτάδι παρ' όλο που κοιτόντας έξω μέχρι να συνηθίσουν τα μάτια έχει αρκετό φώς για να διακρίνω αμυδρά τον ορίζοντα. Ο ήχος απο τις μηχανές συνεχίζει βαρύς και μονότονος και παρ' όλο τον όγκο του πλοιού ξαπλωμένος στη κουκέτα αισθάνομαι αμυδρά τη κίνηση του επάνω στα κύματα. Στην οροφή του δωματίου σχηματίζονται σκιές απο την αντανάκλαση ενός φαναριού που βρίσκεται κοντά στο παράθυρο μου επάνω τους αφρούς που κάνουν τα απόνερα του πλοίου.

Απο το "γεναιόδωρο" φυλιστρίνι μου κοιτάω έξω, τη θάλασσα μέσα στη νύχτα. Βρίσκομαι περίπου 3-4 μέτρα πάνω απο την επιφάνεια και έχω ένα μεγάλο φυλιστρίνι. Το λέω αυτό επειδή ξέρω πως απόψε μαζί μας ταξιδεύουν άνθρωποι στη κατηγορία Economy-2 που έχει δωμάτια χωρίς καθόλου φυλιστρίνια κάτω απο την ίσαλο γραμμή του πλοίου. Δηλαδή, κάτω απο το νερό.

Τελικά δε ξέρω αν είμαι τυχερός που έχω αυτό το φώς εδώ κοντά μου. Τα απόνερα στροβιλήζοντε και πλάθουν τον αφρό σε σχήματα περίεργα. Είναι λίγο σα να κοιτάς τα σύννεφα και βλέπεις ένα πρόβατο, ένα σκύλο, ένα δράκο, μια γιαγιά να καταπίνει μια φάλαινα (!!!). Μόνο που κοιτόντας τους αφρούς, βλέπεις παραμορφωμένες νεκροκεφαλές, φρικιαστικές υδάτινες υπάρξεις, χαμένες ψυχές ανάμεσα στις σκιές, άσπρα άλογα που δεν αφήνουν ίχνη απάνω στον αφρό (έτσι κι αλλιώς) κι ένα κοπάδι κατάμαυρες κάργιες που κηνυγούν μια φιγούρα που μοιάζει με τον Καρυωτάκη και του ουρλιάζουν ΘΑΝΑΤΟΣ!!!! ΘΑΝΑΤΟΣ!!!!. Μοιάζει με ζωολογικό πάρκο, ένα σαφάρι μέσα στη νύχτα για το πιο φρικιαστικό σχήμα που θα αφήσουν τα απόνερα.

Παιχνίδια του μυαλού (ενός τρελού) στα απόνερα...


Στο Bar οι Σκανδιναβοί επιβάτες πίνουν. Όταν αποχωρούν απο το Bar περνάνε απο το μαγαζί του πλοίου και αγοράζουν κάτι να πιούν!...Duty Free. Λόγο μιας ιδιαιτερότητας της περιοχής, υπάρχουν κάποια νησιά ανάμεσα στη Σουηδία και τη Φιλανδία τα οποία ανήκουν μέν στη Φιλανδία, είναι όμως ανεξάρτητα κράτη και, το πιο σημαντικο, δεν ανήκουν στην Ευρωπαϊκή Ένωση!!! Το πλοίο λοιπόν αράζει στη μέση του ταξιδιού περίπου, φορτώνει εμπορεύματα σε συμφέρουσες τιμές και συνεχίζει το ταξίδι του.

Καθώς περιμένουμε δεμένοι σε αυτό τον ενδιάμεσο σταθμό (Mariehnam), προβάλλει αργά μέσα απο το σκοτάδι ένα πολύ μεγάλο επιβατικό πλοίο που κάνει παρόμοιο δρομολόγιο με αυτό της γραμμής Viking αλλά ανήκει στην εταιρία Silja. Εκτελέι μια αριστερόστροφη πιρουέτα και χάνεται απο το φυλιστρίνι μου για να δέσει στη προβλήτα παράλληλα με το Mariella αλλά πιο πίσω.

To Silja Symphony ενώ ετοιμάζεται αργά να εκτελέσει...

...μια πιρουέτα επάνω στο κατάμαυρο νέρο...

...και να δέσει πίσω μας

Στο μαγαζί του πλοίου, τα ποτά στριμώχνονται σε μεταλικά ράφια, (μέχρι absynth βρήκα!) και οι μηχανές με τις δονήσεις που δημιουργούν τα κάνουν να αναριγούν και να ακούγοντε σα πολλά πολλά μικρά γέλια καθώς χτυπάνε μεταξύ τους.


Ο σταθμός μας στη Στοκχόλμη ήταν πολύ σύντομος με κάποιες επισκέψεις σε διάφορους οργανισμούς...
Το πλοίο σαλπάρισε και πάλι το απόγευμα για το Helsinki. Σε αυτό το ταξίδι η πιο γελοία ερώτηση ήταν "Τι ώρα είναι;". Το Helsinki απο το Λονδίνο έχει 2 ώρες διαφορά, αλλά η Στοκχόλμη απο το Helsinki μόνο 1. Όταν ρωτούσες "Τι ώρα είναι;", σε ρωτάγανε "Finnish or Swedish time?"

Με το συνέδριο να έχει λήξει το προηγούμενο βράδυ, στο ταξίδι της επιστροφής βγαίνω στο ηλιόλουστο κατάστρωμα όσο είμαστε ακόμα στην ανοιχτή θάλασσα για λίγο...τουρισμό. Επιτέλους! Συναντώ το ψύχος για το οποίο ήμουν τόσο καλά προετοιμασμένος...αλλά έχω αφήσει το χοντρό μπουφάν μου στη καμπίνα. Μέσα σε μια ώρα και όσο έχω ακόμα τον έλεγχο των άκρων μου (μιλάμε για ένα πολύ κρύο και σταθερό "αεράκι") τραβάω όσο περισσότερες φωτογραφίες μπορώ, μέχρι που το πλοίο πιάνει στην αποβάθρα.

