Έχω απο εχθές που ξεκίνησε τη λειτουργία του το Wolfram Alpha που έχω πειραματιστεί με διάφορες "αναζητήσεις" και το βρίσκω εκτός απο χρήσιμο για κάποια πράγματα και αρκετά διασκεδαστικό.

(Η απάντηση στο νόημα της ζωής είναι φυσικά 42.
Πολύ μου άρεσε που έχει συμπεριληφθεί στο Wolfram Alpha.
Αγαπημένος Douglas Adams)


Τα βασικά χαρακτηριστικά του είναι δύο:
  1. Όλες οι πληροφορίες αντλούνται απο μια βάση δεδομένων (ίσως και περισσότερες) η οποία έχει δημιουργηθεί και συντηρείτε απο τη Wolfram
  2. Προσφέρεται η δυνατότητα υπολογισμών επάνω στα δεδομένα των αναζητήσεων
Όσο αφορά το πρώτο, κατά τη δική μου (όχι απαραίτητα σωστή) γνώμη είναι δίκοπο μαχαίρι.
Απο τη μια πλευρά περιμένει κανείς οτι ακριβώς επειδή επενδύεται χρόνος και χρήμα στη δημιουργία της βάσης δεν θα υπάρχουν ανακρίβειες. Απο την άλλη όμως όλη αυτή η διαδικασία της συντήρησης της βάσης ακούγεται αρκετά ακριβή όπως και το δεύτερο χαρακτηρστικό του που είναι πολύ ελκυστικό αλλά όπως φαίνεται χρειάζεται λίγη δουλειά ακόμα.

Να εδώ μερικά παραδείγματα που έχω δοκιμάσει με μερικές παρατηρήσεις:

Δίνετε Sun, Moon, Earth ή οποιοδήποτε άστρο ή σχηματισμό (π.χ Polaris, Aldebaran, ή Orion), ή όνομα τεχνητού δορυφόρου (π.χ ISS)
Λαμβάνετε μια σειρά απο χρήσιμες πληροφορίες αν θέλετε να εντοπίσετε αυτά τα αντικείμενα στον ουρανό για να τα παρατηρήσετε. Δίνοντε η ώρα ανατολής και δύσης του συγκεκριμένου σώματος, η θέση του στον ουρανό κλπ. Η θέση του παρατηρητή λαμβάνεται αυτόματα απο τη διεύθηνση IP σας.
Τις ίδιες πληροφορίες θα μπορούσατε να πάρετε απο διάφορα άλλα websites (όπως για παράδειγμα το Heavens Above ή το Orbital Elements της NASA). Αυτό που κάνει τη διαφορά όμως στη περίπτωση του Wolfram Alpha είναι η ευκολία και η αλληλεπίδραση. Εκεί που στο Heavens Above πρέπει να κάνεις τουλάχιστον 5 κλίκ για να πάρεις τις πληροφορίες που θές, στο Wolfram Alpha τις έχεις όλες μπροστά σου απλά πληκτρολογόντας μια φράση.

Η θέση του παρατηρητή φυσικά παίζει μεγάλο ρόλο σε αυτά τα δεδομένα. Προφανές παράδειγμα η ανατολή του Ήλιου απο την Ελλάδα και (δύο περίπου ώρες αργότερα) απο την Αγγλία ή το γεγονός οτι το άστρο Polaris δεν είναι σε καμία περίπτωση ορατό απο το Νότιο ημισφαίριο.

Έτσι μπορείτε πολύ απλά να κάνετε τα εξής (πατήστε στα links για να δείτε το αποτέλεσμα):
και
και να συγκρίνετε για παράδειγμα το πόσο ψηλά φτάνει ο ήλιος στον ουρανό στις δύο τοποθεσίες.

Ακόμα πιο χρήσιμο είναι το:
ή

Το οποίο επιστρέφει πληροφορίες για τη τροχιά του ISS (η οποιουδήποτε άλλου ουράνιου σώματος) αλλά και για το πότε θα περάσει απο κάποιο σημείο του ορίζοντα ο Διεθνής Διαστημικός Σταθμός ανάλογα με τη τοποθεσία του παρατηρητή για να ξέρετε προς τα πού να κοιτάξετε στον ουρανό για να τον δείτε. (Καλό θα είναι να είσαστε κάπου σκοτεινά και...χωρίς σύννεφα :-( Απο το Plymouth τον έχω διακρίνει δύο φορές).

Πιστεύω πως μια καλή προσθήκη σε αυτά τα δεδομένα θα ήταν και τα αντίποδα σημεία, δηλαδή δύο εκ διαμέτρου αντίθετες τοποθεσίες.