Η αποβίβαση γίνεται απο δύο καταστρώματα σε "φυσούνες" που οδηγούν στην αποβάθρα σε χρόνο μηδέν χωρίς φωνές σπρωξίματα, ατυχήματα, στρίμωγμα. Οι επιβάτες του επόμενου ταξιδιού περιμένουν ήδη στοιχισμένοι σε μια ουρά στο αντίθετο ρεύμα του διαδρόμου για να επιβιβαστούν.

Περιμένοντας στην (απόλυτα στοιχισμένη) ουρά για το Ταξί, διαπιστώνω οτι παρ' όλο που μόλις βγήκα απο το Viking Mariella, εκείνο είναι ακόμα μέσα μου. Μετά απο δύο μέρες στη θάλασσα, πιάνω τον εαυτό μου να αναμένει αυτή την ανεπαίσθητη κίνηση του πλοίου που δεν είναι αρκετά μεγάλη για να της δώσεις σημασία, αλλά που είναι αρκετή για να σε κάνει να χάσεις για λίγο το βήμα σου.

Αναμένοντας Την...Ανάσταση.

Σύμφωνα με το CIA World Fact Book, ο μέσος όρος θνησιμότητας στον κόσμο είναι περίπου 9 ανά 1000 ανθρώπους ανα χρόνο, με μέγιστο στο Swaziland (South Africa) 30.70 και ελάχιστο στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα με 2.13 θανάτους για κάθε 1000 κατοίκους.

Με ένα τέτοιο ρυθμό λοιπόν το τελευταίο καιρό έχουν απαλαχθεί απο τις δυσκολίες και τους περιορισμούς της ζωής πολλοί άνθρωποι. Εν το μέσω όμως Αναστάσιμου Πασχαλινού κλίματος αυτό το post κάνει μια αναφορά σε κάποιους άνθρωπους που ήλθαν, άλλαξαν το κόσμο (λίγο ή πολύ) με το έργο τους και αποχώρησαν το τελευταίο καιρό.

Τρείς προσωπικότητες έμειναν στη μνήμη μου καθώς διάβαζα τις πρόσφατες ειδήσεις, και τις παραθέτω χωρίς συγκεκριμένη σειρά προτεραιότητας.

Arthur C Clarke: Βρετανός οραματιστής (αν αυτό μπορεί να είναι τίτλος) και συγγραφέας έργων επιστημονικής φαντασίας. Γεννημένος στις 16 Δεκεμβρίου του 1917 στο Minehead του Somerset UK, πέθανε στις 19 Μαρτίου του 2008. Προσωπικά νομίζω οτι ο Arthur Clarke μαζί με τον Isaac Asimov διαμόρφωσαν όλο το υπόβαθρο της επιστημονικής φαντασίας όπως τη ξέρουμε σήμερα, πολλές φορές δημιουργόντας όρους ώς καλλιτέχνες του λόγου οι οποίοι διατηρήθηκαν απο την επιστημονική κοινότητα αλλά έγιναν και κτήμα της κοινωνίας. Ο Arthur Clarke έμαθε το κώδικα Μorse απο τη μητέρα του που δούλευε στο Βρετανικό Ταχυδρομείο αλλά ονειρέυτηκε και έγραψε για ένα δίκτυο συσκευών σε τροχιά γύρω απο τη Γή που θα επέτρεπαν στους κατοίκους της να επικοινωνούν γρήγορα και αποτελεσματικά σε μεγάλες αποστάσεις. Οι δορυφόροι είναι σήμερα στη καθημερινή μας ζωή με τέτοιες τεχνολογίες όπως το GPS και οι δορυφορικές τηλεπικοινωνίες. Ο Isaac Asimov ονειρεύτηκε μια ανθρωπόμορφη συσκευή που θα έκανε φυσικές εργασίες αντί για τον άνθρωπο. Ονειρεύτηκε έναν μηχανικό εργάτη και τον ονόμασε Robot. Είναι τρομακτικό για την εξέλιξη μας, αλλά τα σημερινά παιδιά γεννιούνται σε ένα κόσμο που οι δορυφόροι και τα Robot κατα κάποιο τρόπο εννοούντε...Ανναρρωτιέμαι που θα φτάσουν αυτά τα παιδιά.

Edward Norton Lorenz: Αμερικανός μαθηματικός και μετεωρολόγος. Γεννημένος στις 23 Μαϊου του 1917 στο Connecticut των Ηνωμένων Πολιτειών, πέθανε στις 16 Απριλίου 2008. Γιατί να μας ενδιαφέρει; Τη καλύτερη απάντηση σε αυτή την ερώτηση τη δίνει το βιβλίο του James Gleick, "Chaos - Making A New Science" που αποτελεί μια καλή εισαγωγή σε ένα τομέα (Πολυπλοκότητα, χάος και μη γραμμικά συστήματα) που έχει δοκιμάσει τα κλασικά μαθηματικά τα τελευταία 20-25 χρόνια. Ο Lorenz έφτιαξε ένα μοντέλο σε ένα υπολογιστή της εποχής για να μελετήσει τον καιρό και παρατήρησε οτι παρ' όλο που οι εξισώσεις ήταν γνωστές και δεν άλλαζαν (με το χρόνο), τα αποτελέσματα που παρήγαγαν ήταν τελείως διαφορετικά για δύο εισόδους με πολύ μικρές διαφορές (Για παράδειγμα δυο τελείως διαφορετικές έξοδοι για εισόδους 0.0004532 και 0.0004528). Το φαινόμενο αυτό έγινε αργότερα γνωστό με τον όρο "Το Φαινόμενο Της Πεταλούδας" κατα το οποίο μια ταπεινή μικρή πεταλούδα κουνάει τα φτερά της και αυτή η μικρή διαταραχή στον αέρα μετά απο μια σειρά απο αλληλεπιδράσεις παράγει ένα τυφώνα!

Πιθανότατα έχετε δεί τη γραφική παράσταση των εξισώσεων του συγκεκριμένου κυρίου, με το όνομα Lorenz Attractor ή Strange Attractors (Attractors γιατί οι καμπύλες συγκεντρώνοντε γύρω απο δύο εστίες -καταστάσεις του συστήματος- και Strange επειδή η καμπύλη δείχνει να αναδιπλώνεται στον εαυτό της).

Jules Dassin: Αμερικανός σκηνοθέτης, ηθοποιός και παραγωγός ταινιών. Γεννήθηκε στις 18 Δεκεμβρίου του 1911 και αυτός στο Connecticut των Ηνωμένων Πολιτειών και πέθανε στις 31 Μαρτίου 2008. Γνωστός (σε εμάς τους Έλληνες) απο τη σχέση του με τη Μελίνα Μερκούρη και το συμπαθές κινηματογραφικό του έργο που περιελάμβανε ταινίες όπως το "Topkapi" και "Ποτέ την Κυριακή" . Το παρακάτω video είναι απο το "Ποτέ Την Κυριακή":



Καλή Ανάσταση!

Ο Ψηφιακός Μίτος Του...Google

Πρίν απο μερικές ημέρες, είχαμε μια πολύ ενδιαφέρουσα συζήτηση με τον asynadak του Newsfilter.gr στα σχόλια των θεμάτων "Google Maps και MyLocations" (εδώ και εδώ) σχετικά με το πώς καταφέρνει η υπηρεσία MyLocation του Google να εντοπίσει τη θέση της συσκευής που το τρέχει επάνω στο χάρτη.

Αποφάσισα λοιπόν να γράψω ετούτο εδώ το άρθρο για να τεκμηριώσω με ένα πρακτικό παράδειγμα το πώς ακριβώς νομίζω οτι μπορεί να εντοπίσει τη θέση μας το Google ή κάθε άλλη εφαρμογή που έχει πρόσβαση σε ένα δίκτυο κινητής τηλεφωνίας. Αλλά κατά κάποιο τρόπο αναμένω κιόλας (και επιθυμώ) την αντίδραση κάποιου αναγνώστη που ίσως έχει περισσότερη γνώση απάνω στο θέμα ώστε να επωφεληθούμε όλοι τα κοματάκια γνώσης που αγνοούμε αυτή τη στιγμή.

Google MyLocation:
Στη περίπτωση που δεν έχετε υπ' όψην σας την εφαρμογή MyLocation του Google, πρόκειται για μια προσθήκη στην εφαρμογή Google Maps στην έκδοση για φορητά τηλέφωνα και συσκευές. Τρέχοντας την εφαρμογή βλέπετε στο κινητό σας το γνωστό χάρτη του Google Maps και μπορείτε για παράδειγμα να του ζητήσετε να σας δώσει τη διαδρομή απο το σημείο Α στο σημείο Β. Το πρώτο βήμα όμως για να πάτε κάπου είναι να εντοπίσετε πρώτα τη τρέχουσα θέση σας στο χάρτη. Αυτό είναι ίσως ένα πρόβλημα στη περίπτωση που είσαστε σε ένα ξένο τόπο και δεν έχετε GPS. Σε αυτή τη περίπτωση (και αν το κινητό σας το υποστηρίζει) μπορείτε να πατήσετε το πλήκτρο "μηδέν" και η εφαρμογή θα προσπαθήσει να προσδιορίσει τη θέση σας με κάποια ακρίβεια επάνω στο χάρτη μέσω του σήματος του κινητού. Αυτή η "ακρίβεια" μπορεί στη χειρότερη περίπτωση να είναι ένας κύκλος ακτίνας 5000 μέτρων....Το οποίο όπως πολύ σωστά σημειώνει ο asynadak μπορεί να καλύπτει ολόκληρη τη πόλη της Θεσσαλονίκης!!!

Παρ΄ όλο που αυτό ακούγεται γελοίο είναι πραγματικό ευεργέτημα όταν δεν έχεις απολύτως καμία ιδέα για το που είσαι αλλά και όταν δεν μιλάς τη γλώσσα. Το παρακάτω video απο το Google δίνει μια συνοπτική εικόνα για την υπηρεσία:


Η αλήθεια είναι οτι το video δεν είναι ξεκάθαρο για το πώς ακριβώς προσδιορίζεται η θέση του δέκτη επάνω στο χάρτη εκτός ίσως απο το οτι χρησιμοποιεί τις κεραίες κινητής τηλεφωνίας. Χρησιμοποιεί όμως μόνο μια κεραία; Χρησιμοποιεί παρα πάνω απο μια κεραίες και τοποθετεί το δέκτη στο σημείο τομής των περιοχών κάλυψης της κάθε κεραίας;

GSM Κινητή Τηλεφωνία:
Τα δίκτυα κινητής τηλεφωνίας GSM αποτελούνται απο ένα σύνολο απο σταθερούς σταθμούς (κεραίες) που ανάλογα με την ισχύ ή τον "προσανατολισμό" τους προσφέρουν κάλυψη σε μια γεωγραφική περιοχή για 8-16 περίπου κινητά τηλέφωνα σε ταυτόχρονη λειτουργία.