'Ενας απλοϊκός τρόπος για να βρεί κανείς τα αντίποδα σημεία επάνω στην επιφάνεια ενός πλανήτη είναι να προσθέσει 180 μοίρες στο γεωγραφικό μήκος και να πάρει το αρνητικό του γεωγραφικού πλάτους μιας τοποθεσίας. Η κάθε πράξη ξεχωριστά μπορεί να γίνει αυτή τη στιγμή στο Wolfram Alpha ώς εξής, παίρνοντας ώς αρχική τοποθεσία το Plymouth:

(Plymouth longitude+180)
και
-(Plymouth latitude)

Όμως οτι κι αν προσπάθησα, ήταν αδύνατον να συνδιάσω αυτούς τους δύο αριθμούς σε μια γεωγραφική θέση. Δοκίμασα μετατροπή σε decimal, to location, δοκίμασα να βάλω South και East αντίστοιχα....Δεν δούλεψε τίποτα. Παρ' όλα αυτά, μπορείτε να πάρετε μεμονωμένα τους αριθμούς και να δώσετε:
(Εδώ δεν φαίνεται αρνητικό το πλάτος αλλά έχω βάλει S[outh] οπότε μιλάμε για το Νότιο Ημισφαίριο. Ο προσανατολισμός στο γεωγραφικό μήκος δεν έχει σημασία σε αυτή τη περίπτωση, ή δεξιόστροφα ή αριστερόστροφα, πάλι στο ίδιο σημέιο θα καταφτάσουμε προσθέτοντας 180 μοίρες)

Οπότε και βλέπετε που περίπου αντιστοιχεί αυτό το σημείο (υποθέτοντας οτι η γή είναι μια σφαίρα)


Δίνετε distance [οποιοδήποτε σημείο επάνω στη Γή] to [οποιοδήποτε σημείο επάνω στη Γή]

Για παράδεγιμα, δίνοντας:
ή
ή
distance earth to moon
ή ακόμα καλύτερα
distance earth to moon in kilometers
ή
distance earth to moon in miles

Δυστυχώς σε αυτή τη περίπτωση το Computational κομμάτι δεν δουλεύει όπως θα περίμενε κανείς :-(.

Δηλαδή αν δοκιμάσετε να δείτε πόσες φορές θα πρέπει να κάνετε την απόσταση Αθήνα-Θεσσαλονίκη για να φτάσετε στο Φεγγάρι, πρός το παρόν, δεν θα πάρετε το αναμενόμενο ή τουλάχιστον εγώ δεν το κατάφερα. Η αναζήτηση έχει ώς εξής:

(distance earth to moon)/(distance athens to thessaloniki)

Εδώ θα μπορούσε κάποιος να μου πεί οτι δεν έχω τις σωστές μονάδες και γι' αυτό δεν παίρνω το σωστό αποτέλεσμα. Δυστυχώς όμως, ούτε και το παρακάτω δίνει τα αναμενόμενα :-(

(distance earth to moon in miles)/(distance athens to thessaloniki in miles)

Παρ' όλο τώρα που αυτοί οι υπολογισμοί ΔΕΝ λειτουργούν, αυτό που λειτούργησε και με άφησε πραγματικά άφωνο ήταν το εξής:


...Δηλαδή ο λόγος των τιμών των μετοχών κάθε εταιρίας...και με ιστορικά δεδομένα κιόλας!

Πράξεις ανάμεσα σε διάφορους δείκτες:
Περίπου όπως στο τελευταίο παράδειγμα παραπάνω μπορείτε να δημιουργήσετε διάφορους δείκτες απο τα ήδη υπάρχοντα δεδομένα. Για παράδειγμα:

(Greece Population) / (Malta Population)
ή
(Greece GDP) / (Malta GDP)
ή
(Greece Area)/(Malta Area)
ή (το εξής το οποίο για κάποιο λόγο δουλεύει, ενώ δεν δουλεύει το παραπάνω με την απόσταση!)
(Moon surface area)/(Luxembourg area)

Μπορείτε να δημιουργήσετε και πιο σύνθετες "αναζητήσεις" με αρκετά ενδιαφέροντα στοιχεία για κάθε χώρα όπως inflation rate, unemployment rate, κλπ. Τις ίδιες πληροφορίες θα μπορούσατε να πάρετε απο το CIA World Factbook φυσικά αλλά όχι με την ίδια ευκολία και τους υπολογισμούς.

Μαθηματικοί υπολογισμοί:
Κατα κάποιο τρόπο, εννοείται οτι το Wolfram Alpha θα χειρίζεται εύκολα μαθηματικούς υπολογισμούς αλλά παραθέτω εδώ κάποια γενικά παραδείγματα που δείχνουν ίσως οτι αυτό το Computational στον τίτλο θέλει λίγο δουλειά ακόμα:

Κάτι απλοϊκό, λύσε την εξίσωση x^2+5*x+2 ώς πρός χ:

solve(x^2+5*x+2,x)

Παρ' όλα αυτά, το Wolfram Alpha έδωσε timeout όταν του έδωσα να λύσει το:
(1/s1*sqrt(2*pi))*e^((-(x-m1)^2)/(2*s1^2))=(1/s2*sqrt(2*pi))*e^((-(x-m2)^2)/(2*s2^2))
(ώς πρός χ. Δηλαδή να βρεί το κοινό σημείο δύο κανονικών κατανομών με διαφορετικούς μέσους όρους και διασπορές που ίσως και να επικαλύπτοντε (Το Mathcad δεν έχει κανένα πρόβλημα με τη παραπάνω παράσταση))

Μαζί φυσικά δουλεύουν και σχεδόν όλες οι λειτουργίες του Mathcad (Τουλάχιστον με απλές παράστασεις και για τα simplify, solve, differentiate, integrate, plot που δοκίμασα εν συντομία).
Παρόμοια αποτελέσματα μπορούσατε φυσικά να έχετε και με κάτι σαν το YACAS ή άλλα παρόμοια (και δωρεάν) προγράμματα αλλά εδώ υπερέχει ο αβίαστος (σχεδόν) συνδιασμός υπολογισμών και δεδομένων.


Σαν ιδέα είναι πολύ καλή και πιστεύω οτι στο μέλλον θα δώσει ακόμα μεγαλύτερη ώθηση και στις διάφορες υπηρεσίες που επεξεργάζοντε feeds όπως για παράδειγμα το Yahoo Pipes ή ακόμα καλύτερα, για το Wolfram Alpha, το Dapper αφού θα μπορεί κανείς να κάνει πιο περίπλοκους υπολογισμούς και να τους συμπεριλάβει σε ένα feed.

Ελπίζω σύντομα, όλες αυτές οι πληροφορίες που έρχοντε απο το Wolfram Alpha να μπορούν να πακεταριστούν και σε άλλες μορφές (JSON, XML) χωρίς να πρέπει να καταφεύγουμε σε διάφορα τεχνάσματα αλλά και για το Wolfram Alpha το ίδιο να μπορούμε να βλέπουμε της πληροφορίες που επιστρέφει οποιοδήποτε query σαν ένα object για να είναι δυνατές οι εκφράσεις του στύλ: (Greece).population ή (Greece.location.longitude)

*: Η επιλογή τοποθεσιών ή χωρών στο παραπάνω άρθρο είναι εντελώς τυχαία.

Μη Κοιτάς Το Μύκητα


"Σε προχωρημένη σύψη βρέθηκε εχθές το πτώμα άτυχου φωτογραφικού φακού μεταβλητής εστιακής απόστασης 80-200mm. Ο άτυχος φακός που έφερε προσαρμογέα (μοντούρα) M42 είχε πέσει σε αχρηστία τα τελευταία 3 χρόνια, με αποτέλεσμα να έχει απομονωθεί στον οικισμό "Μαύρη Θήκη" όπου και βρέθηκε απο τον ιδιοκτήτη του. Τα νέα έπεσαν ώς κεραυνός εν αιθρία στη μικρή κοινότητα της "Μαύρης Θήκης". Κανείς δεν μπορούσε να πιστέψει τον ύπουλο τρόπο με τον οποίο προσβλήθηκε ο εν λόγω φακός. Μια φωτογραφική μηχανή που είχε σποραδικές σχέσεις με το φακό στο παρελθόν αρκέστηκε σε μερικές πολύ λιτές δηλώσεις ενώ ο τωρινός σύζυγος της, ένας normal φακός των 50mm δεν προχώρησε σε περαιτέρω σχόλια. Τραγική φιγούρα του δράματος της "Μαύρης Θήκης", το εξωτερικό Flash, το οποίο όπως φαίνεται και απο τις φωτογραφίες δεν μπορουσε να συγκρατήσει τις αντιδράσεις του."

("Ήταν καλός...και...συγγνώμη...δεν μπορώ να μιλάω γι' αυτό....είναι τραγικό (κλάψ-λύγμ)")(FLASH! Ω, με συγχωρείτε...δεν μπορώ να συγκρατηθ FLASH! είμασταν..FLASH! πολύ FLASH! κοντά FLASH!FLASH!!!)

Κάπως έτσι, ίσως περιγραφόταν σε μια Photoland, μια κοινωνία φωτογραφικών εξαρτημάτων στο πρότυπο της Flatland του Edwin Abott, αυτό το γεγονός.

Πέρα απο τη παραπάνω δημοσιογραφική κάλυψη όμως το γεγονός είναι αληθές. Ένα απο τα στοιχεία αυτού του φακού...κατατρώγεται απο μια οικογένεια μικροοργανισμών υπο τη κοινή ονομασία, fungus (ή fungi στον πληθυντικό). Είχα ακούσει για τέτοιες περιπτώσεις αλλά δεν είχα δεί ποτέ απο κοντά αυτά τα ζωύφια εν δράσει και να τώρα που μια ολόκληρη αποικία απο δαύτα έχουν εγκατασταθεί σε αυτό το φακό και μάλιστα σε ένα απο τα εσωτερικά στοιχεία του...πώς μπήκαν εκεί μέσα;;;

(Όχι δεν είναι ο HAL απο το 2001-A Space Odyssey αλλά ο Sirius 80-200mm...Sirius Lenses...Get it?
Τα fungi διακρίνοντε καθαρά στην επιφάνεια του φακού κάτω ακριβώς απο τους αριθμούς 80-200 (εστιακή απόσταση) και 55 (διάμετρος του φακού) )

Διαβάζοντας απο δώ κι απο κεί λοιπόν, έμαθα οτι πρόκειται για κάποιους μίκρο-οργανισμούς (μύκητες) που αναπτύσοντε μέσα σε μερικά κρύσταλα, συνήθως όταν οι συνθήκες αποθήκευσης τους είναι άσχημες και συνήθως αυτό σημαίνει χώρο με υγρασία. Αυτό είναι αδιαμφισβήτητα αληθές για οποιοδήποτε εσωτερικό χώρο στην Αγγλία αλλά και για το μαγαζί απο το οποίο είχα πάρει το φακό τότε.