Το κάθε κινητό τηλέφωνο τώρα, διατηρεί εσωτερικά μια λίστα απο 6 (μέγιστος αριθμός) σταθμούς στους οποίους θα μπορούσε να συνδεθεί. Ανά τακτά χρονικά διαστήματα, η λίστα ανανεώνεται και το κινητό επιλέγει τον ένα και μοναδικό σταθμό με τον οποίο έχει τη καλύτερη επικοινωνία για να συνδεθεί παρ' όλο που ορισμένες περιοχές μπορεί να καλύπτονται το ίδιο καλά απο δύο ή περισσότερες κεραίες. Η διαδικασία της μετάβασης απο τη μια κεραία στην άλλη πραγματοποιείται σε ελάχιστο χρόνο και δεν γίνεται κάν αντιληπτή στο χρήστη ή τις εφαρμογές του τηλεφώνου. (Περισσότερες πληροφορίες καθώς επίσης και αναλυτικοί χάρτες με τη τρέχουσα κάλυψη για κάθε χώρα απο το GSMWorld.com)

Κάθε μια απο αυτές τις κεραίες στοιχίζει στην εταιρία παροχής κινητής τηλεφωνίας ένα σημαντικό πάγιο κόστος κάθε μήνα σε ενοίκιο για το χώρο που καταλαμβάνουν (είτε πρός το δήμο, το κράτος ή ιδιώτες ανάλογα με τη τοποθεσία), σε ηλεκτρικό ρεύμα και σε έξοδα συντήρησης. Η κάθε επιπλέον κεραία λοιπόν θα πρέπει να δικαιολογεί το κόστος της μέσω του αριθμού διαφορετικών συνδρομητών που συνδέονται επάνω της.

Άρα λοιπόν, ότι και να κάνει η εφαρμογή MyLocation του Google το κάνει εκμεταλευόμενη τις πληροφορίες που μπορεί να ξέρει απο μια και μόνο κεραία.....Πώς ακριβώς όμως και απο που προέρχονται τα σφάλματα στο προσδιορισμό της θέσης;

Ας πειραματιστούμε!

Η Διαδικασία Εντοπισμού Θέσης Μέσω GSM:
Σε περίπτωση που θέλετε να ακολουθήσετε τις δραστηριότητες που ακολουθούν, θα χρειαστείτε:
  • Ένα υπολογιστή (κατά προτίμηση με δυνατότητα σύνδεσης στο internet)
  • Ένα οποιοδήποτε κινητό τηλέφωνο το οποίο να μπορεί να συνδεθεί με τον υπολογιστή είτε μέσω Bluetooth είτε μέσω καλωδίου.
  • Μια εφαρμογή τερματικού (Hyperterminal στα windows για παράδειγμα ή το minicom στη περίπτωση που τρέχετε Linux)
  • Μια Bluetooth USB Dongle συσκευή αν το PC σας δεν έχει ΒΤ ή ένα καλώδιο που να επιτρέπει τη σύνδεση του κινητού με τον υπολογιστή.
Αυτά τα εξαρτήματα θα μας επιτρέψουν να βρούμε τη τοποθεσία μας επάνω στο χάρτη μέσω της κεραίας στην οποία είναι συνδεδεμένο το κινητό.

Για να εντοπίσουμε τη θέση μας χρειαζόμαστε τα εξης:
  • Την ταυτότητα της κεραίας στην οποία είναι συνδεδεμένο το κινητό τηλέφωνο
  • Την ακριβή θέση της κεραίας
  • Την ισχύ εκπομπής της κεραίας
  • Την τρέχουσα ένταση του λαμβανόμενου σήματος ώστε να προσδιορίσουμε κατα προσέγγιση τη θέση μας.
Αν συνδέετε το κινητό σας με καλώδιο στον υπολογιστή, το πιο πιθανό είναι να έχει προστεθεί ένα εικονικό σειριακό port με το όνομα COM3. Θυμηθείτε αυτό το όνομα γιατί θα το χρειαστείτε σε λίγο.

Αν συνδέετε το κινητό σας μέσω BT τότε αφού έχετε κάνει pair το κινητό μέσω Bluetooth και έχετε συνδεθεί στο "Serial Port Service", ξεκινήστε το Hyperterminal (Start->All Programs->Accessories->Communications->Hyperterminal)

Τα παρακάτω βήματα είναι κοινά είτε συνδέεστε με BT είτε συνδέεστε με καλώδιο.

Ξεκινήστε την εφαρμογή Hyperterminal των windows (ή το Minicom στο linux) και συνδεθείτε στην αντίστοιχη σειριακή (COM3 ή COM5...Το BT module θα σας αναφέρει σε ποιό port είναι συνδεδεμένο το τηλέφωνο).

Στο δικό μου υπολογιστή για παράδειγμα, το Bluetooth χρησιμοποιεί το εικονικό port COM5 στο οποίο έχω συνδεθεί μέσω του Hyperterminal στα 115200 Baud, 8 data bit, 1 stop bit, no parity, hardware flow control. Για λεπτομέρειες για αυτές τις ρυθμίσεις αφήστε κάποια ερώτηση στα σχόλια αλλά σε γενικές γραμμές αυτές οι ρυθμίσεις θα πρέπει να δουλέψουν στο κινητό σας.

Το πρώτο πράγμα που σας ζητάει το Hyperterminal είναι ένα όνομα για τη σύνδεση...Εδώ έχω δώσει απλά MyPhone...

...αμέσως μετά θα χρειαστεί να ρυθμίσετε το τρόπο με τον οποίο συνδεέστε. Το Hyperterminal χρησιμοποιείται παραδοσιακά για Dial-Up συνδέσεις σαν τερματικό και γι' αυτό θα σας έχει προεπιλεγμένο το Dial-Up Modem σας (αν έχετε). Επιλέξτε το κατάλληλο COM port και οι τηλεφωνικές επιλογές θα εξαφανιστούν...