Αυτοί οι μύκητες προυπήρχαν στο εσωτερικό του φακού (προφανώς εκ κατασκευής) και άρχησαν να πολλαπλασιάζοντε όταν βρήκαν κατάλληλες συνθήκες. Τρέφοντε με οργανικές ουσίες απο τα υλικά που βρίσκοντε μέσα στο σώμα του φακού. Για παράδειγμα, κάποια στοιχεία αποτελούντε απο δύο φακούς κολημένους μεταξύ τους με μια ουσία η οποία αναφέρεται ώς "τσιμέντο". Άλλα πάλι στοιχεία έχουν κάποιες επιστρώσεις (coating) τις οποίες ίσως έχετε προσέξει σε κάποιους φακούς που φαίνοντε να έχουν μια μπλέ απόχρωση όταν τους βλέπετε υπο γωνία. Το τσιμέντο και οι επιστρώσεις είναι οι βασικές λιχουδιές για τους μύκητες, οι οποίοι φυσικά όχι μόνο τα τρώνε! Οτι τρώγεται, χωνεύεται και οτι χωνεύεται...απορρίπτεται!!!

Η κατάσταση αυτή δεν αχρηστεύει το φακό αμέσως. Μάλιστα, είναι απίθανο οτι ένα άπειρο μάτι θα μπορούσε να ξεχωρίσει την επίδραση αυτού του σχηματισμού επάνω στην εικόνα. Όμως, με τον καιρό, αυτό το στοιχείο του φακού θα αχρηστευθεί τελείως.

Υπάρχει τρόπος να τους ξεφορτωθεί κανείς με μια σειρά απο διαλύματα τα οποία αφενός σκοτώνουν τους μύκητες και αφετέρου ξαναγεμίζουν τα "λαγούμια" που αφήνουν πίσω τους.
Πρόκειται όμως για μια πανάκριβη διαδικασία που προυποθέτει οτι θα πρέπει να "λύσω" το φακό και κάτι μου λέει οτι αυτό το κομάτι δεν αξίζει το κόπο.

Τον είχα αγοράσει πρίν απο 5 περίπου χρόνια απο ένα μαγαζί μεταχειρισμένου φωτογραφικού εξοπλισμού στο Plymouth το οποίο δεν υπάρχει σήμερα. Μαζί του είχα αγοράσει τότε και δυό πολλαπλασιαστές (x2) και κάτι φίλτρα, όλα στην αστρονομική τιμή των £20 (!!!). Αυτό που δεν πρόσεξα αμέσως, ήταν οτι ο φακός ήταν ήδη προσβεβλημένος απο fungus (που σημαίνει οτι θα μπορούσα να τον έχω αγοράσει ακόμα πιο φθηνά). Τότε ήταν δύο μικρές γραμμούλες στη περιφέρεια του φακού στις οποίες δεν έδωσα και πολύ σημασία. Μετά απο 5 χρόνια όμως, ανακαλύπτω πως αυτός ο μικροοργανισμός έχει πλέον δισέγγονα και τρισέγγονα εκει μέσα.

Ο σκοπός ήταν να προσαρμόσω τους δύο πολλαπλασιαστές στη μηχανή μαζί με τον φακό ρυθμισμένο στα 200mm. Αυτό θα τον μετέτρεπε σε ένα φακό 2*2*200mm=800mm με τον οποίο θα μπορούσα πιο άνετα να τραβήξω απο μακριά μερικές κοντινές φωτογραφίες απο πουλιά, αεροπλάνα, αστέρια, το φεγγάρι, κλπ χωρίς να έχω ξοδέψει χιλιάδες λίρες που απαιτούντε για παρόμοιους φακούς που είναι φτιαγμένοι απο την αρχή σε τόσο μεγάλες εστιακές αποστάσεις. Το αντάλαγμα φυσικά είναι η ποιότητα της εικόνας καθώς τέτοια τεχνάσματα όπως αυτό με τους πολλαπλασιαστές ενισχύουν και τις παραμορφώσεις του φακού. Ελάχιστα με ενδιέφεραν αυτά όμως τότε. Το μόνο που ήθελα ήταν απλά να πειραματιστώ με κάτι που και να έσπαγε ή να γρατσουνιζόταν δεν θα μου κόστιζε το κόσμο ολόκληρο για να το αντικαταστήσω.

Παρ' όλα αυτά, κοιτώντας σήμερα μέσα απο αυτό το φακό τη ζημιά, εύχομαι, κάπως να μου είχε γλυστρήσει μέσα απο τα χέρια και να είχε γίνει χίλια κομμάτια πάρα να του κάνουν...καταρράκτη οι μύκητες :-(

("Τελευταίο πλάνο...είχες μια λάμψη, μαγική")

Όπου Γής Και Χαλκίς...

Δύο ήταν οι λόγοι που με οδήγησαν να γράψω αυτό το post για τη γεννέτειρα μου τη Χαλκίδα, πέρα απο τις σποραδικές αναφορές στο blog.

Ο πρώτος ήταν η τρέχουσα διαφημιστική εκστρατεία του Ελληνικού Οργανισμού Τουρισμού (ΕΟΤ) με το γενικό τίτλο "Μένουμε Ελλάδα" που προσκαλεί επισκέπτες σε αυτή τη πόλη με το σύνθημα "Οι γέφυρες του Amsterdam στη Χαλκίδα" (!!!)

Διαφήμηση (?)
("Άλλο θα πεί Χαλκδική κai άλλο θα πεί Χαλκίδα"!!!
Οι φωτογραφίες στις οποίες δεν αναφέρεται διαφορετική πηγή προέρχοντε απο τη προσωπική μου συλλογή)

Ο δεύτερος και πιο σημαντικός για εμένα λόγος ήταν οτι τώρα πια όταν γυρίζω στη πόλη μου είμαι κατα κάποιο τρόπο ξένος μέσα σε ξένους. Είπα λοιπόν να γράψω δυο λόγια και γι' αυτη, όπως έχω κάνει και για άλλες. Μόνο που ετούτη τη φορά δεν θα τρέχω βιαστικά για να προλάβω να βγάλω 10 φωτογραφίες σε 2 ελεύθερες ώρες.