...τέλος, πατήστε configure και κάνετε τις τελευταίες ρυθμίσεις της σύνδεσης όπως φαίνεται παραπάνω. Για να ολοκληρώσετε τη σύνδεση πατήστε ΟΚ μέχρι να βρεθείτε στο κεντρικό παράθυρο του Hyperterminal...

...εδώ και αν δεν σας έχει ήδη συνδέσει το Hyperterminal απο μόνο του, απλά πατήστε το 3 κουμπί απο αριστερά στο toolbar. Έχετε συνδεθεί στο modem σας!

Αυτό που έχουμε καταφέρει μέχρι τώρα είναι να συνδεθούμε στο GSM modem του κινητού. Αυτό είναι το κομάτι του κινητού τηλεφώνου που ασχολείται αποκλειστικά με την αναγνώριση του κινητού στο δίκτυο και αναλαμβάνει όλη την επικοινωνία. Το κινητό τηλέφωνο επικοινωνεί με το Modem μέσω ενός διαύλου επικοινωνίας (RS232 - σειριακά, SPI, I2C, κλπ). Δείτε σημείωση στο τέλος του κειμένου για τα GSM Modem.

Για ιστορικούς λόγους, η λειτουργία όλων των modem ρυθμίζεται απο ένα σύνολο απο εντολές που ξεκινάνε με τα γράμματα "AT". Όλα τα GSM Modem υποστηρίζουν ένα συγκεκριμένο set απο τέτοιες εντολές αλλά η κάθε εταιρία παρέχει και ένα ιδιαίτερο σέτ για ιδιαίτερες λειτουργίες του κάθε κινητού. Οι παρακάτω εντολές υποστηρίζοντε απο όλα τα κινητά.

Προσδιορισμός της ταυτότητας της κεραίας στην οποία είναι συνδεδεμένο το κινητό:
Πληκτρολογήστε τις παρακάτω εντολές με τη σειρά που δίνονται:
AT+CREG=2 (Ρυθμίζετε το κινητό να σας αναφέρει πλήρης λεπτομέρειες για τη κεραία στην οποία είναι συνδεδεμένο.)
AT+CREG? ("Ρωτάτε" το κινητό σε ποιά κεραία είναι συνδεδεμένο)

Η τελευταία εντολή θα σας δώσει μια απάντηση απο το κινητό που μοιάζει με τη παρακάτω γραμμή:

+CREG: 1, "#LAC","##CELLID"

Το Local Area Code (LAC) είναι ένας δεκαεξαδικός κωδικός που αποτελείται απο δύο byte και σας πληροφορεί για τον κωδικό της περιοχής στην οποία είσαστε συνδεδεμένοι. Το CELLID είναι ο κωδικός της κεραίας και μπορεί να έχει μήκος 4 byte (ή 8 στις νεότερες κεραίες που υποστηρίζουν και 3G υπηρεσίες). Προφανώς, δύο κεραίες με τον ίδιο κωδικό CELLID μπορούν να συνυπάρχουν ΜΟΝΟ σε περιοχές με διαφορετικούς κωδικούς LAC.

Ακριβής Θέση Και Ισχύς Της Κεραίας:
Πολύ ωραία, γνωρίζουμε την ταυτότητα της κεραίας στην οποία είμαστε συνδεδεμένοι...Πού είναι όμως αυτή η κεραία;
Σε αυτή τη περίπτωση θα μας βοηθήσει το internet.

Υπάρχουν διάφορα sites που συντηρούνται είτε απο οργανισμούς τηλεπικοινωνιών είτε απο ιδιώτες και έχουν σα σκοπό τους τη διατήρηση μιας βάσης δεδομένων με τα στοιχεία των κεραίων! Προσωπικά έχω βρεί πολύ χρήσιμες τις παρακάτω δύο:
  • cellspotting.com (Το συγκεκριμένο έχει και στοιχεία απο κεραίες στην Ελλάδα)
Για να ρωτήσετε οποιοδήποτε site πληροφορίες για τις κεραίες θα πρέπει να ξέρετε εκτός απο το LAC και το CELLID, δύο ακόμα κωδικούς που χρησιμοποιούντε στο δίκτυο GSM.

Αυτοί είναι ο Mobile Country Code (MCC) και ο Mobile Network Code (MNC). Τα ονόματα ερμηνεύονται απο μόνα τους. Για να βρείτε το MCC ρίξτε μια ματιά εδώ και για να βρείτε το MNC ρίξτε μια ματιά εδώ. Ενδεικτικά, ο MCC της Ελλάδας είναι 202 και το MNC της κινητής τηλεφωνίας που παρέχει ο Ελληνικός Τηλεπικοινωνιακός Οργανισμός μέσω της COSMOTE είναι 01.