Μείνετε Ελλάδα λοιπόν, καμία αντίρηση, όμως μην ξεκινήσετε να έρθετε στη Χαλκίδα ψάχνοντας τις γέφυρες του Amsterdam. Η πανάρχαια αυτή περιοχή έχει πολλά πράγματα να σας πεί κι ακόμα περισσότερα να σας δείξει.

Τι μπορεί να βρεί λοιπόν κανείς στη Χαλκίδα;

(*)Μια δημοφιλής απόκριση είναι "το παλιρροϊκό φαινόμενο του Ευρίπου".Μαζί και η εσφαλμένη φήμη οτι ο Αριστοτέλης αυτοκτόνησε εκεί αφού δεν μπόρεσε να εξηγήσει το γιατί τα νερά του Ευβοικού ρέουν 6 ώρες πρός Βορά και 6 ώρες πρός Νότο. "Γιάννης Σκαρίμπας, Ορέστης Μακρής, Σωτηρία Μπέλου, Νίκος Σκαλκώτας..." ίσως αποκριθούν οι λίγο πιο διαβασμένοι... Το πιο πιθανό είναι οτι η πόλη, ακόμα και τώρα, θα κρατάει κάτι για να σας δείξει στην επόμενη επίσκεψη σας.

Στη Χαλκίδα καταφθάνει κανείς συνήθως με αυτοκίνητο ακολουθόντας την έξοδο απο την εθνική οδό Αθηνών - Λαμίας. Το πρώτο πράγμα που συναντά είναι μια ψηλή αναρτώμενη γέφυρα. Οι γέφυρες είναι όντως κάτι σαν λογότυπο για αυτή τη πόλη. Υπάρχουν (μόνο) δύο και η καθε μια είναι ξεχωριστή για τους δικούς της λόγους.

Photobucket
(Ένα φορτηγό πλοίο αρόδου, η Υψηλή Γέφυρα της Χαλκίδας και το "Τσιμεντάδικο"...Όλα μέρος του Νότιου Ευβοϊκού κόλπου)

Ετούτη εδώ, η υψηλή ή "καινούρια" στέκεται στα 40 μέτρα απο την επιφάνεια της θάλασσας και έχει μήκος περίπου 700 μέτρα. Η επιβλητική της φιγούρα γεμίζει τη θέα και περνόντας γρήγορα με ένα αυτοκίνητο ίσως δεν παρατηρήσετε στα δεξιά το άγαλμα ενός δημοφιλούς επιστήμονα που έτυχε να είναι και Κουμιώτης (να κατάγεται δηλαδή απο την Κύμη της Εύβοιας). Ο κύριος Γεώργιος Παπανικολάου είναι γνωστός για το test πρόωρης διάγνωσης του καρκίνου του τραχήλου ή αλλιώς Test Pap (ακριβώς έτσι ή ώς Smear Test ή Pap Smear είναι γνωστό και στο εξωτερικό).

Έτσι γρήγορα, θα περάσετε απο τη Βοιωτία στην Εύβοια. Απο τη στερεά Ελλάδα σε ένα νήσι. Τα πράγματα όμως δεν ήταν πάντα έτσι γιατί η γέφυρα εκτός απο υψηλή αποκαλείται και "καινούρια".

Μέχρι το 1991 ο δρόμος πρός τη πόλη περιέγραφε παράλληλα σχεδόν με τις σιδηροδρομικές γραμμές τον Νότιο Ευβοϊκό κόλπο περνόντας έξω απο τα "Τσιμέντα Χαλκίδος", τη "Σωληνουργική Βιομηχανία", τη "Κεραμική Eliki", τα "Ναυπηγεία Χαλκίδας", τα "Μπισκότα Αλατίνι" τα τουβλάδικα και δεκάδες άλλες βιομηχανικές επιχειρήσεις ("Ελατήρια Τσαούσογλου", "Συρματουργία Δάριγκ") που στέκουν εδώ και 10-15 χρόνια (άλλες για περισσότερα) κλειστές.

Αυτός ο παλιός δρόμος, με όλες αυτές τις "παλιές δόξες" οδηγεί κατ' ευθείαν στη παλιά γέφυρα του Εύριπου πορθμού που είναι και το στενότερο πέρασμα ανάμεσα στη Βοιωτία και την Εύβοια. Σαράντα μόλις μέτρα χωρίζουν τη μια της πλευρά απο την άλλη ενώ σε αντίθεση με τη καινούρια που είναι πανύψηλη και τα πλοία μπορούν να περνάνε απο κάτω, ετούτη εδώ ανοίγει κιόλας, διακόπτοντας την κυκλοφορία των αυτοκινήτων.

Η Παλιά Είναι Αλλιώς
(Η Παλιά Γέφυρα Της Χαλκίδας, μαζί με ένα μικρό κομάτι του Νότιου άκρου της παραλίας)

Τα νερά του Εύριπου, όπως ίσως είναι γνωστό, ρέουν για 6 ώρες πρός Βορρά και 6 ώρες πρός Νότο ενώ σε κάθε αλλαγή της φοράς μεσολαβεί κάποιος χρόνος που τα νερά μοιάζουν να μένουν στάσιμα. Επειδή το ρεύμα είναι δυνατό (μπορεί να φτάσει και τα 6 μίλια την ώρα) και ο πορθμός στενός για τα μεγάλα πλοία, δεν αφήνει περιθώρια για λάθος χειρισμούς.