Απο αυτά τα site λοιπόν προσδιορίζουμε οτι η κεραία στην οποία είναι συνδεδεμένο το κινητό τη στιγμή που ερωτήθηκε βρίσκεται -για παράδειγμα- σε αυτή εδώ τη τοποθεσία με τις εξής συντεταγμένες:

Γεωγραφικό Πλάτος: 38.460646 μοίρες
Γεωγραφικό Μήκος: 23.59211 μοίρες

Δυστυχώς, παρ' όλο που είναι ένα σημαντικό κομάτι πληροφορίας, η ισχύς της κεραίας δεν είναι διαθέσιμη για τις περισσότερες κεραίες που βρίσκονται στις παραπάνω βάσεις δεδομένων.....δε πειράζει όμως θα αυτοσχεδιάσουμε :-)

Προσδιορισμός Της Έντασης Του Λαμβανόμενου Σήματος:
Έχουμε προσδιορίσει που βρίσκεται η κεραία, πάμε τώρα να βρούμε την ένταση του λαμβανόμενου σήματος. Για να το κάνουμε αυτό, θα χρειαστεί να ξαναρωτήσουμε το κινητό, με μια ακόμα ΑΤ εντολή. Επιστρέφουμε στο Hyperterminal και δίνουμε την εντολή:

AT+CSQ


Στην οποία το κινητό μας απαντάει:

+CSQ: 14,99

Ο πρώτος αριθμός είναι η ισχύς του λαμβανόμενου σήματος σε μια κλίμακα που ανταποκρίνεται σε dBm (Δείτε σημείωση 2) και ο δεύτερος αριθμός είναι το Bit Error Rate (σε περίπτωση που έχουν μεταφερθεί δεδομένα απο τη τρέχουσα σύνδεση).

Χωρίς να μπώ σε λεπτομέρειες σε αυτό το σημείο (υπάρχει κάποια λογική πίσω απο τη παρακάτω μετατροπή), ας υποθέσουμε οτι αυτός ο αριθμός 14 ανταποκρίνεται σε -77dBm.

Απο τη Φυσική, γνωρίζουμε ότι η ένταση των ηλεκτρομαγνητικών κυμάτων μειώνεται αντιστρόφως ανάλογα με το τετράγωνο της απόστασης! Αυτό σημαίνει οτι αν η απόσταση του κινητού απο τη κεραία διπλασιαστεί η ένταση του λαμβανόμενου σήματος θα υποτετραπλασιαστεί (<- Η μεγαλύτερη λέξη που έχω γράψει μέχρι τώρα στο blog). Σε αυτό το σημείο θα βοηθούσε πολύ αν ξέραμε την ισχύ εκπομπής της κεραίας γιατί θα μπορούσαμε να βρούμε απλά την απόσταση αλλά δυστυχώς τα πράγματα δεν είναι έτσι. Οπότε ας υποθέσουμε οτι το κινητό και οι κεραίες βρίσκονται σε ανοιχτό χώρο και μάλιστα σε κενό (!!!!) και ας χρησιμοποιήσουμε τη κλασική σχέση της εξασθένησης του σήματος για να βρούμε ποιά απόσταση θα προκαλούσε εξασθένηση μεγέθους 77 dBm στο σήμα μας. Αυτή η απόσταση φαίνεται να είναι περίπου 190-200 μέτρα.

Άρα βρισκόμαστε σε κάποιο σημείο επάνω στη περιφέρεια ενός κύκλου με κέντρο τις συντεταγμένες της κεραίας και ακτίνα περίπου 200 μέτρα και θα μπορούσαμε να κεντράρουμε το χάρτη και να ζωγραφήσουμε το αντίστοιχο μπλέ κυκλάκι που σχηματίζει και το Google.

Γιατί αυτός ο τρόπος υπολογισμού έχει τόσο μεγάλο περιθώριο λάθους;

Η πραγματική απόσταση απο τη συγκεκριμένη κεραία που πιστεύω οτι είναι συνδεδεμένο το κινητό καθ όλη τη διάρκεια του πειράματος είναι κάτι περισσότερο απο 200 μέτρα επειδή τη βλέπω. Άρα αφού υπάρχει οπτική επαφή είναι πιο πιθανό το κινητό να έχει συνδεθεί με αυτή παρά με κάποια άλλη.

Όπως φαίνεται απο το τρόπο με τον οποίο γίνεται ο υπολογισμός της θέσης υπάρχουν δύο εξ ίσου σημαντικοί παράγοντες απο τους οποίους εξαρτάται η ακρίβεια του υπολογισμού:
  • Η ακριβής θέση της κεραίας
  • Το μοντέλο διάδοσης των ηλεκτρομαγνητικών κυμάτων που υποβάλει τη μαθηματική σχέση με την οποία βρίσκουμε την απόσταση.
Όσο αφορά το πρώτο παράγοντα και για τις δωρεάν υπηρεσίες που μπορεί να έχει κανείς ελεύθερη πρόσβαση απο το internet η ακριβής θέση της κεραίας εξαρτάται απο το GPS του χρήστη που έκανε τη καταχώρηση και δυστυχώς μπορεί να βρείτε καταχωρημένες κεραίες για τις οποίες δεν υπάρχουν αναλυτικά στοιχεία (ούτε κάν συντεταγμένες).

Όσο αφορά το δεύτερο παράγοντα τα πράγματα είναι ακόμα χειρότερα. Στο αστικό περιβάλον που είναι πιο πιθανό οτι θα χρησιμοποιήσετε αυτή την εφαρμογή η ένταση του σήματος δεν εξασθενεί σε καμία περίπτωση απλά με το αντίστροφο του τετραγώνου της απόστασης. Τις περισσότερες φορές ακόμα και αν η κεραία βρίσκεται στο διπλανό παράλληλο δρόμο και δεν έχετε απ' ευθείας οπτική επαφή το κινητό θα λαμβάνει το σήμα μετά απο πολλές ανακλάσεις στα διπλανά κτίρια. Αυτός ο τρόπος διάδοσης (μέσω των ανακλάσεων) εξασθενεί το σήμα πολύ περισσότερο απ' ότι η "φυσιολογική" εξασθένηση λόγο απόστασης, με αποτέλεσμα ενώ είσαστε κοντά στη κεραία να έχετε πολύ μικρή ακρίβεια στον υπολογισμό της θέσης.