Photobucket
(Σίγουρα όχι ένα ρεύμα που θα μπορούσε κανείς να το κολυμπήσει ανάποδα.
Οι βουτιές απαγορεύοντε (θεωρητικά) απο τη γέφυρα, αλλά το καλοκαίρι όλο και καμιά πιτσιρικοπαρέα τρέχει στο κατάστρωμα και πηδάει στο νέρο...Το λιμενικό μπορεί άνετα να σας "μαζέψει" για αυτό το λόγο)


Έτσι το άνοιγμα της γέφυρας συγχρονίζεται με τη περίοδο που τα νερά είναι στάσιμα και συμβαίνει συνήθως αργά το βράδυ όπου υποτίθεται οτι η κυκλοφορία είναι λιγότερη και η ενόχληση μικρή.
Ειδικά το καλοκαίρι, το άνοιγμα της γέφυρας κατα τις 00:00 - 01:00 μοιάζει με πάρτυ.

Party!
(Η παλιά γέφυρα ενώ είναι ανοικτή, σε μια φωτογραφία παρμένη απο το Ανατολικό άκρο της.
Το κατάστρωμα της γέφυρας υποχωρεί περίπου 30 εκατοστά πρός τα κάτω και μετά το Ανατολικό και Δυτικό κομάτι της αποσύροντε μέσα στο δρόμο.)

Στα κάγκελα σε κάθε πλευρά της γέφυρας στριμόχνωντε ενθουσιασμένοι τουρίστες με τις φωτογραφικές τους μηχανές, ερωτευμένα ζευγάρια που για κάποιο λόγο βρίσκουν την όλη διαδικασία ρομαντική και βαριεστημένοι Χαλκιδέοι που έχουν δεί τη γέφυρα να ανοίγει άπειρες φορές και καταριούντε τη τύχη τους που τους έπιασε στη λάθος μεριά της πόλης και θα φάνε καμιά ώρα στην αναμονή.

Νότια Διέλευση
(Ένα μικρό σκάφος αναψυχής περνάει τη γέφυρα.
Το καλοκαίρι ακούγοντε διάφορα επιφωνήματα θαυμασμού ή ζήλιας ανάλογα με τα σκάφη.
Το πιο αστείο που έχω ακούσει ήταν "ΠΟΣΑ ΚΛΕΒΕΙΣ ΤΗΝ ΕΦΟΡΙΑ ΡΕΕΕ!!!")


Η γέφυρα αυτή στέκεται στην αρχή της "παραλίας", ενός μακριού πεζόδρομου δίπλα στη θάλασσα, γεμάτο με καφετέριες, εστιατόρια και ξενοδοχεία.

Βόλτα...
(Άποψη της παραλίας. Στο βάθος...Δημαρχείο)

Όταν έκλεισαν όλες αυτές οι επιχειρήσεις στη περιοχή (τη "μαύρη" δεκαετία του 90), οι Χαλκιδέοι δεν το έβαλαν κάτω. Και δεν αναφέρομαι φυσικά στις καταλήψεις, τις πορείες και τις ντουντούκες απο τα οποία είχαμε πολλά αλλά που δεν πληρώνουν μεροκάματο (τουλάχιστον σε αυτούς που το χρειάζοντε).

Το ενδιαφέρον στράφηκε σχεδόν αποκλειστικά στο τουρισμό και τη διασκέδαση. Σε αυτό βοήθησε αρκετά η εγγύτητα στην Αθήνα. Έτσι κάθε Σαββατοκύριακο οι "Αθηναίοι" επιλέγουν να μποτιλιάροντε μαζί με τα αυτοκίνητα τους στους στενούς δρόμους της Χαλκίδας, το οποίο πρέπει να είναι μια πολύ ευχάριστη αλλαγή απο το μποτιλιάρισμα στην Αθήνα ("Α! Έχω δεί κι έχω δεί μποτιλιαρίσματα, αλλά σαν της Χαλκίδας πουθενά αλλού. Εδώ μποτιλιαριζόμαστε σαν άνθρωποι επιτέλους!!!").

Τις φάσεις των νερών, ακολουθούν και οι ανθρώποι. Άλλοι στάσιμοι στους άνετους καναπέδες στα μαγαζιά, ρεμβάζουν και φιλοσοφούν, ενώ άλλοι περπατάνε πάνω κάτω, μόνοι ή σε παρέες. Συζητήσεις, κουτσομπολιό, "νυφοπάζαρο", πλάκα, λαχεία, μπαλόνια, "Πάρε CD", μαλί της γριάς, καλαμπόκι, Hena Tattoo,... (Είναι μακρύς ο πεζόδρομος)

Photobucket
(Σήμερα πεζόδρομος, κάποτε όμως η βασική προβλήτα του λιμανιού της Χαλκίδας. Ακόμα και μέχρι σήμερα δένουν εδώ πλοία, κυρίως αναψυχής. Το καλοκαίρι αυτό το κομάτι της προβλήτας γεμίζει με ιστιοπλοϊκά. Οταν φυσάει λίγο τα βράδια ακούς τα σχοινιά να χτυπάνε ρυθμικά στα αλουμινένια κατάρτια μαζί με το μουρμουρητό του κόσμου σα μουσική)

Μέσα σε μια μέρα αυτός ο δρόμος αλλάζει πολλούς χαρακτήρες. Νωρίς το πρωί είναι η ώρα των επαγγελματιών και του ανεφοδιασμού των μαγαζιών. Λίγοι άνθρωποι, πολύς σαματάς. Αργότερα είναι η ώρα του καφέ για μικρά και μεγάλα παιδιά που τη κάνουν κοπάνα απο το σχολείο ή τις δουλειές τους για "κάτι που μου έτυχε").

Τα πιο μεγάλα παιδιά μαζεύοντε και παίζουν στον ισόγειο καφενέ του ξενοδοχείου "Παλίροια" όπου σχηματίζεται συνήθως αυθόρμητα μια ζωντανή αγορά του δήμου. Εκεί συζητούντε τα πάντα. Απο επικαιρότητα, πολιτική και χρηματιστήριο μέχρι θεωρίες συνωμοσίας και ανώτερων μαθηματικών.

Που και που περνάει καμια παρέα με ξέφρενους εμφραγματίες και πέφτουν τα σχετικά πειράγματα. "ΘΑ ΠΕΘΑΝΕΙΣ ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΚΑΘΕΣΑΙ ΞΕΚΟΥΤΗ!!!".
Αυτοί έχουν πάθει το πρώτο και τους έχει "εμπνεύσει" (ή μάλλον μπριζώσει) ο γιατρός να περπατάνε για να μη πάθουν και το δεύτερο! Κάποιοι απο αυτούς τρέχουν κιόλας αλλά δεν είμαι σίγουρος αν αυτό το κάνουν για να γλυτώσουν απο το έμφραγμα ή τα 42 χρόνια θυελώδους έγγαμου βίου. "ΜΗ ΣΤΕΝΟΧΩΡΙΕΣΑΙ ΚΑΙ ΕΧΩ ΚΑΝΕΙ ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΕΓΩ!!! ΕΛΑΤΕ ΓΙΑ ΚΑΦΕ", "ΘΑ ΠΑΜΕ ΝΑ ΤΟΝ ΠΙΟΥΜΕ ΜΕ ΤΑ ΚΟΡΙΤΣΑ ΕΜΕΙΣ!" (με τα κορίτσα), "Α ΚΑΛΑ!!! ΚΑΛΗ ΨΥΧΗ!!!!", "ΟΥ ΣΤΟ ΔΙΑΟΛΟ ΓΡΟΥΣΟΥΖΗ...ΘΑ ΤΑ ΠΟΥΜΕ ΜΕΤΑ"....Θα τα πούνε μετά, θα πάνε μέχρι το τέλος της παραλίας και θα γυρίσουν δηλαδή. Πλάκα πλάκα, μακάρι να φτάσω τα χρόνια τους.

Tranquility
(Το μεσημεράκι την Άνοιξη και το Φθινόπωρο είναι μια απόλαυση στη παραλία. Το καλοκαίρι όμως που ψοφάνε και οι σαύρες απο τη ζέστη, καλύτερα να βρίσκεσαι μέσα στο νερό)

Πέφτει το μεσημεράκι. Ώρα για καφέ. Σχολάνε (και επίσημα) οι δημόσιες υπηρεσίες, τα δικηγορικά γραφεία, τα μαγαζιά...Ώρα για καφέ. Πέφτει ο ήλιος, αλλάζουν όψη και μουσική οι καφετέριες...Ώρα για καφέ. Πρώτα βγαίνουν οι ηλικίες 12-17 και αργότερα οι 18 και άνω. Κατα τις 1 το βράδυ, ειδικά το καλοκαίρι, αρχίζει και σπάει λίγο η κίνηση γιατί όλος ο κόσμος δραπετεύει στα club εντός και εκτός της πόλης.

Η καλύτερη ώρα στη παραλία είναι καλοκαίρι μεταξύ 2 και 5 το πρωί και βασικό συστατικό για να την απολαύσετε είναι να είσαστε μόνοι ή με πολύ καλή παρέα. Είναι λίγες αυτές οι παρέες. Περνόντας βιαστικά απο το πεζόδρομο εκείνη την ώρα μπορεί να μη τις παρατηρήσεις. Μόνο που και που θα ανάψει ένας αναπτήρας, θα κουνηθεί η καύτρα ενός τσιγάρου, θα ακουστεί ένα πνιχτό γέλιο, ένα χαμηλόφωνο μουρμουρητό και τότε θα καταλάβεις οτι κάποιοι κάθοντε μέσα στο σκοτάδι στα άδεια καθίσματα των κλειστών καφετεριών.

Αν αντέξετε μέχρι το πρωί δε θα χάσετε (παρα μόνο την άνεση ενός ύπνου παραπάνω).

Eπειδή η Χαλκίδα περιστοιχίζεται απο βουνά ο ήλιος φαίνεται στον ουρανό αργότερα απ' οτι σε άλλες περιοχές. Μέχρι να σκαρφαλώσει εκεί πάνω όμως η ίδια εικόνα μπροστά σου αλλάζει αμέτρητες φορές το χρωματικό της ρεπερτόριο. Παραλλαγές στο ίδιο θέμα. Κι είναι κάτι ώρες που τα νερά μοιάζουν να στέκοντε ακίνητα και δε μπορείς να καταλάβεις με μια γρήγορη ματιά προς τα πού πάνε. Που και που περνάει κανένα σκουπίδι (ευγενική προσφορά ασεβών επισκεπτών αλλά και ντόπιων) και καταλαβαίνεις πόσο γρήγορα ταξιδεύει το τρελόνερο.