Παρ' όλο που υπάρχουν και άλλα μοντέλα διάδοσης και εξασθένησης που λαμβάνουν υπ όψη τους (στατιστικά) το αστικό περιβάλλον και τις δυσκολίες του είναι πιο πιθανό το Google να έχει χρησιμοποιήσει μια και μοναδική σχέση με κάποιο συμβιβασμό της ακρίβειας μια και δεν είναι δυνατόν να γνωρίζει ο δέκτης τη φύση του περιβάλοντος για να διαλέγει το ανάλογο μοντέλο.


Αν βρισκόσαστε σε αστικό περιβάλλον και είσαστε ακόμα συνδεδεμένοι με το κινητό σας, αξίζει να το αφήσετε για λίγη ώρα και να παρατηρήσετε το CELLID. Απο τη στιγμή που του έχετε δώσει AT+CREG=2 δεν είναι ανάγκη να το ρωτάτε συνεχώς, όταν το κινητό θα αλλάξει κεραία θα σας "μιλήσει" μόνο του. Παρατηρήστε λοιπόν χωρίς να μετακινείτε το κινητό σας σε πόσες διαφορετικές κεραίες θα συνδεθεί για να βρείτε πόσες περίπου κεραίες έχετε γύρω σας.

Σε μια απο τις περιοχές που δοκίμασα τα παραπάνω, το τηλέφωνο άλλαξε 3 κεραίες μέσα σε διάστημα 30 λεπτών προσπαθόντας να κρατήσει σταθερό το σήμα της λήψης. Σε περίπτωση που αναρρωτιέστε, οι λόγοι για τους οποίους αλλάζουν οι συνθήκες μετάδοσης απο τη κεραία στο κινητό ενώ και τα δύο είναι σταθερά, είναι πολλοί. Απο περιβαλοντικές συνθήκες (άνεμος) μέχρι κινούμενα αντικείμενα όπως λεωφορεία ή δέντρα που τα παρασύρει ο άνεμος κλπ.

Κάπως έτσι λοιπόν πραγματοποιείται ο εντοπισμός θέσης μέσω του δικτύου GSM και με παρόμοιο τρόπο λειτουργεί και ο εντοπισμός θέσης μέσω WiFi (μέσω των θέσεων των hotspot).


Το σημείο το οποίω αγνοώ είναι το αν στα πιο νέα τηλέφωνα (αυτά για παράδειγμα που τρέχουν Symbian) έχει δωθεί μέσω κάποιου κατάλληλου Application Programming Interface (API) απο τους κατασκευαστές, η πρόσβαση σε αυτό τον προσωρινό κατάλογο που διατηρεί το κινητό με τους πιθανούς σταθμούς και τη ποιότητα σήματος προς αυτούς. Σε αυτή τη περίπτωση ο εντοπισμός θέσης θα γινόταν πιο ακριβείς με μόνη προυπόθεση βέβαια να καλύπτεται μια περιοχή απο περισσότερους σταθμούς χαμηλότερης ισχύος και όχι απο 1 σταθμό μεγάλης ισχύος...



Σημείωση 1: Κυκλοφορούν στο εμπόριο και ξεχωριστά modem (χωρίς το υπόλοιπο τηλέφωνο :-) ) με τα οποία ένα σύστημα μπορεί να επικοινωνήσει με το internet ή το δίκτυο κινητής τηλεφωνίας. Για παράδειγμα, ένας μετεωρολογικός σταθμός στη μέση του πουθενά (όπου το πουθενά καλύπτεται απο ένα δίκτυο κινητής τηλεφωνίας :-) ) θα μπορούσε να επικοινωνεί με ένα website συλλογής δεδομένων με ένα τέτοιο modem ή ένας συναγερμός θα μπορούσε να στέλνει ένα SMS μήνυμα στον ιδιοκτήτη για να τον ενημερώσει για κάποια πιθανή διάρηξη!

Σημείωση 2: Η μονάδα Decibel mW (dBm) είναι μια μονάδα μεγέθους ισχύος στην οποία μια τιμή εκφράζεται πάντα σε σχέση με μια ισχύ αναφοράς. Σε αυτή τη περίπτωση το 1 mW (Μιλιβάτ). Έχοντας τις τιμές ισχύος σε dBm μπορούμε να κάνουμε άνετα συγκρίσεις ανάμεσα σε διάφορες τιμές επειδή εκφράζονται ώς προς την κοινή μονάδα αναφοράς. Για περισσότερες λεπτομέρειες γενικά για τα dB ρίξτε μια ματιά εδώ.

Το Κουτί Με Τις Τρελές - Επεισόδιο 4ον




"Το Κουτί Με Τις Τρελές" λοιπόν, μια σειρά άθρων (1,2,3) που ξεκίνησε πριν απο καιρό με αφορμή ένα κουτί γεμάτο φωτογραφίες και που στη συνέχεια εμπλουτίστηκε με φωτογραφίες απο ένα άλλο, ψηφιακό αυτή τη φορά κουτί με, κυριολεκτικά, φωτογραφική μνήμη!

Αυτές τις ημέρες και ενώ ο Μάνος έπαιζε εδώ το Tender Surrender παραγγελιά, στο παρασκήνιο επικρατούσε αναβρασμός!

Κάτι τρεξίματα με το διδακτορικό και τη δουλειά, κάτι ο καιρός που αναστατώθηκε τόσο πολύ που μέσα σε μια ημέρα είδαμε Βροχή, Χαλάζι (!), Χίονι(!!!) και αμέσως μετά καλοκαιρινή λιακάδα(!!!πάνω απο μία φορές!!!), κάτι το momentary lapse of reason, όχι των Floyd αλλά της mantalenas που κράτησε προς στιγμήν το όπλο απο τη λάθος μεριά (Συμβαίνει και στους καλύτερους ήρωες, πάρε για παράδεγιμα το Martin Riggs στο Φονικό Όπλο ;-) ) και τέλος ένα πολύ γρήγορο ταξίδι στη Φιλανδία τη προηγούμενη εβδομάδα κράτησαν τις σημειώσεις μου δεμένες σε χαρτί και το browser μου αρόδο απο το blog.