Τα "Τρελά Νερά", όπως είναι επίσης γνωστή η Χαλκίδα, έχουν τροφοδοτήσει πολλούς μύθους.
'Ενας απο αυτούς είναι οτι οι Χαλκιδέοι είναι τρελοί. Ένας άλλος οτι ο Αριστοτέλης αυτοκτόνησε στα νερά του Εύριπου επειδή δεν μπορούσε να εξηγήσει αυτό το παλιρροϊκό φαινόμενο. Η επικρατέστερη άποψη είναι οτι ο Αριστοτέλης κατέφυγε στη Χαλκίδα γιατί εκεί ήταν το σπίτι της μάνας του και πέθανε μάλλον απο γηρατιά κάπου στην Εύβοια. Ίσως καθώς τον έβγαλαν διακριτικά στη σύνταξη οι Αθηναίοι της εποχής (ήταν και καλά βλάσφημος πρός τους Θεούς) να έπινε κι αυτός το αφέψημα του στη παραλία και να ξανασκεφτόταν το όλο θέμα.

Ο τόπος αυτός, η Χαλκίδα αλλά και ολόκληρο το νησί της Εύβοιας, έχει μακριά και ενδιαφέρουσα ιστορία όπως τουλάχιστον μαρτύρούν τα σχετικά ευρήματα ήδη απο τη πρωτοελλαδική περίοδο (**) .

Η περιοχή είχε αναπτύξει το δικό της αλφάβητο, το Χαλκιδικό, υπήρξε μεγάλη ναυτική δύναμη και οι αποικίες της εκτίνονταν απο τη Χαλκιδική μέχρι τη Νότια Ιταλία και τη Σικελία. Ονόματα όπως Χαλκίδα, Ερέτρια, Αιδηψός, Ιστιαία, Κύμη, Κήρινθος και άλλες έχουν ιστορία χιλιάδων χρόνων και παρα πολλούς αρχαιολογικούς χώρους.

Κάποια απο τα ευρύματα εκτίθενται στο Aρχαιολογικό Mουσείο Χαλκίδας το οποίο είμαι σίγουρος οτι θα μπορούσε να διατηρείται και σε καλύτερη κατάσταση απο τη σημερινή.

Καλύτερη τύχη ευτυχώς είχαν κάποια άλλα ιστορικά κτήρια όπως "Το Κόκκινο Σπίτι", "Το Σπίτι Με Τ' Αγάλματα" τα Δικαστήρια και φυσικά το σημερινό Δημαρχείο. Δυστυχώς τα περισσότερα παλιά σπίτια της Χαλκίδας με δουλεμένα μπαλκόνια, με ξυλόγλυπτες παραστάσεις στα ταβάνια, ξύλινα πατώματα, μεγάλες εσωτερικές αυλές κλπ τα ξέρουμε σήμερα μόνο απο φωτογραφίες. Το λυσασμένο μέτωπο της τυφλής αντικατάστασης των παλιών σπιτιών με σύγχρονα κακόγουστα τσιμεντένια ογκώδη κουτιά δεν έχει αφήσει σχεδόν τίποτα όρθιο στο πέρασμα του. Και όσα παλιά έχουν μείνει θα υποκύψουν αργά η γρήγορα στο χρόνο.

Δυστυχώς ή ευτυχώς, η "πρόοδος" αυτή είναι ασταμάτητη και παρ' όλο που το πρόσωπο της πόλης έχει αλλάξει πολύ μέσα στα τελευταία 10 χρόνια, αυτό δεν σημαίνει οτι δεν έχουν μείνει ακόμα όμορφες μικρές ανθρώπινες γωνιές. Απλά θα πρέπει να ψάξετε λίγο παραπάνω να τις βρείτε. Γι' αυτό θα πρότεινα να απομακρυνθείτε απο τη παραλία και τη τουριστική σιγουριά και να ρίξετε μια ματιά στη πλατεία του Αγίου Νικολάου, στην οδό Αβάντων, τη Νεάπολη, τη παραλιακή οδό Παπαθανασίου και το Φάρο Κακιάς Κεφαλής (Το μονάδικο λειτουργικό φάρο με φαροφύλακα που έχει μείνει σήμερα στην Ελλάδα). Αλλά και απο την άλλη μεριά της Γέφυρας πρός τον Καράμπαμπα (ή αλλιώς Κάνηθος) και τη ψαρόσκαλα.

Περισσότερες φωτογραφίες απο τη Χαλκίδα μπορείτε να βρείτε σε αυτή τη συλλογή.

*: Το πρώτο πράγμα για το οποίο έχω συνηθίσει να ακούω οτι είναι, ή τουλάχιστον ήταν, γνωστή η πόλη αυτή, τυγχάνει λογοκρισίας.

**: Για περισσότερα ιστορικά στοιχεία γύρω απο τη περιοχή συνιστώ ανεπιφύλακτα το βιβλίο του κυρίου Βρανόπουλου "Ιστορία Της Εύβοιας" αλλά και το "Greece And The Hellenistic World" στο οποίο έχω αναφερθεί παλιότερα.
top