Ας είναι, όπως λέει και το ρητό, "μία εικόνα αξίζει όσο χίλιες λέξεις" (και δε χάνει την αξία της ακόμα κι αν τη "κατεβάσεις" απο το internet). Στο κουτί έχουν μαζευτεί αρκετές, αυτό το post τους ανήκει...

"Θαύμα" της φύσης ή κακόγουστο ανθρώπινο "αστείο"; Όπως και να έχει αυτή η εικόνα ενός νεκρού κορμοράνου μπροστά ακριβώς απο τη πινακίδα που διαφημίζει Bird Watching Trips με μικρά πλοιάρια στο λιμάνι του Plymouth δημιουργεί μια έντονη αντίθεση...



Στην Αγγλία όπως ίσως θα ξέρετε ο κόσμος πίνει και πίνει πολύ! Αυτό το "ανεξάρτητο" τακούνι εντοπίστηκε χωρίς το τυχερό πόδι Κυριακή πρωί, πράγμα που σημαίνει οτι εκείνο το Σαββάτο βράδυ -αντίθετα με το τακούνι- θα ήταν αξέχαστο!
Αλλά ποιός θυμάται λεπτομέρειες τώρα; Το θέμα είναι οτι περάσαμε καλά.............(καλά δε περάσαμε;Που είναι το τακούνι ρε γαμμώτο;)



Και στη Φιλανδία πίνουν όμως...μάλλον το τραβάει το κλίμα. Τώρα δε ξέρω αν το παρακάτω λάθος έγινε σκόπιμα ή μέσα στη λήθη της "χθεσινοβραδυνής" οινοπνευματόδους ευφορίας, αλλά έχω την αίσθηση οτι τα Women's Interests δεν συνδιάζονται απόλυτα με τον πορνογραφικό τύπο...τουλάχιστον όχι στο πρακτορείο τύπου του αεροδρομίου του Helsinki!

Ο Μάνος...

Το Μάνο τον γνώρισα πρίν απο...(!!! να πάρει η οργή, έχουν περάσει τόσα χρόνια;;;) μέσω ενός κοινού μας γνωστού του Γ.Κ. (επίσης γνωστός και ώς "σκύλος"...μετά απο μια σειρά ατυχών αναγωγών του επιθέτου του)

Ο μύθος λέει οτι ο Μάνος ζούσε σε μια σπηλιά, τριγυρνούσε ξυπόλητος με ένα τομάρι ζώου τυλιγμένο γύρω του, κρατούσε ένα ρόπαλο, είχε μακριά μαλλιά, σκληρά ροζιασμένα χέρια και μια καρδιά μικρού παιδιού. Όλα αυτά μέχρι που ο Γ.Κ. του πρότεινε να κρατήσει για πρώτη φορά μια κιθάρα αντί για το ρόπαλο.

Εκείνη τη στιγμή λέγεται οτι έγινε μια μεταμόρφωση. Ο Μάνος έμεινε σιωπηλός για αρκετή ώρα κοιτόντας πότε το ρόπαλο και πότε τη κιθάρα. Στο τέλος, πέταξε το ρόπαλο, έπιασε τη κιθάρα απο τη κεφαλή και την έσυρε σε όλο το δρόμο μέχρι τη σπηλιά του. Έμεινε εκεί μέσα κλεισμένος χρόνια πολλά χωρίς να δείξει το παραμικρό ίχνος κόπωσης και κάποιο ομιχλώδες πρωινό όταν όλοι τον είχαν ξεγράψει, κάποιος τον είδε να στέκεται μπροστά στην είσοδο της σπηλιάς και να ψελίζει..."Πείνασα".

Απο τότε πέρασε πολύς καιρός, ένας μετρονόμος έγραψε...χιλιόμετρα, πέρασαν χιλιάδες μικρά αποδημητικά ευρώ μεταναστεύοντας απο τη τσέπη του και μεταμορφώθηκαν σε κιθάρες, ενισχυτές, πεταλιέρες, κλπ. Πέρασαν εκατοντάδες ώρες σε δουλειές άσχετες με τη μουσική (εταιρίες μεταφορών, αλουμίνια, νυχτοφύλακας, παλιατζίδικο, μόνο τώρα τελευταία δούλευε σε ένα μαγαζί με μουσικά όργανα)...Πέρασαν ώρες σε studio και κυρίως πέρασαν ώρες μοναχικής πρακτικής, για να φτάσει ο Μάνος, να ακούγεται έτσι:


Tender Surrender - Του Steve Vai, εδώ απο το Μάνο.
(Η μουσική που συνοδεύει τη κιθάρα (οι λεγόμενες "πλάτες") είναι απο κάποιο CD. Ο Μάνος παίζει τη κιθάρα και ρυθμίζει και τον ήχο της (το πως ακριβώς ακούγεται) σε κάθε σημείο του κοματιού)

Ο Μάνος βρίσκεται σήμερα στο Ρότερνταμ της Ολλανδίας απο όπου και το video. Τι κάνει εκεί; Προετοιμάζεται να δώσει εξετάσεις σε κάποια απο τα καλύτερα Ευρωπαϊκά μουσικά πανεπιστήμια και το κομάτι που παραθέτω παρα πάνω είναι το ένα απο τα δύο κομάτια που θα παίξει στις εισαγωγικές εξετάσεις τον Μάϊο.

Μάνο, καλή επιτυχία!
top